ABOUT THE SPEAKER
Sherry Turkle - Cultural analyst
Sherry Turkle studies how technology is shaping our modern relationships: with others, with ourselves, with it.

Why you should listen

Since her path breaking The Second Self: Computers and The Human Spirit in 1984 psychologist and sociologist Sherry Turkle has been studying how technology changes not only what we do but also whom we are. In 1995's Life on the Screen: Identity in the Age of the Internet, Turkle explored how the Internet provided new possibilities for exploring identity. In her book, Alone Together: Why We Expect More From Technology and Less From Each Other, Turkle argues that the social media we encounter on a daily basis confront us with moments of temptation. Drawn by the illusion of companionship without the demands of intimacy, we confuse postings and online sharing with authentic communication. In her most recent bestselling book, Reclaiming Conversation: The Power of Talk in a Digital Age, Turkle argues that now, with a deeper understanding of our vulnerability to technology, we must reclaim conversation, the most human—and humanizing—thing that we do. The virtues of person-to-person conversation are timeless; to the disconnections of our modern age, it is the talking cure.

Described as "the Margaret Mead of digital cuture," Turkle's work focuses on the world of social media, the digital workplace, and the rise of chatbots and sociable robots. As she puts it, these are technologies that propose themselves "as the architect of our intimacies." We are drawn to sacrifice conversation for mere connection. Turkle suggests that just because we grew up with the Internet, we tend to see it as all grown up, but it is not: Digital technology is still in its infancy, and there is ample time for us to reshape how we build it and use it.

Turkle is a professor in the Program in Science, Technology and Society at MIT and the founder and director of the MIT Initiative on Technology and Self.

More profile about the speaker
Sherry Turkle | Speaker | TED.com
TED2012

Sherry Turkle: Connected, but alone?

เชอร์รี่ เทิคเคิล: มี"เพื่อน"เยอะ แต่เหมือนอยู่คนเดียว?

Filmed:
5,719,071 views

ขณะที่เราคาดหวังมากขึ้นจากเทคโนโลยี เราคาดหวังจากคนอื่นน้อยลงหรือไม่? เชอร์รี่ เทิคเคิล ศึกษาว่าอุปกรณ์การสื่อสารและเครือข่ายสังคมออนไลน์มีผลกระทบต่อความสัมพันธ์และการสื่อสารของมนุษย์อย่างไร และเรียกร้องให้เราลองคิดให้รอบคอบว่าเราต้องการความสัมพันธ์แบบไหน
- Cultural analyst
Sherry Turkle studies how technology is shaping our modern relationships: with others, with ourselves, with it. Full bio

Double-click the English transcript below to play the video.

