TED2012
Bryan Stevenson: We need to talk about an injustice
ไบรอัน สตีเวนสัน: เราจำเป็นต้องคุยกันเรื่องความอยุติธรรม
Filmed:
Readability: 3.5
6,350,265 views
ในการบรรยายที่น่าติดตามและเป็นกันเอง -- ซึ่งรวมถึงภาพการปรากฏตัวที่ตราตรึงของยายของเขา และโรซา ปาร์คส์ -- ไบรอัน สตีเวนสันเล่าความจริงที่ยากจะรับฟังเกี่ยวกับระบบยุติธรรมของสหรัฐอเมริกา เริ่มด้วยความผิดสัดส่วนของกลุ่มคนที่รับโทษจำคุก หนึ่งในสามของประชากรชายผิวดำในสหรัฐอเมริกาเคยเข้าคุก ไม่ช่วงใดก็ช่วงหนึ่งในชีวิต ประเด็นเหล่านี้ ซึ่งถูกห่อหุ้มอยู่ในประวัติศาสตร์ที่มักไม่ถูกสืบเสาะของสหรัฐอเมริกา น้อยครั้งที่จะถูกพูดถึงอย่างตรงไปตรงมา เจาะลึก และน่าคล้อยตามเช่นนี้
Bryan Stevenson - Public-interest lawyer
Bryan Stevenson is the founder and executive director of the Equal Justice Initiative, fighting poverty and challenging racial discrimination in the criminal justice system. Full bio
Bryan Stevenson is the founder and executive director of the Equal Justice Initiative, fighting poverty and challenging racial discrimination in the criminal justice system. Full bio
Double-click the English transcript below to play the video.
00:15
Well this is a really extraordinary honor for me.
0
0
3000
วันนี้ผมรู้สึกเป็นเกียรติจริงๆครับ
00:18
I spend most of my time
1
3000
2000
ผมใช้เวลาส่วนใหญ่
00:20
in jails, in prisons, on death row.
2
5000
3000
ในห้องขัง ในเรือนจำ ในแดนประหาร
00:23
I spend most of my time in very low-income communities
3
8000
3000
ผมใช้เวลาส่วนใหญ่ในชุมชนรายได้ต่ำ
00:26
in the projects and places where there's a great deal of hopelessness.
4
11000
3000
ภายใต้โครงการและย่านต่างๆที่เต็มไปด้วยความสิ้นหวัง
00:29
And being here at TED
5
14000
2000
และการที่ได้มาอยู่ที่นี่ ที่ TED
00:31
and seeing the stimulation, hearing it,
6
16000
2000
ได้เห็นสิ่งน่าตื่นตาตื่นใจ ได้ฟัง
00:33
has been very, very energizing to me.
7
18000
2000
ช่วยเติมพลังให้ผมมากๆเลยครับ
00:35
And one of the things that's emerged in my short time here
8
20000
3000
และสิ่งหนึ่งที่ผมค้นพบในช่วงเวลาสั้นๆที่นี่
00:38
is that TED has an identity.
9
23000
3000
คือ TED มีความเป็นอัตลักษณ์
00:41
And you can actually say things here
10
26000
2000
และคุณสามารถพูดอะไรหลายๆอย่างที่นี่
00:43
that have impacts around the world.
11
28000
2000
ที่จะส่งผลกระทบไปทั่วโลก
00:45
And sometimes when it comes through TED,
12
30000
2000
และบางที เวลาที่คำพูดเหล่านั้นถูกพูดผ่าน TED
00:47
it has meaning and power
13
32000
2000
มันมีความหมาย และ มีพลัง
00:49
that it doesn't have when it doesn't.
14
34000
3000
ในแบบที่หาไม่ได้ ถ้าไม่ได้พูดผ่าน TED
00:52
And I mention that because I think identity is really important.
15
37000
3000
และผมพูดอย่างนั้น เพราะผมคิดว่าอัตลักษณ์เป็นสิ่งสำคัญมากๆ
00:55
And we've had some fantastic presentations.