00:15
Just a momentขณะ agoมาแล้ว,
0
0
2000
เมื่อไม่นานมานี้
00:17
my daughterลูกสาว Rebeccaรีเบคก้า textedส่งข้อความ me for good luckโชค.
1
2000
4000
ลูกสาวของฉัน รีเบคก้าส่งข้อความอวยพรมาหาฉัน
00:21
Her textข้อความ said,
2
6000
2000
ข้อความของเธอมีอยู่ว่า
00:23
"Momแม่, you will rockหิน."
3
8000
3000
"คุณแม่คะ คุณแม่จะทำได้เจ๋งไปเลยค่ะ
00:26
I love this.
4
11000
2000
ฉันชอบมันมาก
00:28
Gettingการเดินทาง that textข้อความ
5
13000
2000
การได้รับข้อความนั้น
00:30
was like gettingได้รับ a hugกอด.
6
15000
2000
เหมือนได้รับการกอดจากลูกสาว
00:32
And so there you have it.
7
17000
3000
และคุณก็ได้รับมัน
00:35
I embodyรวบรวม
8
20000
2000
ชั้นทำการสำรวจ
00:37
the centralศูนย์กลาง paradoxบุคคลที่ผิดธรรมดา.
9
22000
2000
สิ่งที่ผิดสังเกต
00:39
I'm a womanหญิง
10
24000
2000
ชั้นเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง
00:41
who lovesรัก gettingได้รับ textsตำรา
11
26000
2000
ที่ชอบการได้รับความข้อความจากคนอื่นๆ
00:43
who'sใคร going to tell you
12
28000
2000
ที่จะบอกพวกคุณว่า
00:45
that too manyจำนวนมาก of them can be a problemปัญหา.
13
30000
3000
การได้รับข้อความมากมายก็เป็นอีกปัญหาหนึ่ง
00:48
Actuallyแท้จริง that reminderการแจ้งเตือน of my daughterลูกสาว
14
33000
3000
ที่จริงแล้วข้อความที่ชั้นได้รับจากลูกสาว
00:51
bringsนำ me to the beginningการเริ่มต้น of my storyเรื่องราว.
15
36000
3000
เป็นที่มาของเรื่องที่ชั้นจะพูดในวันนี้
00:54
1996, when I gaveให้ my first TEDTalkTEDTalk,
16
39000
4000
ในปี ค.ศ. 1996 ครั้งแรกที่ชั้นมาพูดใน TEDTalk
00:58
Rebeccaรีเบคก้า was fiveห้า yearsปี oldเก่า
17
43000
2000
รีเบคก้าอายุ 5 ขวบ
01:00
and she was sittingนั่ง right there
18
45000
2000
และเธอเคยนั่งอยู่ตรงนี้
01:02
in the frontด้านหน้า rowแถว.
19
47000
2000
แถวหน้าสุด
01:04
I had just writtenเขียน a bookหนังสือ
20
49000
2000
ฉันเพิ่งจะเขียนหนังสือ
01:06
that celebratedโด่งดัง our life on the internetอินเทอร์เน็ต
21
51000
2000
ที่ยกย่องชีวิตในอินเตอร์เนตของพวกเรา
01:08
and I was about to be on the coverปก
22
53000
3000
และฉันกำลังจะไปอยู่บนปก
01:11
of Wiredอินเทอร์เน็ตแบบใช้สาย magazineนิตยสาร.
23
56000
2000
นิตยสาร Wired
01:13
In those headyมึนเมา daysวัน,
24
58000
2000
ในวันที่สับสนวุ่นวายนั้น
01:15
we were experimentingการทดลอง
25
60000
2000
พวกเราก็ทำการทดลอง
01:17
with chatพูดคุย roomsห้องพัก and onlineออนไลน์ virtualเสมือน communitiesชุมชน.
26
62000
3000
ในห้องสนทนาและสังคมออนไลน์
01:20
We were exploringการสำรวจ differentต่าง aspectsด้าน of ourselvesตัวเรา.
27
65000
4000
พวกเรากำลังสำรวจอีกด้านหนึ่งของตัวเรา
01:24
And then we unpluggedถอดสายออก.
28
69000
2000
แล้วเราเหมือนโดนตัดขาด
01:26
I was excitedตื่นเต้น.
29
71000
2000
ชั้นตื่นเต้นมาก
01:28
And, as a psychologistนักจิตวิทยา, what excitedตื่นเต้น me mostมากที่สุด
30
73000
3000
และในฐานะนักจิตวิทยา สิ่งที่ทำให้ชั้นตื่นเต้นมากที่สุด
01:31
was the ideaความคิด
31
76000
2000
คือ ความคิด
01:33
that we would use what we learnedได้เรียนรู้ in the virtualเสมือน worldโลก
32
78000
3000
ว่าจะนำสิ่งที่ได้เรียนรู้ในโลกออนไลน์
01:36
about ourselvesตัวเรา, about our identityเอกลักษณ์,
33
81000
3000
เกี่ยวกับกับตัวเรา เอกลักษณ์ของเรา
01:39
to liveมีชีวิต better livesชีวิต in the realจริง worldโลก.
34
84000
3000
เพื่อจะใช้ชีวิตได้ดีขึ้นในโลกของความเป็นจริง
01:42
Now fast-forwardข้างหน้าอย่างรวดเร็ว to 2012.
35
87000
3000
มาถึงตอนนี้ปี ค.ศ. 2012
01:45
I'm back here on the TEDTED stageเวที again.
36
90000
3000
ชั้นกลับมายืนที่นี่บนเวที TED อีกครั้ง
01:48
My daughter'sลูกสาวของ 20. She's a collegeวิทยาลัย studentนักเรียน.
37
93000
3000
ลูกสาวชั้นอายุ 20 ตอนนี้เธอเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัย
01:51
She sleepsนอน with her cellphoneโทรศัพท์มือถือ,
38
96000
4000
เธอเข้านอนกับโทรศัพท์มือถือของเธอ
01:55
so do I.
39
100000
2000
ชั้นก็เช่นเดียวกัน
01:57
And I've just writtenเขียน a newใหม่ bookหนังสือ,
40
102000
3000
และชั้นเพิ่งเขียนหนังสือเล่มใหม่
02:00
but this time it's not one
41
105000
3000
แต่ครั้งนี้ไม่ใช่หนังสือที่
02:03
that will get me on the coverปก
42
108000
2000
จะทำให้ชั้นไปอยู่บนปก
02:05
of Wiredอินเทอร์เน็ตแบบใช้สาย magazineนิตยสาร.
43
110000
2000
นิตยสาร Wired
02:07
So what happenedที่เกิดขึ้น?
44
112000
3000
ถามว่า เกิดอะไรขึ้น?
02:10
I'm still excitedตื่นเต้น by technologyเทคโนโลยี,
45
115000
3000
ชั้นยังคงตื่นเต้นกับเทคโนโลยี
02:13
but I believe,
46
118000
2000
แต่ชั้นเชื่อ
02:15
and I'm here to make the caseกรณี,
47
120000
2000
และมาอยู่ที่นี่เพื่อจะบอกว่า
02:17
that we're lettingการปล่อย it take us placesสถานที่
48
122000
2000
เทคโนโลยีกำลังจะนำพวกเราไปยังที่
02:19
that we don't want to go.
49
124000
2000
ที่พวกเราไม่ได้อยากจะไป
02:21
Over the pastอดีต 15 yearsปี,
50
126000
2000
ในช่วงเวลา 15 ปีที่ผ่านมา
02:23
I've studiedมีการศึกษา technologiesเทคโนโลยี of mobileโทรศัพท์มือถือ communicationการสื่อสาร
51
128000
3000
ชั้นได้ทำการศึกษาเทคโนโลยีของการสื่อสารผ่านทางมือถือ
02:26
and I've interviewedสัมภาษณ์ hundredsหลายร้อย and hundredsหลายร้อย of people,
52
131000
3000
ชั้นสัมภาษณ์และพูดคุยกับคนมากมาย
02:29
youngหนุ่มสาว and oldเก่า,
53
134000
2000
ทั้งเด็กและผู้ใหญ่
02:31
about theirของพวกเขา pluggedเสียบ in livesชีวิต.
54
136000
2000
เกี่ยวกับตัวตนของพวกเขา
02:33
And what I've foundพบ
55
138000
2000
และสิ่งที่ชั้นค้นพบ
02:35
is that our little devicesอุปกรณ์,
56
140000
2000
คือว่าอุปกรณ์เล็กๆ
02:37
those little devicesอุปกรณ์ in our pocketsกระเป๋า,
57
142000
3000
อุปกรณ์ชิ้นเล็กในกระเป๋าของพวกเรานั้น
02:40
are so psychologicallyในทางจิตวิทยา powerfulมีอำนาจ
58
145000
2000
มีอิทธิพลทางจิตวิทยาอย่างมาก
02:42
that they don't only changeเปลี่ยนแปลง what we do,
59
147000
4000
โทรศัพท์มือถือไม่ได้เพียงแค่เปลี่ยนแปลงสิ่งที่เราทำ
02:46
they changeเปลี่ยนแปลง who we are.
60
151000
3000
แต่เปลี่ยนตัวตนของเราด้วย
02:49
Some of the things we do now with our devicesอุปกรณ์
61
154000
2000
บางอย่างที่เราทำตอนนี้
02:51
are things that, only a fewน้อย yearsปี agoมาแล้ว,
62
156000
3000
คืออะไรที่ ถ้าเป็นเมื่อ 2-3 ปีที่ผ่านมา
02:54
we would have foundพบ oddแปลก
63
159000
2000
พวกเราคงคิดว่าเป็นสิ่งที่แปลกประหลาด
02:56
or disturbingรบกวน,
64
161000
2000
หรือ น่ารำคาญ
02:58
but they'veพวกเขาได้ quicklyอย่างรวดเร็ว come to seemดูเหมือน familiarคุ้นเคย,
65
163000
3000
แต่ตอนนี้ทุกอย่างคล้ายคลึงกันไปหมด
03:01
just how we do things.
66
166000
2000
แค่วิธีปฏิบัติ
03:03
So just to take some quickรวดเร็ว examplesตัวอย่าง:
67
168000
3000
ชั้นขอยกตัวอย่างง่ายๆ
03:06
People textข้อความ or do emailอีเมล
68
171000
2000
หลายคนส่งข้อความหรืออีเมลล์
03:08
duringในระหว่าง corporateขององค์กร boardคณะกรรมการ meetingsการประชุม.
69
173000
3000
ในการประชุมสำคัญ
03:11
They textข้อความ and shopร้านขายของ and go on FacebookFacebook
70
176000
3000
หลายคนส่งข้อความ ซื้อสินค้า หรือเล่นเฟซบุ้ค
03:14
duringในระหว่าง classesชั้นเรียน, duringในระหว่าง presentationsการนำเสนอผลงาน,
71
179000
3000
ในห้องเรียน ระหว่างการนำเสนองผลงาน
03:17
actuallyแท้จริง duringในระหว่าง all meetingsการประชุม.
72
182000
2000
จริงๆ แล้วในทุกๆ การประชุม
03:19
People talk to me about the importantสำคัญ newใหม่ skillความสามารถ
73
184000
3000
หลายคนคุยกับชั้นเรื่องทักษะสำคัญ
03:22
of makingการทำ eyeตา contactติดต่อ
74
187000
2000
ในการสบตา มองตาผู้อื่น
03:24
while you're textingส่งข้อความ.
75
189000
2000
ขณะที่คุณส่งข้อความหาคนอื่น
03:26
(Laughterเสียงหัวเราะ)
76
191000
2000
(หัวเราะ)
03:28
People explainอธิบาย to me
77
193000
2000
หลายคนอธิบายให้ชั้นฟังว่า
03:30
that it's hardยาก, but that it can be doneเสร็จแล้ว.
78
195000
3000
เป็นสิ่งที่ทำได้ยาก แต่เราสามารถทำได้
03:33
Parentsพ่อแม่ textข้อความ and do emailอีเมล
79
198000
2000
พ่อแม่ส่งข้อความและอีเมลล์
03:35
at breakfastอาหารเช้า and at dinnerอาหารเย็น
80
200000
2000
ระหว่างอาหารเช้า และอาหารเย็น
03:37
while theirของพวกเขา childrenเด็ก ๆ complainบ่น
81
202000
3000
ขณะที่เด็กๆ บ่น
03:40
about not havingมี theirของพวกเขา parents'พ่อแม่ fullเต็ม attentionความสนใจ.
82
205000
2000
ว่าไม่ได้รับความสนใจอย่างเต็มที่จากพ่อแม่
03:42
But then these sameเหมือนกัน childrenเด็ก ๆ
83
207000
2000
แต่เด็กกลุ่มเดียวกันนี้
03:44
denyปฏิเสธ eachแต่ละ other theirของพวกเขา fullเต็ม attentionความสนใจ.
84
209000
3000
ก็ไม่ได้สนใจซึ่งกันและกันอย่างเต็มที่
03:47
This is a recentเมื่อเร็ว ๆ นี้ shotการถ่ายภาพ
85
212000
2000
ภาพนี้ถูกถ่ายไม่นานมานี้
03:49
of my daughterลูกสาว and her friendsเพื่อน
86
214000
3000
เป็นภาพของลูกสาวชั้นและเพื่อนๆ ของเธอ
03:52
beingกำลัง togetherด้วยกัน
87
217000
2000
ที่นั่งอยู่ด้วยกัน
03:54
while not beingกำลัง togetherด้วยกัน.
88
219000
3000
แต่เหมือนไม่ได้อยู่ด้วยกัน
03:57
And we even textข้อความ at funeralsงานศพ.
89
222000
2000
และเราส่งข้อความที่แม้กระทั่งในงานศพ
03:59
I studyศึกษา this.
90
224000
2000
ชั้นศึกษาพฤติกรรมเหล่านี้
04:01
We removeเอาออก ourselvesตัวเรา
91
226000
2000
และพบว่าเราดึงตัวเองออกมา
04:03
from our griefความเศร้าโศก or from our reveryrevery
92
228000
2000
จากความเศร้า หรือจากโลกส่วนตัวของเรา
04:05
and we go into our phonesโทรศัพท์.
93
230000
3000
และพวกเราเข้าไปหาโทรศัพท์
04:08
Why does this matterเรื่อง?
94
233000
2000
ทำไมเรื่องนี้ถึงเป็นประเด็นขึ้นมา?
04:10
It mattersเรื่อง to me
95
235000
2000
เรื่องนี้เป็นประเด็นสำคัญสำหรับชั้น
04:12
because I think we're settingการตั้งค่า ourselvesตัวเรา up for troubleปัญหา --
96
237000
3000
เพราะชั้นคิดว่า นี่เป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องแย่ๆ
04:15
troubleปัญหา certainlyอย่างแน่นอน
97
240000
2000
แน่นอน
04:17
in how we relateสัมพันธ์ to eachแต่ละ other,
98
242000
2000
ในเรื่องของความสัมพันธ์ระหว่างเราและคนอื่น
04:19
but alsoด้วย troubleปัญหา
99
244000
2000
และในเรื่อง
04:21
in how we relateสัมพันธ์ to ourselvesตัวเรา
100
246000
3000
ของความสัมพันธ์กับตัวเอง
04:24
and our capacityความจุ for self-reflectionสะท้อนตนเอง.
101
249000
3000
กับความสามารถในการเข้าในตัวเอง
04:27
We're gettingได้รับ used to a newใหม่ way
102
252000
2000
พวกเรากำลังชินกับวิถีใหม่
04:29
of beingกำลัง aloneคนเดียว togetherด้วยกัน.
103
254000
3000
ที่จะอยู่อย่างตัวคนเดียวด้วยกัน
04:32
People want to be with eachแต่ละ other,
104
257000
2000
พวกเราอยากจะอยู่ด้วยกัน
04:34
but alsoด้วย elsewhereที่อื่น ๆ --
105
259000
2000
แต่ก็อยากไปอยู่ที่อื่นด้วย
04:36
connectedเกี่ยวข้อง to all the differentต่าง placesสถานที่ they want to be.
106
261000
3000
ไปอยู่ในหลายๆ ที่ที่อยากไปอยู่
04:39
People want to customizeปรับแต่ง theirของพวกเขา livesชีวิต.
107
264000
3000
คนเราอยากจะปรับแต่งชีวิตตัวเอง
04:42
They want to go in and out of all the placesสถานที่ they are
108
267000
3000
อยากจะไป อยากจะเข้าไปอยู่และออกจากที่ๆตนอยู่
04:45
because the thing that mattersเรื่อง mostมากที่สุด to them
109
270000
2000
เพราะสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับพวกเค้า
04:47
is controlควบคุม over where they put theirของพวกเขา attentionความสนใจ.
110
272000
4000
คือการควบคุมสิ่งที่สนใจ
04:51
So you want to go to that boardคณะกรรมการ meetingการประชุม,
111
276000
3000
ดังนั้น เมื่อคุณอยากจะเข้าไปประชุม
04:54
but you only want to payจ่ายเงิน attentionความสนใจ
112
279000
2000
แต่คุณต้องการเพียงแค่ให้ความสนใจ
04:56
to the bitsเกร็ด that interestดอกเบี้ย you.
113
281000
2000
เฉพาะส่วนที่คุณสนใจ
04:58
And some people think that's a good thing.
114
283000
3000
และบางคนคิดว่านั่นเป็นสิ่งที่ดี
05:01
But you can endปลาย up
115
286000
2000
แต่คุณอาจจะลงเอยด้วยการ
05:03
hidingการซ่อน from eachแต่ละ other,
116
288000
2000
หลบกันไปหลบกันมา
05:05
even as we're all constantlyนิจศีล connectedเกี่ยวข้อง to eachแต่ละ other.
117
290000
3000
ถึงแม้ว่าเราจะติดต่อกันอยู่เสมอ
05:08
A 50-year-old-ปี businessธุรกิจ man
118
293000
2000
นักธุรกิจอายุ 50 คนหนึ่ง
05:10
lamentedอาลัย to me
119
295000
2000
บ่นกับชั้นว่า
05:12
that he feelsรู้สึก he doesn't have colleaguesเพื่อนร่วมงาน anymoreอีกต่อไป at work.
120
297000
3000
ผมรู้สึกว่าผมไม่มีเพื่อนร่วมงานเลยซักคนที่ทำงาน
05:15
When he goesไป to work, he doesn't stop by to talk to anybodyใคร ๆ,
121
300000
3000
เมื่อผู้ชายคนนี้ไปทำงาน
05:18
he doesn't call.
122
303000
2000
เขาไม่เคยโทรศัพท์ไปหาใคร
05:20
And he saysกล่าวว่า he doesn't want to interruptขัดขวาง his colleaguesเพื่อนร่วมงาน
123
305000
3000
และเขาบอกว่าเขาไม่อยากรบกวนเพื่อนร่วมงามของเขา
05:23
because, he saysกล่าวว่า, "They're too busyไม่ว่าง on theirของพวกเขา emailอีเมล."
124
308000
3000
เพราะ เขาบอกว่า "พวกเค้ายุ่งกับการตอบอีเมลล์ของตน"
05:26
But then he stopsหยุด himselfตัวเขาเอง
125
311000
2000
แต่เมื่อเขาหยุดตัวเอง
05:28
and he saysกล่าวว่า, "You know, I'm not tellingบอก you the truthความจริง.
126
313000
2000
และเขาบอกว่า "คุณรู้มั๊ย ผมไม่ได้พูดความจริง"
05:30
I'm the one who doesn't want to be interruptedขัดจังหวะ.
127
315000
3000
"จริงๆ แล้วผมคือคนที่ไม่อยากโดนกวน"
05:33
I think I should want to,
128
318000
2000
"ผมคิดว่าผมควรจะอยาก"
05:35
but actuallyแท้จริง I'd ratherค่อนข้าง just do things on my Blackberryผลไม้ชนิดหนึ่ง."
129
320000
4000
"แต่จริงๆ แล้วผมอยากจะใช้แบล็คเบอร์รี่ของผมมากว่า"
05:39
Acrossข้าม the generationsชั่วอายุคน,
130
324000
2000
ในแต่ละยุคสมัย
05:41
I see that people can't get enoughพอ of eachแต่ละ other,
131
326000
4000
ชั้นเห็นว่าคนหลายๆ คนจะไม่เบื่อกัน
05:45
if and only if
132
330000
2000
ถ้าเพียงแต่
05:47
they can have eachแต่ละ other at a distanceระยะทาง,
133
332000
3000
พวกเค้าสามารถอยู่ด้วยกันอย่างห่างๆ
05:50
in amountsจำนวน they can controlควบคุม.
134
335000
2000
ในระยะที่สามารถควบคุมได้
05:52
I call it the GoldilocksGoldilocks effectผล:
135
337000
3000
ชั้นเรียกสิ่งนี้ว่า "ปรากฏการณ์ Goldilocks"
05:55
not too closeปิด, not too farห่างไกล,
136
340000
3000
คือ ไม่ใกล้เกินไป ไม่ไกลเกินไป
05:58
just right.
137
343000
2000
พอดีๆ
06:00
But what mightอาจ feel just right
138
345000
2000
แต่สิ่งที่อาจจะรู้สึกว่าเหมาะ
06:02
for that middle-agedวัยกลางคน executiveฝ่ายบริหาร
139
347000
2000
สำหรับนักธุรกิจวัยกลางคน
06:04
can be a problemปัญหา for an adolescentวัยรุ่น
140
349000
2000
อาจจะเป็นปัญหาสำหรับเด็กรุ่นใหม่
06:06
who needsจำเป็น to developพัฒนา face-to-faceตัวต่อตัว relationshipsสัมพันธ์.
141
351000
4000
ที่จำเป็นจะต้องเรียนรู้การสร้างความสัมพันธ์กันต่อหน้า
06:10
An 18-year-old-ปี boyเด็กผู้ชาย
142
355000
2000
เด็กผู้ชายอายุ 18
06:12
who usesการใช้งาน textingส่งข้อความ for almostเกือบจะ everything
143
357000
3000
ที่ใช้การส่งข้อความสำหรับเกือบทุกอย่างในชีวิตเขา
06:15
saysกล่าวว่า to me wistfullyละห้อย,
144
360000
2000
บอกกับชั้นอย่างฉลาดว่า
06:17
"Somedayสักวันหนึ่ง, somedayสักวันหนึ่ง,
145
362000
3000
"ซักวัน ซักวันหนึ่ง"
06:20
but certainlyอย่างแน่นอน not now,
146
365000
2000
"แต่ยังไม่ใช่ในวันนี้"
06:22
I'd like to learnเรียน how to have a conversationการสนทนา."
147
367000
4000
"ผมอยากจะเรียนรู้วิธีการสนทนา"
06:26
When I askถาม people
148
371000
2000
เมื่อชั้นถามคนอื่นๆ
06:28
"What's wrongไม่ถูกต้อง with havingมี a conversationการสนทนา?"
149
373000
3000
"การพูดคุยกับคนอื่นไม่ดีตรงไหนหรือ?"
06:31
People say, "I'll tell you what's wrongไม่ถูกต้อง with havingมี a conversationการสนทนา.
150
376000
4000
คนอื่นบอกว่า "ความจริงก็คือการสนทนา"