16
40000
3000
และเราก็ได้เห็นการนำเสนอที่เยี่ยมยอด
00:58
And I think what we've learned
17
43000
2000
และผมคิดว่าสิ่งที่เราได้เรียนรู้
01:00
is that, if you're a teacher your words can be meaningful,
18
45000
2000
ก็คือ ถ้าคุณเป็นครู คำพูดของคุณเป็นสิ่งมีความหมาย
01:02
but if you're a compassionate teacher,
19
47000
2000
แต่ถ้าคุณเป็นครูที่เห็นอกเห็นใจนักเรียน
01:04
they can be especially meaningful.
20
49000
2000
คำพูดของคุณจะยิ่งมีความหมายมากขึ้น
01:06
If you're a doctor you can do some good things,
21
51000
2000
ถ้าคุณเป็นหมอ คุณสามารถทำอะไรดีๆได้มากมาย
01:08
but if you're a caring doctor you can do some other things.
22
53000
3000
แต่ถ้าคุณเป็นหมอที่ห่วงใยคนไข้ คุณสามารถทำได้มากขึ้นอีก
01:11
And so I want to talk about the power of identity.
23
56000
3000
ผมเลยอยากพูดถึงพลังของอัตลักษณ์
01:14
And I didn't learn about this actually
24
59000
2000
และผมไม่ได้เรียนรู้เกี่ยวกับอัตลักษณ์
01:16
practicing law and doing the work that I do.
25
61000
2000
ผ่านการทำงานด้านกฎหมาย และทำงานที่ผมทำอยู่
01:18
I actually learned about this from my grandmother.
26
63000
3000
จริงๆแล้ว ผมเรียนรู้เรื่องนี้จากคุณยายของผม
01:21
I grew up in a house
27
66000
2000
ผมโตในบ้าน
01:23
that was the traditional African-American home
28
68000
2000
ที่เป็นครอบครัวตามจารีตแอฟริกันอเมริกัน
01:25
that was dominated by a matriarch,
29
70000
2000
ที่มีผู้หญิงเป็นหัวหน้าครอบครัว
01:27
and that matriarch was my grandmother.
30
72000
2000
และหัวหน้าคนนั้น คือ ยายของผม
01:29
She was tough, she was strong,
31
74000
3000
เธอเป็นผู้หญิงแกร่ง เธอแข็งแรง
01:32
she was powerful.
32
77000
2000
และเธอมีพลัง
01:34
She was the end of every argument in our family.
33
79000
4000
เธอเป็นจุดจบของทุกข้อพิพาทในครอบครัวของเรา
01:38
She was the beginning of a lot of arguments in our family.
34
83000
3000
เธอเป็นจุดเริ่มต้นของทุกข้อพิพาทในครอบครัวของเรา
01:41
She was the daughter of people who were actually enslaved.
35
86000
3000
เธอเป็นลูกสาวของคนที่เป็นทาส
01:44
Her parents were born in slavery in Virginia in the 1840's.
36
89000
2000
พ่อแม่ของเธอเกิดเป็นทาสในเวอร์จิเนียในคริสตทศวรรษ 1840
01:46
She was born in the 1880's
37
91000
2000
ยายของผมเกิดในช่วงคริสตทศวรรษที่ 1880
01:48
and the experience of slavery
38
93000
2000
และประสบการณ์ชีวิตทาส
01:50
very much shaped the way she saw the world.
39
95000
3000
หล่อหลอมโลกทรรศน์ของเธอ
01:53
And my grandmother was tough, but she was also loving.
40
98000
2000
ยายของผมแข็งแกร่ง แต่เธอก็มีความรักเต็มเปี่ยม
01:55
When I would see her as a little boy,
41
100000
2000
ตอนที่ผมเป็นเด็กชายตัวเล็กๆ เวลาผมเห็นเธอ
01:57
she'd come up to me and she'd give me these hugs.
42
102000
2000
เธอจะเดินเข้ามาหาผม แล้วกอดแล้วกอดอีก
01:59
And she'd squeeze me so tight I could barely breathe
43
104000
2000
เธอกอดผมแน่น จนผมเกือบหายใจไม่ออก
02:01
and then she'd let me go.