06:35
It takes placeสถานที่ in realจริง time
151
380000
3000
"จะเกิดขึ้นในเวลาจริงๆ"
06:38
and you can't controlควบคุม what you're going to say."
152
383000
4000
"และคุณไม่สามารถควบคุมว่าจะพูดอะไรได้"
06:42
So that's the bottomด้านล่าง lineเส้น.
153
387000
2000
และนั่นคือข้อสรุป
06:44
Textingtexting, emailอีเมล, postingโพสต์,
154
389000
3000
การส่งข้อความ อีเมลล์ เขียนความเห็น
06:47
all of these things
155
392000
2000
ทั้งหมดนี้
06:49
let us presentนำเสนอ the selfตนเอง as we want to be.
156
394000
3000
ทำให้เราแสดงออกในสิ่งที่เราอยากจะเป็น
06:52
We get to editแก้ไข,
157
397000
2000
พวกเราสามารถแก้ไขได้
06:54
and that meansวิธี we get to deleteลบ,
158
399000
3000
และนั่นก็หมายความว่าเราลบมันได้
06:57
and that meansวิธี we get to retouchตกแต่ง,
159
402000
3000
และหมายความว่าเราสามารถปรับปรุงมันได้
07:00
the faceใบหน้า, the voiceเสียงพูด,
160
405000
2000
หน้าตา เสียง
07:02
the fleshเนื้อ, the bodyร่างกาย --
161
407000
2000
ผิว ร่างกาย
07:04
not too little, not too much,
162
409000
3000
ไม่น้อยเกินไป ไม่เยอะเกินไป
07:07
just right.
163
412000
2000
พอดีๆ
07:09
Humanเป็นมนุษย์ relationshipsสัมพันธ์
164
414000
2000
ความสัมพันธ์ของมนุษย์
07:11
are richรวย and they're messyยุ่ง
165
416000
2000
ซับซ้อนและสับสน
07:13
and they're demandingเรียกร้อง.
166
418000
2000
และพวกเราเอาแต่ใจตัวเอง
07:15
And we cleanสะอาด them up with technologyเทคโนโลยี.
167
420000
3000
และพวกเราเปลี่ยนแปลงมันด้วยเทคโนโลยี
07:18
And when we do,
168
423000
2000
และเมื่อพวกเราทำ
07:20
one of the things that can happenเกิดขึ้น
169
425000
2000
สิ่งหนึ่งที่เกิดขึ้น
07:22
is that we sacrificeเสียสละ conversationการสนทนา
170
427000
2000
คือพวกเราสนทนา
07:24
for mereเท่านั้น connectionสัมพันธ์.
171
429000
2000
เพื่อการสร้างความสัมพันธ์เท่านั้น
07:26
We short-changeโกง ourselvesตัวเรา.
172
431000
3000
พวกเราเปลี่ยนตัวเอง
07:29
And over time,
173
434000
2000
และเมื่อเวลาผ่านไป
07:31
we seemดูเหมือน to forgetลืม this,
174
436000
2000
ทุกคนดูเหมือนว่าจะลืมไป
07:33
or we seemดูเหมือน to stop caringดูแล.
175
438000
3000
หรือเลิกสนใจ
07:36
I was caughtจับ off guardยาม
176
441000
4000
ชั้นรู้สึกตกใจ
07:40
when Stephenสตีเฟ่น Colbertฌ็อง
177
445000
2000
เมื่อ สตีเฟน คอลเบิร์ต
07:42
askedถาม me a profoundลึกซึ้ง questionคำถาม,
178
447000
4000
ถามคำถามชั้นข้อนึง
07:46
a profoundลึกซึ้ง questionคำถาม.
179
451000
3000
เป็นคำถามที่ลึกซึ้ง
07:49
He said, "Don't all those little tweetsทวีต,
180
454000
6000
เขาบอกว่า "คุณไม่คิดว่าหรือว่า สิ่งที่ทวีต"
07:55
don't all those little sipsจิบ
181
460000
3000
"สิ่งเล็กๆ พวกนี้"
07:58
of onlineออนไลน์ communicationการสื่อสาร,
182
463000
3000
"ในการสนทนาออนไลน์"
08:01
addเพิ่ม up to one bigใหญ่ gulpอึก
183
466000
3000
"จะรวมกันเป็นหนึ่งความคิดใหญ่"
08:04
of realจริง conversationการสนทนา?"
184
469000
4000
"ของการสนทนาจริงๆ?"
08:08
My answerตอบ was no,
185
473000
2000
คำตอบของชั้นคือ ไม่
08:10
they don't addเพิ่ม up.
186
475000
2000
สิ่งเหล่านั้นไม่สามารถนำมารวมกัน
08:12
Connectingการเชื่อมต่อ in sipsจิบ mayอาจ work
187
477000
4000
การเชื่อมต่อกันอาจจะทำได้
08:16
for gatheringการชุมนุม discreetรอบคอบ bitsเกร็ด of informationข้อมูล,
188
481000
4000
การเชื่อมต่อของข้อความเล็กๆ
08:20
they mayอาจ work for sayingคำพูด, "I'm thinkingคิด about you,"
189
485000
4000
ที่อาจจะสื่อถึงว่า "ฉันคิดถึงคุณ"
08:24
or even for sayingคำพูด, "I love you," --
190
489000
2000
หรือแม้กระทั่งว่า "ฉันรักคุณ"
08:26
I mean, look at how I feltรู้สึกว่า
191
491000
2000
ชั้นหมายถึง เช่นลองดูว่าชั้นรู้สึกอย่างไร
08:28
when I got that textข้อความ from my daughterลูกสาว --
192
493000
3000
เมื่อได้รับข้อความจากลูกสาวของชั้น
08:31
but they don't really work
193
496000
2000
แต่มันไม่ได้ทำให้
08:33
for learningการเรียนรู้ about eachแต่ละ other,
194
498000
2000
เราเรียนรู้เกี่ยวกับกันและกัน
08:35
for really comingมา to know and understandเข้าใจ eachแต่ละ other.
195
500000
4000
เข้าใจกัน
08:39
And we use conversationsการสนทนา with eachแต่ละ other
196
504000
4000
และเราใช้การสนทนากับผู้อื่น
08:43
to learnเรียน how to have conversationsการสนทนา
197
508000
2000
เพื่อเรียนรู้วิธีการสนทนา
08:45
with ourselvesตัวเรา.
198
510000
2000
กับตัวเอง
08:47
So a flightเที่ยวบิน from conversationการสนทนา
199
512000
2000
การโต้เถียงครั้งนึง
08:49
can really matterเรื่อง
200
514000
2000
มีผลมาก
08:51
because it can compromiseประนีประนอม
201
516000
2000
เพราะมันทำให้เกิดการประนีประนอม
08:53
our capacityความจุ for self-reflectionสะท้อนตนเอง.
202
518000
2000
ความสามารถในการเข้าใจตัวตนของตัวเอง
08:55
For kidsเด็ก growingการเจริญเติบโต up,
203
520000
2000
สำหรับเด็กที่จะโตเป้นผู้ใหญ่
08:57
that skillความสามารถ is the bedrockหินด่านใต้ดิน of developmentพัฒนาการ.
204
522000
4000
สิ่งนี้เป็นสิ่งสำคัญสำหรับการพัฒนาตัวเอง
09:01
Over and over I hearได้ยิน,
205
526000
2000
หลายๆ ครั้งที่ชั้นได้ยินว่า
09:03
"I would ratherค่อนข้าง textข้อความ than talk."
206
528000
3000
"ผมอยากจะส่งข้อความมากว่าคุย"
09:06
And what I'm seeingเห็น
207
531000
2000
และสิ่งที่ชั้นเห็นคือ
09:08
is that people get so used to beingกำลัง short-changedเปลี่ยนแปลงในระยะสั้น
208
533000
2000
คนเราเคยชินกับการเปลี่ยนบทสนทนา
09:10
out of realจริง conversationการสนทนา,
209
535000
2000
ของบทสนทนาในชีวิตจริง
09:12
so used to gettingได้รับ by with lessน้อยกว่า,
210
537000
3000
เคยชินกับการได้รับข้อมูลที่น้อยลง
09:15
that they'veพวกเขาได้ becomeกลายเป็น almostเกือบจะ willingเต็มใจ
211
540000
2000
ซึ่งทำให้พวกเขากลายเป็นว่าเกือบจะเต็มใจ
09:17
to dispenseจ่ายยา with people altogetherโดยสิ้นเชิง.
212
542000
2000
ที่จะตัดขาดจากผู้อื่นด้วย
09:19
So for exampleตัวอย่าง,
213
544000
2000
ตัวอย่างเช่น
09:21
manyจำนวนมาก people shareหุ้น with me this wishประสงค์,
214
546000
2000
หลายๆ คนเห็นด้วยกับชั้นว่า
09:23
that some day a more advancedสูง versionรุ่น of Siriสิริ,
215
548000
3000
ซักวันหนึ่งการพัฒนาไปมากของ Siri
09:26
the digitalดิจิตอล assistantผู้ช่วย on Apple'sแอปเปิ้ล iPhoneiPhone,
216
551000
3000
เลขาดิจิตอลส่วนตัวบน ไอโฟน จากแอปเปิ้ล
09:29
will be more like a bestดีที่สุด friendเพื่อน,
217
554000
2000
จะกลายเป็นเหมือนกับเพื่อนที่ดีที่สุด
09:31
someoneบางคน who will listen
218
556000
2000
เพื่อนที่จะรับฟัง
09:33
when othersคนอื่น ๆ won'tเคยชิน.
219
558000
2000
เมื่อคนอื่นไม่ฟัง
09:35
I believe this wishประสงค์
220
560000
2000
ชั้นเชื่อว่า สิ่งนี้
09:37
reflectsสะท้อนให้เห็นถึง a painfulเจ็บปวด truthความจริง
221
562000
2000
สะท้อนให้เห็นถึงความจริงที่โหดร้าย
09:39
that I've learnedได้เรียนรู้ in the pastอดีต 15 yearsปี.
222
564000
3000
ที่ชั้นเรียนรู้ว่าในช่วงเวลา 15 ปีที่ผ่านมา
09:42
That feelingความรู้สึก that no one is listeningการฟัง to me
223
567000
4000
ความรู้สึกที่ว่าไม่มีใครรับฟังฉัน
09:46
is very importantสำคัญ
224
571000
2000
สำคัญมาก
09:48
in our relationshipsสัมพันธ์ with technologyเทคโนโลยี.
225
573000
2000
ในความสัมพันธ์ของเรากับเทคโนโลยี
09:50
That's why it's so appealingอุทธรณ์
226
575000
2000
และนั่นคือสิ่งที่ทำให้
09:52
to have a FacebookFacebook pageหน้า
227
577000
2000
การมีเฟซบุ้คเป็นสิ่งที่น่าสนใจ
09:54
or a Twitterพูดเบาและรวดเร็ว feedอาหาร --
228
579000
2000
หรือทวิตเตอร์
09:56
so manyจำนวนมาก automaticอัตโนมัติ listenersฟัง.
229
581000
3000
มีคนมารับฟังหลายๆ คน
09:59
And the feelingความรู้สึก that no one is listeningการฟัง to me
230
584000
3000
และความรู้สึกที่ว่าไม่มีใครรับฟัง
10:02
make us want to spendใช้จ่าย time
231
587000
2000
ทำให้พวกเราอยากจะใช้เวลา
10:04
with machinesเครื่อง that seemดูเหมือน to careการดูแล about us.