44
106000
2000
แล้วเธอก็ปล่อย
02:03
And an hour or two later, if I saw her,
45
108000
2000
หนึ่งหรือสองชั่วโมงผ่านไป ถ้าผมเห็นเธออีก
02:05
she'd come over to me and she'd say, "Bryan, do you still feel me hugging you?"
46
110000
3000
เธอจะเดินเข้ามาหา แล้วบอกว่า "ไบรอัน ยังรู้สึกว่าฉันกอดเธออยู่หรือเปล่า?"
02:08
And if I said, "No," she'd assault me again,
47
113000
2000
ถ้าผมตอบว่า "ไม่" เธอจะจู่โจมผมอีกครั้ง
02:10
and if I said, "Yes," she'd leave me alone.
48
115000
2000
และถ้าผมต่อว่า "ครับ" เธอก็ปล่อยผมไป
02:12
And she just had this quality
49
117000
2000
เธอเป็นคนแบบที่
02:14
that you always wanted to be near her.
50
119000
2000
ทำให้คุณอยากอยู่ใกล้ๆเธอตลอดเวลา
02:16
And the only challenge was that she had 10 children.
51
121000
3000
และอุปสรรคอย่างเดียวก็คือเธอมีลูก 10 คน
02:19
My mom was the youngest of her 10 kids.
52
124000
2000
แม่ผมเป็นคนสุดท้องใน 10 คน
02:21
And sometimes when I would go and spend time with her,
53
126000
2000
บางครั้ง เวลาที่ผมอยู่กับเธอ
02:23
it would be difficult to get her time and attention.
54
128000
2000
มันก็ยากที่จะได้เวลาและความสนใจจากเธอ
02:25
My cousins would be running around everywhere.
55
130000
2000
ลูกพี่ลูกน้องผมวิ่งวุ่นเต็มไปหมด
02:27
And I remember, when I was about eight or nine years old,
56
132000
3000
และผมจำได้ ตอนที่ผมอายุประมาณ 8 หรือ 9 ขวบ
02:30
waking up one morning, going into the living room,
57
135000
2000
ตื่นขึ้นมาเช้าวันหนึ่ง เดินไปที่ห้องนั่งเล่น
02:32
and all of my cousins were running around.
58
137000
2000
และลูกพี่ลูกน้องทั้งหลายกำลังวิ่งวุ่น
02:34
And my grandmother was sitting across the room
59
139000
2000
ยายของผมนั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามของห้อง
02:36
staring at me.
60
141000
2000
มองมาที่ผม
02:38
And at first I thought we were playing a game.
61
143000
2000
ตอนแรกผมคิดว่าเธอเล่นเกมกับผม
02:40
And I would look at her and I'd smile,
62
145000
2000
ผมเลยมองไปที่เธอ แล้วก็ยิ้ม
02:42
but she was very serious.
63
147000
2000
แต่เธอดูจริงจัง
02:44
And after about 15 or 20 minutes of this,
64
149000
2000
หลังนั้นจากประมาณ 15-20 นาที
02:46
she got up and she came across the room
65
151000
3000
เธอลุกขึ้น และเดิมข้ามห้องมา
02:49
and she took me by the hand
66
154000
2000
และเธอจับมือผม
02:51
and she said, "Come on, Bryan. You and I are going to have a talk."
67
156000
2000
และบอกว่า "มา ไบรอัน ฉันมีอะไรจะคุยกับเธอ"
02:53
And I remember this just like it happened yesterday.
68
158000
4000
และผมจำเหตุการณ์นั้นได้เหมือนมันเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานนี้
02:57
I never will forget it.
69
162000
2000
ผมไม่เคยลืมเลย
02:59
She took me out back and she said, "Bryan, I'm going to tell you something,
70
164000
2000
ยายพาผมออกไปข้างนอก และบอกว่า "ไบรอัน ฉันมีอะไรจะบอก
03:01
but you don't tell anybody what I tell you."