232
589000
3000
กับอุปกรณ์เครื่องมือเหล่านี้ที่ดูเหมือนว่าจะสนใจเรา
10:07
We're developingที่กำลังพัฒนา robotsหุ่นยนต์,
233
592000
2000
พวกเราพัฒนาหุ่นยนต์
10:09
they call them sociableเป็นกันเอง robotsหุ่นยนต์,
234
594000
2000
เรียกพวกมันว่า หุ่นยนต์สังคม
10:11
that are specificallyเฉพาะ designedได้รับการออกแบบ to be companionsสหาย --
235
596000
3000
ที่ถูกออกแบบมาให้เป็นเพื่อน
10:14
to the elderlyสูงอายุ,
236
599000
2000
สำหรับผู้สูงอายุ
10:16
to our childrenเด็ก ๆ,
237
601000
2000
เด็ก
10:18
to us.
238
603000
2000
และพวกเรา
10:20
Have we so lostสูญหาย confidenceความมั่นใจ
239
605000
3000
เกิดอะไรขึ้น? พวกเราสูญเสียความมั่นใจ
10:23
that we will be there for eachแต่ละ other?
240
608000
4000
ว่าเราอยู่เพื่อกันและกัน?
10:27
Duringในระหว่าง my researchการวิจัย
241
612000
2000
ระหว่างการศึกษาของดิฉัน
10:29
I workedทำงาน in nursingพยาบาล homesบ้าน,
242
614000
2000
ชั้นทำงานที่สถานพยาบาล
10:31
and I broughtนำ in these sociableเป็นกันเอง robotsหุ่นยนต์
243
616000
3000
และชั้นนำหุ่นยนต์ที่ว่า
10:34
that were designedได้รับการออกแบบ to give the elderlyสูงอายุ
244
619000
2000
ออกแบบมาเพื่อผู้สูงอายุ
10:36
the feelingความรู้สึก that they were understoodเข้าใจ.
245
621000
3000
เพื่อให้ความสำคัญว่าพวกเขามีคนที่เข้าใจ
10:39
And one day I cameมา in
246
624000
2000
และวันหนึ่งชั้นได้เข้าไป
10:41
and a womanหญิง who had lostสูญหาย a childเด็ก
247
626000
2000
ได้ทราบว่าผู้หญิงคนหนึ่งเพิ่งจะสูญเสียลูก
10:43
was talkingการพูด to a robotหุ่นยนต์
248
628000
2000
กำลังคุยกับหุ่นยนต์ตัวหนึ่ง
10:45
in the shapeรูปร่าง of a babyทารก sealตราประทับ.
249
630000
3000
ซึ่งมีรูปร่างหน้าตาเหมือนเด็ก
10:48
It seemedดูเหมือน to be looking in her eyesตา.
250
633000
2000
ที่สบตาเธอ
10:50
It seemedดูเหมือน to be followingดังต่อไปนี้ the conversationการสนทนา.
251
635000
3000
แสดงเหมือนว่าเข้าใจสิ่งที่เธอพูด
10:53
It comfortedสบายใจ her.
252
638000
3000
สิ่งนี้ทำให้เธอรู้สึกดีขึ้น
10:56
And manyจำนวนมาก people foundพบ this amazingน่าอัศจรรย์.
253
641000
4000
หลายๆ คนคิดว่านี่เป็นสิ่งที่ดีมาก
11:00
But that womanหญิง was tryingพยายาม to make senseความรู้สึก of her life
254
645000
5000
แต่ผู้หญิงคนนี้พยายามที่จะทำความเข้าใจชีวิตของเธอ
11:05
with a machineเครื่อง that had no experienceประสบการณ์
255
650000
3000
กับหุ่นยนต์ที่ไม่มีประสบการณ์
11:08
of the arcเส้นโค้ง of a humanเป็นมนุษย์ life.
256
653000
3000
ชีวิตเหมือนกับมนุษย์
11:11
That robotหุ่นยนต์ put on a great showแสดง.
257
656000
2000
หุ่นยนต์ตัวนั้นแสดงได้เก่งมาก
11:13
And we're vulnerableอ่อนแอ.
258
658000
2000
และพวกเราอ่อนแอ
11:15
People experienceประสบการณ์ pretendแกล้งทำ empathyการเอาใจใส่
259
660000
3000
เราพบเจอกับการแสดงความสงสารเข้าอกเข้าใจอย่างเสแสร้ง
11:18
as thoughแม้ it were the realจริง thing.
260
663000
3000
ถึงแม้ว่าจะเป็นเรื่องจริง
11:21
So duringในระหว่าง that momentขณะ
261
666000
4000
ดังนั้นในขณะนั้น
11:25
when that womanหญิง
262
670000
2000
เมื่อผู้หญิงคนนั้น
11:27
was experiencingประสบ that pretendแกล้งทำ empathyการเอาใจใส่,
263
672000
3000
พบเจอกับการแสดงความสงสารเช่นนั้น
11:30
I was thinkingคิด, "That robotหุ่นยนต์ can't empathizeเอาใจใส่.
264
675000
3000
ชั้นคิดในใจว่า "หุ่นยนต์ไม่สงสารใครหรอก"
11:33
It doesn't faceใบหน้า deathความตาย.
265
678000
2000
มันไม่ตาย
11:35
It doesn't know life."
266
680000
2000
มันไม่รู้จักชีวิต
11:37
And as that womanหญิง tookเอา comfortความสะดวกสบาย
267
682000
2000
และขณะที่ผู้หญิงคนนั้นได้รับการปลอบใจ
11:39
in her robotหุ่นยนต์ companionสหาย,
268
684000
2000
จากหุ่นยนต์ของเธอ
11:41
I didn't find it amazingน่าอัศจรรย์;
269
686000
2000
ชั้นไม่ได้คิดว่ามันเป็นเรื่องที่น่ายินดี
11:43
I foundพบ it one of the mostมากที่สุด wrenchingบิด, complicatedซับซ้อน momentsช่วงเวลา
270
688000
4000
ชั้นคิดว่ามันเป็นช่วงเวลาที่น่าเศร้า และสับสนมากครั้งหนึ่งในชีวิต
11:47
in my 15 yearsปี of work.
271
692000
4000
การทำงาน 15 ปีของชั้น
11:51
But when I steppedก้าว back,
272
696000
2000
แต่เมื่อชั้นกลับไปคิด
11:53
I feltรู้สึกว่า myselfตนเอง
273
698000
2000
ชั้นรู้สึกว่าตัวเอง
11:55
at the coldหนาว, hardยาก centerศูนย์
274
700000
3000
เป็นจุดยืนที่เยือกเย็นและเข้มแข็ง
11:58
of a perfectสมบูรณ์ stormพายุ.
275
703000
2000
ของพายุที่ยิ่งใหญ่
12:00
We expectคาดหวัง more from technologyเทคโนโลยี
276
705000
3000
พวกเราคาดหวังจากเทคโนโลยีมากขึ้น
12:03
and lessน้อยกว่า from eachแต่ละ other.
277
708000
3000
และน้อยลงจากกันและกัน
12:06
And I askถาม myselfตนเอง,
278
711000
2000
และชั้นถามตัวเองว่า
12:08
"Why have things come to this?"
279
713000
3000
"ทำไมทุกอย่างถึงกลายมาเป็นแบบนี้?"
12:11
And I believe it's because
280
716000
2000
และชั้นเชื่อว่ามันเป็นเพราะว่า
12:13
technologyเทคโนโลยี appealsอุทธรณ์ to us mostมากที่สุด
281
718000
3000
เทคโนโลยีเป็นสิ่งที่น่าสนใจที่สุด
12:16
where we are mostมากที่สุด vulnerableอ่อนแอ.
282
721000
2000
เมื่อพวกเราอ่อนแอที่สุด
12:18
And we are vulnerableอ่อนแอ.
283
723000
2000
และเมื่อเราอ่อนแอ
12:20
We're lonelyเหงา,
284
725000
2000
พวกเราจะเหงา
12:22
but we're afraidเกรงกลัว of intimacyความใกล้ชิด.
285
727000
2000
แต่พวกเรากลัวที่จะเปิดเผยและความใกล้ชิด
12:24
And so from socialสังคม networksเครือข่าย to sociableเป็นกันเอง robotsหุ่นยนต์,
286
729000
3000
ดังนั้นจากสังคมออนไลน์ไปถึงหุ่นยนต์สังคม
12:27
we're designingการออกแบบ technologiesเทคโนโลยี
287
732000
2000
พวกเราออกแบบเทคโนโลยี
12:29
that will give us the illusionภาพมายา of companionshipมิตรภาพ
288
734000
3000
ที่จะสร้างเพื่อนในจินตนาการ
12:32
withoutไม่มี the demandsความต้องการ of friendshipมิตรภาพ.
289
737000
2000
ที่ไม่มีความต้องการอะไรตอบแทน
12:34
We turnกลับ to technologyเทคโนโลยี to help us feel connectedเกี่ยวข้อง
290
739000
3000
พวกเราเปลี่ยนให้เทคโนโลยีช่วยเราติดต่อกับผู้อื่น
12:37
in waysวิธี we can comfortablyสะดวกสบาย controlควบคุม.
291
742000
3000
ในแบบที่เราสามารถควบคุมได้
12:40
But we're not so comfortableสบาย.
292
745000
2000
แต่เราก็ยังไม่รู้สึกพอดี
12:42
We are not so much in controlควบคุม.
293
747000
3000
พวกเราไม่ได้ควบคุมมัน
12:45
These daysวัน, those phonesโทรศัพท์ in our pocketsกระเป๋า
294
750000
3000
ทุกวันนี้ โทรศัพท์ในกระเป๋าเรา
12:48
are changingเปลี่ยนแปลง our mindsจิตใจ and heartsหัวใจ
295
753000
2000
กำลังเปลี่ยนความคิดและจิตใจของเรา
12:50
because they offerเสนอ us
296
755000
2000
เพราะมันสร้าง
12:52
threeสาม gratifyingที่ทำให้พอใจ fantasiesจินตนาการ.
297
757000
2000
สิ่งที่ดึงดูดใจ 3 อย่างคือ
12:54
One, that we can put our attentionความสนใจ
298
759000
2000
1. พวกเราสามารถสนใจ
12:56
whereverที่ไหนก็ตาม we want it to be;
299
761000
2000
ในเรื่องหรืออะไรที่เราต้องการได้
12:58
two, that we will always be heardได้ยิน;
300
763000
3000
2. พวกเราจะมีที่รับฟังเสมอ
13:01
and threeสาม, that we will never have to be aloneคนเดียว.
301
766000
3000
และ 3 พวกเราจะไม่มีทางอยู่คนเดียว
13:04
And that thirdที่สาม ideaความคิด,
302
769000
2000
และสำหรับข้อ 3
13:06
that we will never have to be aloneคนเดียว,
303
771000
3000
ที่ว่าเราจะไม่มีทางอยู่คนเดียว
13:09
is centralศูนย์กลาง to changingเปลี่ยนแปลง our psychesจิตใจ.
304
774000
2000
คือจุดที่จะเปลี่ยนความคิดของเรา
13:11
Because the momentขณะ that people are aloneคนเดียว,
305
776000
3000
เพราะเมื่อเราอยู่คนเดียว
13:14
even for a fewน้อย secondsวินาที,
306
779000
2000
ถึงแม้จะเป็นเวลาไม่กี่วินาที
13:16
they becomeกลายเป็น anxiousกระวนกระวาย, they panicความหวาดกลัว, they fidgetอยู่ไม่สุข,
307
781000
3000
เราจะกังวล ตื่นกลัว และทำอะไรไม่ถูก
13:19
they reachมาถึง for a deviceเครื่อง.
308
784000
2000
เราจะหันไปหาโทรศัพท์ของเรา
13:21
Just think of people at a checkoutเช็คเอาท์ lineเส้น
309
786000
2000
ลองคิดถึงคนที่รอคิวจ่ายเงิน
13:23
or at a redสีแดง lightเบา.
310
788000
2000
หรือรอไฟแดง
13:25
Beingกำลัง aloneคนเดียว feelsรู้สึก like a problemปัญหา that needsจำเป็น to be solvedแก้ไข.
311
790000
4000
การอยู่คนเดียวดูเหมือนเป็นปัญหาใหญ่ที่จำเป็นต้องได้รับการแก้ไข
13:29
And so people try to solveแก้ it by connectingการเชื่อมต่อ.
312
794000
3000
ดังนั้นหลายๆ คนจึงตัดสินใจแก้ปัญหาโดยการติดต่อกับคนอื่น
13:32
But here, connectionสัมพันธ์
313
797000
2000
แต่ในที่นี้ ความสัมพันธ์กับคนอื่น
13:34
is more like a symptomอาการ than a cureรักษา.
314
799000
3000
เหมือนเป็นแสดงออก มากกว่าการแก้ไข
13:37
It expressesเป็นการแสดงออก, but it doesn't solveแก้,
315
802000
3000
มันมองเห็นได้ แต่ไม่ได้แก้
13:40
an underlyingพื้นฐาน problemปัญหา.
316
805000
2000
ปัญหาจริงๆ ที่เกิดขึ้น
13:42
But more than a symptomอาการ,
317
807000
2000
แต่เป็นเหมือนกับการแสดงออกอย่างนึง
13:44
constantคงที่ connectionสัมพันธ์ is changingเปลี่ยนแปลง
318
809000
2000
การติดต่อสร้างความสัมพันธ์ของเราเปลี่ยนไป
13:46
the way people think of themselvesตัวเอง.
319
811000
2000
วิธีที่เราคิดถึงตัวเอง
13:48
It's shapingการสร้าง a newใหม่ way of beingกำลัง.
320
813000
3000
มันเปลี่ยนวิถีการดำรงชีวิต
13:51
The bestดีที่สุด way to describeอธิบาย it is,
321
816000
2000
การอธิบายเรื่องนี้ได้ดีที่สุดคือ
13:53
I shareหุ้น thereforeดังนั้น I am.
322
818000
3000
"ฉันเป็น ในสิ่งที่ฉันแชร์" - I share therefore I am
13:56
We use technologyเทคโนโลยี to defineกำหนด ourselvesตัวเรา
323
821000
3000
พวกเราใช้เทคโนโลยีในการนิยามตัวตนของเรา
13:59
by sharingใช้งานร่วมกัน our thoughtsความคิด and feelingsความรู้สึก
324
824000
2000
โดนการแสดงความคิดเห็น ความรู้สึก
14:01
even as we're havingมี them.
325
826000
2000
เหมือนว่าเราคิดอย่างนั้นจริงๆ
14:03
So before it was:
326
828000
2000
ดังนั้น ก่อนหน้านี้เป็น:
14:05
I have a feelingความรู้สึก,
327
830000
2000
ฉันมีความรู้สึก
14:07
I want to make a call.
328
832000
2000
ฉันอยากจะโทรศัพท์
14:09
Now it's: I want to have a feelingความรู้สึก,
329
834000
3000
ตอนนี้ กลายเป็นว่า: ฉันอยากจะมีความรู้สึก
14:12
I need to sendส่ง a textข้อความ.
330
837000
2000
ฉันจำเป็นจะต้องส่งข้อความ
14:14
The problemปัญหา with this newใหม่ regimeระบบการปกครอง
331
839000
3000
ปัญหาของวิถี
14:17
of "I shareหุ้น thereforeดังนั้น I am"
332
842000
2000
"ฉันเป็น ในสิ่งที่ฉันแชร์"
14:19
is that, if we don't have connectionสัมพันธ์,
333
844000
2000
คือ ถ้าพวกเราไม่มีเครือข่าย
14:21
we don't feel like ourselvesตัวเรา.
334
846000
2000
พวกเรารู้สึกเหมือนไม่ได้เป็นตัวของตัวเอง
14:23
We almostเกือบจะ don't feel ourselvesตัวเรา.
335
848000
2000
เรารู้สึกเหมือนกับว่าไม่มีตัวตน
14:25
So what do we do? We connectต่อ more and more.
336
850000
3000
แล้วพวกเราทำอย่างไร? พวกเรา
14:28
But in the processกระบวนการ,
337
853000
2000
แต่ไม่ระหว่างนั้น
14:30
we setชุด ourselvesตัวเรา up to be isolatedเปลี่ยว.
338
855000
3000
พวกเราเหมือนกับสร้างตัวเองให้อยู่ตัวคนเดียว
14:33
How do you get from connectionสัมพันธ์ to isolationความเหงา?
339
858000
4000
แล้วเราจะสร้างเครือข่ายจากการอยู่คนเดียวได้อย่างไร?
14:37
You endปลาย up isolatedเปลี่ยว
340
862000
2000
คุณอยู่คนเดียว อยู่กับตัวเอง
14:39
if you don't cultivateปลูกฝัง the capacityความจุ for solitudeความสันโดษ,
341
864000
2000
เมื่อคุณไม่สามารถเพิ่มความสามารถในการอยู่กับตัวเอง
14:41
the abilityความสามารถ to be separateแยก,
342
866000
3000
ความสามารถที่จะแยกตัวเอง
14:44
to gatherรวบรวม yourselfด้วยตัวคุณเอง.
343
869000
2000
เพื่ออยู่กับตัวเอง
14:46
Solitudeความสันโดษ is where you find yourselfด้วยตัวคุณเอง
344
871000
3000
การอยู่คนเดียวคือการทำให้คุณสามารถค้นหาตัวเอง
14:49
so that you can reachมาถึง out to other people
345
874000
2000
เพื่อให้คุณสามารถก้าวออกไปหาคนอื่น
14:51
and formฟอร์ม realจริง attachmentsสิ่งที่แนบมา.
346
876000
3000
และสร้างความสัมพันธ์จริงๆ ขึ้น
14:54
When we don't have the capacityความจุ for solitudeความสันโดษ,
347
879000
3000
เมื่อเราไม่สามารถอยู่คนเดียวได้
14:57
we turnกลับ to other people in orderใบสั่ง to feel lessน้อยกว่า anxiousกระวนกระวาย
348
882000
3000
เราเข้าไปหาคนอื่นเพื่อจะรู้สึกกังวลน้อยลง
15:00
or in orderใบสั่ง to feel aliveมีชีวิตอยู่.
349
885000
2000
หรือเพื่อจะทำให้เรารู้สึกมีค่า
15:02
When this happensที่เกิดขึ้น,
350
887000
2000
และเมื่อสิ่งนี้เกิดขึ้น
15:04
we're not ableสามารถ to appreciateซาบซึ้ง who they are.
351
889000
3000
เราจะไม่สามารถทราบซึ้งคุณค่าของพวกเขาได้
15:07
It's as thoughแม้ we're usingการใช้ them
352
892000
2000
และถึงแม้อาจดูเหมือนว่าเราใช้พวกเขา
15:09
as spareสำรอง partsชิ้นส่วน
353
894000
2000
แค่ส่วนเล็กๆ
15:11
to supportสนับสนุน our fragileบอบบาง senseความรู้สึก of selfตนเอง.
354
896000
3000
ในการสนับสนุนส่วนที่อ่อนแอของเรา
15:14
We slipลื่น into thinkingคิด that always beingกำลัง connectedเกี่ยวข้อง
355
899000
3000
เราหลงไปคิดว่า การติดต่อกับคนอื่นตลอดเวลา
15:17
is going to make us feel lessน้อยกว่า aloneคนเดียว.
356
902000
4000
จะทำให้เรารู้สึกเหงาน้อยลง
15:21
But we're at riskอันตราย,
357
906000
2000
แต่เราอยู่ในจุดที่เสี่ยง
15:23
because actuallyแท้จริง it's the oppositeตรงข้าม that's trueจริง.
358
908000
3000
เพราะในความเป็นจริงแล้ว สิ่งที่
15:26
If we're not ableสามารถ to be aloneคนเดียว,
359
911000
2000
ถ้าเราไม่สามารถอยู่คนเดียวได้
15:28
we're going to be more lonelyเหงา.
360
913000
2000
เราจะเหงามากขึ้น
15:30
And if we don't teachสอน our childrenเด็ก ๆ to be aloneคนเดียว,
361
915000
3000
และถ้าเราไม่สอนให้ลูกหลานอยู่คนเดียว
15:33
they're only going to know
362
918000
2000
พวกเขาจะเรียนรู้
15:35
how to be lonelyเหงา.
363
920000
2000
วิธีการอยู่คนเดียว
15:37
When I spokeพูด at TEDTED in 1996,
364
922000
3000
เมื่อชั้นพูดที่ TED ในปี ค.ศ. 1996
15:40
reportingการรายงาน on my studiesการศึกษา
365
925000
2000
เพื่อรายการผลการศึกษา
15:42
of the earlyตอนต้น virtualเสมือน communitiesชุมชน,
366
927000
2000
ของชุมชนเครือข่ายในยุคเบี้ยงต้น
15:44
I said, "Those who make the mostมากที่สุด
367
929000
3000
ชั้นได้พูดได้ "คนที่ใช้ชีวิต
15:47
of theirของพวกเขา livesชีวิต on the screenจอภาพ
368
932000
2000
"หน้าจอคอมพิวเตอร์เยอะที่สุด"
15:49
come to it in a spiritวิญญาณ of self-reflectionสะท้อนตนเอง."
369
934000
3000
"อยู่ในจุดที่เข้าใจเปิดเผยตัวตน"
15:52
And that's what I'm callingการเรียกร้อง for here, now:
370
937000
3000
และสิ่งที่ชั้นอยากให้ทุกคนรู้ในตอนนี้คือ
15:55
reflectionการสะท้อน and, more than that, a conversationการสนทนา
371
940000
3000
การเปิดเผย และยิ่งไปกว่านั้น การสนทนา
15:58
about where our currentปัจจุบัน use of technologyเทคโนโลยี
372
943000
3000
เกี่ยวกับวิธึการใช้เทคโนโลยีของพวกเราในปัจจุบัน
16:01
mayอาจ be takingการ us,
373
946000
2000
อาจจะนำเราไปสู่
16:03
what it mightอาจ be costingต้นทุน us.
374
948000
2000
สิ่งที่จะสร้างปัญหาให้กับเรา
16:05
We're smittenที่ได้ตีอย่างแรง with technologyเทคโนโลยี.
375
950000
3000
พวกเรายอมแพ้ให้กับเทคโนโลยี
16:08
And we're afraidเกรงกลัว, like youngหนุ่มสาว loversคนรัก,
376
953000
3000
และพวกเรากลัว เหมือนกับคู่รักคู่ใหม่
16:11
that too much talkingการพูด mightอาจ spoilเสีย the romanceความโรแมนติก.
377
956000
3000
ที่กลัวว่าการพูดคุยเยอะเกินไปจะทำให้ความโรแมนติกของคู่รักลดลง
16:14
But it's time to talk.
378
959000
2000
แต่มันถึงเวลาที่จะคุยกันแล้ว
16:16
We grewเติบโต up with digitalดิจิตอล technologyเทคโนโลยี
379
961000
3000
พวกเราเติบโตมาด้วยเทคโนโลยีดิจิตอล
16:19
and so we see it as all grownเจริญเติบโต up.
380
964000
2000
และเราเห็นมันเติบโตขึ้น
16:21