71
166000
2000
แต่เธอต้องไม่เอาเรื่องนี้ไปบอกใครนะ"
03:03
I said, "Okay, Mama."
72
168000
2000
ผมตอบว่า "โอเค ยาย"
03:05
She said, "Now you make sure you don't do that." I said, "Sure."
73
170000
3000
เธอบอกว่า "แน่ใจนะว่าจะไม่บอกใคร" ผมบอกว่า "แน่ใจ"
03:08
Then she sat me down and she looked at me
74
173000
3000
เธอเลยบอกให้ผมนั่งลง เธอจ้องมองผม
03:11
and she said, "I want you to know
75
176000
2000
และบอกว่า "ฉันอยากให้เธอรู้
03:13
I've been watching you."
76
178000
3000
ฉันคอยจ้องมองเธออยู่"
03:16
And she said, "I think you're special."
77
181000
3000
แล้วเธอบอกว่า "ฉันคิดว่าเธอเป็นคนพิเศษ"
03:19
She said, "I think you can do anything you want to do."
78
184000
4000
เธอบอกว่า "ฉันเชื่อว่าเธอจะทำทุกอย่างที่เธออยากทำได้สำเร็จ"
03:23
I will never forget it.
79
188000
3000
ผมจะไม่เคยลืมคำพูดนั้น
03:26
And then she said, "I just need you to promise me three things, Bryan."
80
191000
2000
และเธอบอกอีกว่า "ฉันแค่อยากให้เธอสัญญากับฉันสามอย่าง ไบรอัน"
03:28
I said, "Okay, Mama."
81
193000
2000
ผมบอกว่า "ได้ ยาย"
03:30
She said, "The first thing I want you to promise me
82
195000
2000
เธอบอกว่า "สิ่งแรกที่ฉันอยากให้เธอสัญญากับฉัน
03:32
is that you'll always love your mom."
83
197000
2000
คือ เธอจะรักแม่ของเธอตลอดไป"
03:34
She said, "That's my baby girl,
84
199000
2000
ยายบอกว่า "แม่เธอเป็นลูกสาวตัวน้อยของฉัน
03:36
and you have to promise me now you'll always take care of her."
85
201000
2000
เธอต้องสัญญากับฉันตอนนี้ว่า เธอจะดูแลแม่ของเธอ"
03:38
Well I adored my mom, so I said, "Yes, Mama. I'll do that."
86
203000
4000
ก็ผมก็รักแม่ของผม ผมเลยตอบว่า "ได้ ยาย ผมจะรักแม่ไปตลอด"
03:42
Then she said, "The second thing I want you to promise me
87
207000
2000
เธอบอกว่า "อย่างที่สอง ที่ฉันอยากให้เธอสัญญากับฉัน
03:44
is that you'll always do the right thing
88
209000
2000
คือ เธอจะทำสิ่งที่ถูกต้องเสมอ
03:46
even when the right thing is the hard thing."
89
211000
3000
แม้ว่าสิ่งที่ถูกต้องนั้นจะเป็นสิ่งที่ยาก"
03:49
And I thought about it and I said, "Yes, Mama. I'll do that."
90
214000
4000
ผมคิดทบทวน แล้วตอบว่า "ได้ครับยาย ผมจะทำตาม"
03:53
Then finally she said, "The third thing I want you to promise me
91
218000
2000
และสุดท้าย เธอบอกว่า "อย่างที่สามที่ฉันอยากให้เธอสัญญา
03:55
is that you'll never drink alcohol."
92
220000
3000
คือ เธอจะไม่ดื่มแอลกอฮอล์"
03:58
(Laughter)
93
223000
2000
(เสียงหัวเราะ)
04:00
Well I was nine years old, so I said, "Yes, Mama. I'll do that."
94
225000
3000
ก็ ผมอายุ 9 ขวบ ผมเลยตอบว่า "ได้ ยาย ผมจะทำตามนั้น"
04:03
I grew up in the country in the rural South,
95
228000
2000
ผมโตในชนบทในตอนใต้
04:05
and I have a brother a year older than me and a sister a year younger.