But it's not, it's earlyตอนต้น daysวัน.
381
966000
3000
แต่มันไม่ใช่ มันเป็นแค่จุดเริ่มต้น
16:24
There's plentyความอุดมสมบูรณ์ of time
382
969000
2000
ตอนนี้ยังมีเวลาอีกเยอะ
16:26
for us to reconsiderพิจารณาทบทวน how we use it,
383
971000
2000
ที่พวกเราจะคิดกันใหม่ว่าจะใช้มันอย่างไร
16:28
how we buildสร้าง it.
384
973000
2000
จะสร้างมันอย่างไร
16:30
I'm not suggestingบอกเป็นนัย ๆ
385
975000
2000
ชั้นไม่ได้มาเพื่อบอก
16:32
that we turnกลับ away from our devicesอุปกรณ์,
386
977000
2000
ให้เราเลิกใช้อุปกรณ์สื่อสารต่างๆ
16:34
just that we developพัฒนา a more self-awareทราบตนเอง relationshipความสัมพันธ์
387
979000
3000
แค่เราควรสร้างความสัมพันธ์ที่เราเข้าถึงมากกว่าเดิม
16:37
with them, with eachแต่ละ other
388
982000
2000
กับเทคโนโลยี ซึ่งกันและกัน
16:39
and with ourselvesตัวเรา.
389
984000
3000
และกับตัวเราเอง
16:42
I see some first stepsขั้นตอน.
390
987000
2000
ชั้นเห็นจุดเริ่มต้นหลายๆ จุด
16:44
Startเริ่มต้น thinkingคิด of solitudeความสันโดษ
391
989000
2000
การเริ่มต้นคิดว่าความสันโดษ
16:46
as a good thing.
392
991000
2000
เป็นสิ่งที่ดี
16:48
Make roomห้อง for it.
393
993000
2000
เพื่อช่องว่างให้กับมัน
16:50
Find waysวิธี to demonstrateสาธิต this
394
995000
3000
หาวิธีที่แสดงออก
16:53
as a valueความคุ้มค่า to your childrenเด็ก ๆ.
395
998000
2000
สร้างให้เป็นคุณค่ากับลูกหลานของคุณ
16:55
Createสร้าง sacredศักดิ์สิทธิ์ spacesช่องว่าง at home --
396
1000000
2000
สร้างพื้นที่สำคัญที่บ้าน
16:57
the kitchenครัว, the diningการรับประทานอาหาร roomห้อง --
397
1002000
2000
ในครัว ในห้องรับประทานอาหาร
16:59
and reclaimเรียกคืน them for conversationการสนทนา.
398
1004000
3000
และเริ่มต้นบทสนทนา
17:02
Do the sameเหมือนกัน thing at work.
399
1007000
2000
ทำเช่นเดียวกันในที่ทำงาน
17:04
At work, we're so busyไม่ว่าง communicatingการติดต่อสื่อสาร
400
1009000
2000
ที่ทำงาน เราอาจจะยุ่งติดต่อกับคนมากมาย
17:06
that we oftenบ่อยครั้ง don't have time to think,
401
1011000
3000
หลายๆ ครั้งเราไม่มีเวลาที่ตะคิด
17:09
we don't have time to talk,
402
1014000
3000
ไม่มีเวลาจะพูดคุย
17:12
about the things that really matterเรื่อง.
403
1017000
2000
เกี่ยวกับสิ่งที่สำคัญจริงๆ
17:14
Changeเปลี่ยนแปลง that.
404
1019000
2000
เปลี่ยนสิ่งนั้นเถอะค่ะ
17:16
Mostมากที่สุด importantสำคัญ, we all really need to listen to eachแต่ละ other,
405
1021000
4000
สิ่งที่สำคัญที่สุด พวกเราจะต้องตั้งใจฟังซึ่งกันและกัน
17:20
includingรวมไปถึง to the boringน่าเบื่อ bitsเกร็ด.
406
1025000
4000
รวมไปถึงเรื่องที่น่าเบื่อ
17:24
Because it's when we stumbleสะดุด
407
1029000
2000
เพราะเมื่อเราไม่เย่อหยิ่ง
17:26
or hesitateลังเล or loseสูญเสีย our wordsคำ
408
1031000
3000
หรือลังเล หรือหลง
17:29
that we revealเปิดเผย ourselvesตัวเรา to eachแต่ละ other.
409
1034000
4000
ไปกับสิ่งที่เราเปิดเผยต่อกัน
17:33
Technologyเทคโนโลยี is makingการทำ a bidสั่ง
410
1038000
3000
เทคโนโลยีกำลังท้าทาย
17:36
to redefineredefine humanเป็นมนุษย์ connectionสัมพันธ์ --
411
1041000
2000
ในการเปลี่ยนนิยามความสัมพันธ์ของมนุษย์
17:38
how we careการดูแล for eachแต่ละ other,
412
1043000
2000
วิถีที่เราดูแลซึ่งกันและกัน
17:40
how we careการดูแล for ourselvesตัวเรา --
413
1045000
2000
วิถีที่เราดูแลตัวเอง
17:42
but it's alsoด้วย givingให้ us the opportunityโอกาส
414
1047000
2000
แต่เทคโนโลยีก็ให้โอกาสเรา
17:44
to affirmยืนยัน our valuesค่า
415
1049000
2000
ที่จะยืนยันความมีคุณค่า
17:46
and our directionทิศทาง.
416
1051000
2000
และทิศทางการใช้ชีวิตของเรา
17:48
I'm optimisticในแง่ดี.
417
1053000
2000
ชั้นมองโลกในแง่ดี
17:50
We have everything we need to startเริ่มต้น.
418
1055000
3000
พวกเรามีทุกอย่างที่จำเป็นสำหรับการเริ่มต้น
17:53
We have eachแต่ละ other.
419
1058000
2000
พวกเรามีกันและกัน
17:55
And we have the greatestใหญ่ที่สุด chanceโอกาส of successความสำเร็จ
420
1060000
3000
พวกเรามีโอกาสจะสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่
17:58
if we recognizeรับรู้ our vulnerabilityความอ่อนแอ.
421
1063000
3000
ถ้าเราตระหนักถึงความอ่อนแอของเรา
18:01
That we listen
422
1066000
2000
ถ้าเราตั้งใจฟัง
18:03
when technologyเทคโนโลยี saysกล่าวว่า
423
1068000
2000
เมื่อเทคโนโลยีบอกว่า
18:05
it will take something complicatedซับซ้อน
424
1070000
3000
จะใช้สิ่งที่ซับซ้อน
18:08
and promisesสัญญา something simplerที่เรียบง่าย.
425
1073000
3000
และตอบแทนด้วยสิ่งที่ง่ายๆ
18:11
So in my work,
426
1076000
2000
ดังนั้นในงานของชั้น
18:13
I hearได้ยิน that life is hardยาก,
427
1078000
3000
ชั้นได้ยินว่า ชีวิตนั้นยาก
18:16
relationshipsสัมพันธ์ are filledเต็มไปด้วย with riskอันตราย.
428
1081000
2000
ความสัมพันธ์เต็มไปด้วยความเสี่ยง
18:18
And then there's technologyเทคโนโลยี --
429
1083000
2000
และเมื่อมีเทคโนโลยี
18:20
simplerที่เรียบง่าย, hopefulมีความหวัง,
430
1085000
2000
ง่ายกว่า มีความหวัง
18:22
optimisticในแง่ดี, ever-youngเคยหนุ่มสาว.
431
1087000
3000
ดูดี และไม่เสื่อมอายุ
18:25
It's like callingการเรียกร้อง in the cavalryกองทหารม้า.
432
1090000
2000
มันเหมือนเป็นการเรียกกองทหารม้า
18:27
An adการโฆษณา campaignรณรงค์ promisesสัญญา
433
1092000
2000
แคมเปญโฆษณาสัญญาว่า
18:29
that onlineออนไลน์ and with avatarsอวตาร,
434
1094000
2000
"ออนไลน์และอวตาร์ (สัญลักษณ์ออนไลน์)"
18:31
you can "Finallyในที่สุด, love your friendsเพื่อน
435
1096000
4000
ในที่สุด คุณก็สามารถ รักเพื่อน
18:35
love your bodyร่างกาย, love your life,
436
1100000
3000
รักร่างกายของคุณ รักชีวิตตัวเอง
18:38
onlineออนไลน์ and with avatarsอวตาร."
437
1103000
3000
ออนไลน์และอวตาร
18:41
We're drawnวาด to virtualเสมือน romanceความโรแมนติก,
438
1106000
2000
พวกเราถูกดึงดูดให้เข้าไปอยู่ในความโรแมนติกออนไลน์
18:43
to computerคอมพิวเตอร์ gamesเกม that seemดูเหมือน like worldsโลก,
439
1108000
3000
ในคอมพิวเตอร์เกมที่เป็นเหมือนอีกโลก
18:46
to the ideaความคิด that robotsหุ่นยนต์, robotsหุ่นยนต์,
440
1111000
4000
ในความคิดที่ว่า หุ่นยนต์
18:50
will somedayสักวันหนึ่ง be our trueจริง companionsสหาย.
441
1115000
3000
จะกลายมาเป็นเพื่อนที่แท้จริงของเราสักวันหนึ่ง
18:53
We spendใช้จ่าย an eveningตอนเย็น on the socialสังคม networkเครือข่าย
442
1118000
3000
พวกเราใช้เวลาตอนเย็นในสังคมออนไลน์
18:56
insteadแทน of going to the pubผับ with friendsเพื่อน.
443
1121000
3000
แทนที่จะไปผับกับเพื่อนฝูง
18:59
But our fantasiesจินตนาการ of substitutionการแทน
444
1124000
2000
แต่ความสวยหรูของสิ่งที่มาแทน
19:01
have costราคา us.
445
1126000
3000
นั้นส่งผล
19:04
Now we all need to focusโฟกัส
446
1129000
3000
ตอนนี้พวกเราจะต้องโฟกัส
19:07
on the manyจำนวนมาก, manyจำนวนมาก waysวิธี
447
1132000
2000
ในหลายๆ วิธี
19:09
technologyเทคโนโลยี can leadนำ us back
448
1134000
2000
ที่เทคโนโลยีจะสามารถนำพวกเรากลับไป
19:11
to our realจริง livesชีวิต, our ownด้วยตัวเอง bodiesร่างกาย,
449
1136000
3000
ยังชีวิตจริง ตัวตนจริง
19:14
our ownด้วยตัวเอง communitiesชุมชน,
450
1139000
2000
สังคมจริงๆ
19:16
our ownด้วยตัวเอง politicsการเมือง,
451
1141000
2000
การเมืองของเรา
19:18
our ownด้วยตัวเอง planetดาวเคราะห์.
452
1143000
2000
โลกของเรา
19:20
They need us.
453
1145000
2000
พวกเขาต้องการเรา
19:22
Let's talk about
454
1147000
2000
เรามาคุยกันถึง
19:24
how we can use digitalดิจิตอล technologyเทคโนโลยี,
455
1149000
3000
ว่าเราจะสามารถใช้เทคโนโลยี
19:27
the technologyเทคโนโลยี of our dreamsความฝัน,
456
1152000
3000
เทคโนโลยีของความฝันของเรา
19:30
to make this life
457
1155000
2000
เพื่อสร้างชีวิต
19:32
the life we can love.
458
1157000
2000
ชีวิตที่เรารัก
19:34
Thank you.
459
1159000
2000
ขอบคุณค่ะ
19:36
(Applauseการปรบมือ)
460
1161000
6000
(ปรบมือ)
Translated by Pim Arkkarayut
Reviewed by Bank Photiruk Saengsawang