96
230000
3000
และผมมีพี่ชายอายุมากกว่าผม 1 ปี และมีน้องสาวอายุอ่อนกว่า 1 ปี
04:08
When I was about 14 or 15,
97
233000
2000
ตอนที่ผมอายุประมาณ 14-15
04:10
one day my brother came home and he had this six-pack of beer --
98
235000
2000
วันหนึ่ง พี่ชายผมกลับบ้านมาพร้อมกับเบียร์ 6 กระป๋อง
04:12
I don't know where he got it --
99
237000
2000
ผมไม่รู้ว่าเขาไปเอามาจากไหน
04:14
and he grabbed me and my sister and we went out in the woods.
100
239000
2000
แล้วเขาก็เรียกผมกับน้องสาว และเราก็เข้าไปในป่ากัน
04:16
And we were kind of just out there doing the stuff we crazily did.
101
241000
3000
และเราก็ทำอะไรบ้าๆไปตามประสา
04:19
And he had a sip of this beer and he gave some to my sister and she had some,
102
244000
3000
แล้วพี่ชายผมก็จิบเบียร์ แล้วก็แบ่งให้น้องสาวผมจิบด้วย
04:22
and they offered it to me.
103
247000
2000
แล้วพวกเข้าก็ยื่นให้ผม
04:24
I said, "No, no, no. That's okay. You all go ahead. I'm not going to have any beer."
104
249000
3000
ผมบอก "ไม่ ไม่ ไม่ ไม่เป็นไร ดื่มกันเถอะ ฉันไม่อยากดื่มเบียร์"
04:27
My brother said, "Come on. We're doing this today; you always do what we do.
105
252000
3000
พี่ชายผมบอกว่า "เอาน่า เราจะดื่มเบียร์กันวันนี้ เราทำอะไรด้วยกันตลอดนี่
04:30
I had some, your sister had some. Have some beer."
106
255000
2000
ฉันดื่มแล้ว น้องเราก็ดื่มแล้ว เธอดื่มบ้างสิ"
04:32
I said, "No, I don't feel right about that. Y'all go ahead. Y'all go ahead."
107
257000
2000
ผมบอก "ไม่ ฉันไม่อยากดื่มน่ะ พวกเธอดื่มกันเถอะ พวกเธอดื่มกันเถอะ"
04:34
And then my brother started staring at me.
108
259000
2000
แล้วพี่ชายผมก็เริ่มจ้องมาที่ผม
04:36
He said, "What's wrong with you? Have some beer."
109
261000
3000
เขาบอกว่า "เป็นอะไรเนี่ย ดื่มเบียร์สิ"
04:39
Then he looked at me real hard and he said,
110
264000
2000
แล้วเขาก็จ้องผมมากขึ้นอีก แล้วพูดว่า
04:41
"Oh, I hope you're not still hung up
111
266000
2000
"โอ้ ฉันหวังว่าเธอคงไม่ได้ยังยึดติดกับ
04:43
on that conversation Mama had with you."
112
268000
2000
บทสนทนาที่ยายคุยกับเธออยู่หรอกนะ"
04:45
(Laughter)
113
270000
2000
(เสียงหัวเราะ)
04:47
I said, "Well, what are you talking about?"
114
272000
2000
ผมบอก "เธอพูดถึงอะไร?"
04:49
He said, "Oh, Mama tells all the grandkids that they're special."
115
274000
3000
พี่ผมบอกว่า "โอ้ ก็ยายบอกหลานทุกคนว่าทุกคนเป็นคนพิเศษ"
04:52
(Laughter)
116
277000
3000
(เสียงหัวเราะ)
04:55
I was devastated.
117
280000
2000
ผมรู้สึกพังทลาย
04:57
(Laughter)
118
282000
2000
(เสียงหัวเราะ)
04:59
And I'm going to admit something to you.
119
284000
2000
แต่ผมก็จะสารภาพบางอย่างกับคุณ
05:01
I'm going to tell you something I probably shouldn't.
120
286000
2000
ผมกำลังจะบอกอะไรบางอย่างที่บางทีผมไม่ควรจะบอก
05:03
I know this might be broadcast broadly.
121
288000
2000
ผมรู้ว่าเดี๋ยวมันจะออกอากาศไปทั่ว
05:05
But I'm 52 years old,
122
290000
2000
แต่ตอนนี้ผมอายุ 52 ปี
05:07
and I'm going to admit to you
123
292000
2000
และผมกำลังจะสารภาพกับคุณ
05:09
that I've never had a drop of alcohol.
124
294000
3000
ว่า ผมไม่เคยแตะแอลกอฮอล์สักหยดเดียว
05:12
(Applause)
125
297000
2000
(เสียงปรบมือ)
05:14
I don't say that because I think that's virtuous;
126
299000
3000
ผมไม่ได้เล่าเรื่องนี้เพราะผมคิดว่ามันเป็นสิ่งที่คุณธรรมสูงส่ง
05:17
I say that because there is power in identity.
127
302000
4000
ผมพูดอย่างนั้นเพราะ มันมีพลังบางอย่างในอัตลักษณ์
05:21
When we create the right kind of identity,
128
306000
2000
เวลาที่เราสร้างอัตลักษณ์ในแบบที่ถูกที่ควร
05:23
we can say things to the world around us
129
308000
2000
เราสามารถพูดกับโลกรอบๆตัวเรา
05:25
that they don't actually believe makes sense.
130
310000
2000
ในหลายๆเรื่องที่พวกเขาไม่เชื่อว่ามีเหตุผล
05:27
We can get them to do things
131
312000
2000
เราสามารถให้พวกเขาทำหลายๆอย่าง
05:29
that they don't think they can do.
132
314000
2000
ที่พวกเขาไม่เชื่อว่าพวกเขาสามารถทำได้
05:31
When I thought about my grandmother,
133
316000
2000
เวลาที่ผมคิดถึงยายของผม
05:33
of course she would think all her grandkids were special.
134
318000
2000
ก็แน่นอนที่เธอจะคิดว่าหลานๆของเธอทุกคนเป็นคนพิเศษ
05:35
My grandfather was in prison during prohibition.
135
320000
3000
ตาของผมติดคุกระหว่างช่วงที่สุราเป็นสิ่งต้องห้าม
05:38
My male uncles died of alcohol-related diseases.
136
323000
2000
ลุงของผมตายเพราะโรคที่เกิดจากแอลกอฮอล์
05:40
And these were the things she thought we needed to commit to.
137
325000
3000
และนี่คือสิ่งที่ยายของผมคิดว่าเราต้องยึดมั่นไว้
05:43
Well I've been trying to say something
138
328000
2000
คือ ผมกำลังพยายามพูดอะไรบางอย่าง
05:45
about our criminal justice system.
139
330000
2000
เกี่ยวกับกระบวนการพิจารณาคดีอาญาของเรา
05:47
This country is very different today
140
332000
2000
ประเทศนี้ในวันนี้
05:49
than it was 40 years ago.
141
334000
2000
ต่างจากเมื่อ 40 ปีที่แล้วมาก
05:51
In 1972, there were 300,000 people in jails and prisons.
142
336000
3000
ในปี 1972 มีคน 300,000 คนในห้องขัง และในเรือนจำ
05:54
Today, there are 2.3 million.
143
339000
5000
วันนี้ มี 2.3 ล้านคน
05:59
The United States now has the highest rate of incarceration
144
344000
2000
สหรัฐอเมริกามีอัตราการจำคุกสูงที่สุด
06:01
in the world.
145
346000
2000
ในโลก
06:03
We have seven million people on probation and parole.
146
348000
3000
เราเห็นคน 7 ล้านคนโดนทัณฑ์บน หรือโดนภาคทัณฑ์
06:06
And mass incarceration, in my judgment,
147
351000
3000
และการจำขังคนจำนวนมหาศาล ซึ่งในความเห็นของผม
06:09
has fundamentally changed our world.