▲Back to top

ABOUT THE SPEAKER
Sherry Turkle - Cultural analyst
Sherry Turkle studies how technology is shaping our modern relationships: with others, with ourselves, with it.

Why you should listen

Since her path breaking The Second Self: Computers and The Human Spirit in 1984 psychologist and sociologist Sherry Turkle has been studying how technology changes not only what we do but also whom we are. In 1995's Life on the Screen: Identity in the Age of the Internet, Turkle explored how the Internet provided new possibilities for exploring identity. In her book, Alone Together: Why We Expect More From Technology and Less From Each Other, Turkle argues that the social media we encounter on a daily basis confront us with moments of temptation. Drawn by the illusion of companionship without the demands of intimacy, we confuse postings and online sharing with authentic communication. In her most recent bestselling book, Reclaiming Conversation: The Power of Talk in a Digital Age, Turkle argues that now, with a deeper understanding of our vulnerability to technology, we must reclaim conversation, the most human—and humanizing—thing that we do. The virtues of person-to-person conversation are timeless; to the disconnections of our modern age, it is the talking cure.

Described as "the Margaret Mead of digital cuture," Turkle's work focuses on the world of social media, the digital workplace, and the rise of chatbots and sociable robots. As she puts it, these are technologies that propose themselves "as the architect of our intimacies." We are drawn to sacrifice conversation for mere connection. Turkle suggests that just because we grew up with the Internet, we tend to see it as all grown up, but it is not: Digital technology is still in its infancy, and there is ample time for us to reshape how we build it and use it.

Turkle is a professor in the Program in Science, Technology and Society at MIT and the founder and director of the MIT Initiative on Technology and Self.

More profile about the speaker
Sherry Turkle | Speaker | TED.com