148
354000
3000
สิ่งเหล่านี้เปลี่ยนโลกของเราไปสิ้นเชิง
06:12
In poor communities, in communities of color
149
357000
2000
ในชุมชนยากจน ในชุมชนคนผิวสี
06:14
there is this despair,
150
359000
2000
เกิดความสิ้นหวัง
06:16
there is this hopelessness,
151
361000
2000
เกิดความหมดหวัง
06:18
that is being shaped by these outcomes.
152
363000
2000
ที่เป็นผลมาจากสิ่งเหล่านี้
06:20
One out of three black men
153
365000
2000
ผู้ชายผิวดำ หนึ่งในสามคน
06:22
between the ages of 18 and 30
154
367000
2000
อายุระหว่าง 18 และ 30
06:24
is in jail, in prison, on probation or parole.
155
369000
3000
อยู่ในห้องขัง ในเรือนจำ โดนทัณฑ์บน หรือโดนภาคทัณฑ์
06:27
In urban communities across this country --
156
372000
2000
ในชุมชนเมือง ทั่วประเทศ
06:29
Los Angeles, Philadelphia, Baltimore, Washington --
157
374000
3000
ลอสแองเจลลิส ฟิลาเดลเฟีย บอลทิมอร์ วอชิงตัน
06:32
50 to 60 percent of all young men of color are
158
377000
3000
ร้อยละ 50 ถึง 60 ของวัยรุ่นผิวสี
06:35
in jail or prison or on probation or parole.
159
380000
3000
อยู่ในห้องขัง ในเรือนจำ โดนทัณฑ์บน หรือโดนภาคทัณฑ์
06:38
Our system isn't just being shaped
160
383000
2000
ระบบของเราไม่ได้ถูกออกแบบ
06:40
in these ways that seem to be distorting around race,
161
385000
2000
ในแบบที่ดูเหมือนจะบิดเบี้ยวในด้านเขื้อชาติเท่านั้น
06:42
they're also distorted by poverty.
162
387000
2000
ระบบนี้ยังบิดเบี้ยวในด้านฐานะความยากจนด้วย
06:44
We have a system of justice in this country
163
389000
3000
ประเทศนี้ มีกระบวนการยุติธรรม
06:47
that treats you much better
164
392000
2000
ที่ปฎิบัติต่อคุณดีกว่ามาก
06:49
if you're rich and guilty than if you're poor and innocent.
165
394000
3000
ถ้าคุณรวยและทำผิด ดีกว่าถ้าคุณจนและบริสุทธิ์
06:52
Wealth, not culpability,
166
397000
3000
ความร่ำรวย, หาใช่การกระทำผิด,
06:55
shapes outcomes.
167
400000
2000
ที่ตัดสินผลลัพธ์
06:57
And yet, we seem to be very comfortable.
168
402000
3000
แต่ดูเหมือนเราจะสบายใจละเลยกับเรื่องเหล่านี้
07:00
The politics of fear and anger
169
405000
2000
การเมืองเรื่องความกลัวและความโกรธแค้น
07:02
have made us believe
170
407000
2000
ทำให้เราเชื่อว่า
07:04
that these are problems that are not our problems.
171
409000
3000
นี่เป็นปัญหาที่ไม่ใช่ปัญหาของเรา
07:07
We've been disconnected.
172
412000
2000
เราโดนตัดความเชื่อมโยง
07:09
It's interesting to me.
173
414000
2000
มันน่าสนใจมากสำหรับผม
07:11
We're looking at some very interesting developments in our work.
174
416000
2000
เรากำลังดูพัฒนาการที่สำคัญหลายๆอย่างในงานของเรา
07:13
My state of Alabama, like a number of states,
175
418000
2000
รัฐอลาบาม่าของผม เหมือนกับรัฐอื่นๆอีกจำนวนมาก
07:15
actually permanently disenfranchises you
176
420000
2000
ตัดสิทธิ์การเลือกตั้งของคุณอย่างถาวร
07:17
if you have a criminal conviction.
177
422000
2000
หากคุณเคยมีความผิดทางอาญา
07:19
Right now in Alabama
178
424000
2000
ตอนนี้ ในอลาบาม่า
07:21
34 percent of the black male population
179
426000
2000
ร้อยละ 34 ของประชากรชายผิวดำ
07:23
has permanently lost the right to vote.
180
428000
2000
สูญเสียสิทธิ์การเลือกตั้งอย่างถาวร
07:25
We're actually projecting in another 10 years
181
430000
2000
เราคาดการณ์ว่าใน 10 ปีข้างหน้า
07:27
the level of disenfranchisement
182
432000
2000
ระดับการตัดสินการเลือกตั้ง
07:29
will be as high as it's been
183
434000
2000
จะเพิ่มสูงขึ้น จนเท่ากับ
07:31
since prior to the passage of the Voting Rights Act.
184
436000
2000
ช่วงก่อนที่จะประกาศกฎหมายสิทธิการเลือกตั้ง
07:33
And there is this stunning silence.
185
438000
4000
แต่มันมีความเงียบที่น่าทึ่ง
07:37
I represent children.
186
442000
2000
ผมว่าความให้เด็ก
07:39
A lot of my clients are very young.
187
444000
2000
ลูกความของผมส่วนใหญ่อายุน้อยมาก
07:41
The United States is the only country in the world
188
446000
2000
สหรัฐอเมริกาเป็นประเทศเดียวในโลก
07:43
where we sentence 13-year-old children
189
448000
2000
ที่ตัดสินให้เด็กอายุ 13 ปี
07:45
to die in prison.
190
450000
2000
ไปตายในคุก
07:47
We have life imprisonment without parole for kids in this country.
191
452000
3000
เรามีโทษจำคุกตลอดชีวิต โดยไม่มีทัณฑ์บน สำหรับเด็กในประเทศนี้
07:50
And we're actually doing some litigation.
192
455000
2000
และเราก็กำลังพิจารณาคดีอย่างนั้นจริงๆ
07:52
The only country in the world.
193
457000
2000
ประเทศเดียวในโลก
07:54
I represent people on death row.
194
459000
2000
ผมเป็นตัวแทนให้คนที่ถูกตัดสินประหารชีวิต
07:56
It's interesting, this question of the death penalty.
195
461000
2000
มันน่าสนใจ คำถามเกี่ยวกับโทษประหารชีวิต
07:58
In many ways, we've been taught to think
196
463000
2000
ในหลายๆทาง เราถูกสอนให้คิดว่า
08:00
that the real question is,
197
465000
2000
คำถามที่แท้จริงคือ
08:02
do people deserve to die for the crimes they've committed?
198
467000
3000
สมควรไหม ที่คนเหล่านั้นต้องตายเพราะอาชญากรรมที่พวกเขาก่อ?
08:05
And that's a very sensible question.
199
470000
2000
คำถามนี้เป็นคำถามที่มีเหตุผล
08:07
But there's another way of thinking
200
472000
2000
แต่มันมีวิธีคิดอีกอย่างหนึ่ง
08:09
about where we are in our identity.
201
474000
2000
ที่บอกว่าอัตลักษณ์ของเราเป็นอย่างไร
08:11
The other way of thinking about it
202
476000
2000
วิธีคิดอีกอย่างหนึ่ง
08:13
is not, do people deserve to die for the crimes they commit,
203
478000
2000
ไม่ใช่การถามว่าคนสมควรจะต้องตายเพราะอาชญากรรมที่เขาก่อหรือเปล่า
08:15
but do we deserve to kill?
204
480000
2000
แต่เราสมควรมีสิทธิ์ที่จะฆ่าหรือเปล่า?
08:17
I mean, it's fascinating.
205
482000
2000
ผมว่า มันน่าแปลกใจมาก
08:19
Death penalty in America is defined by error.
206
484000
3000
โทษประหารชีวิตในอเมริกาถูกกำหนดด้วยความคลาดเคลื่อน
08:22
For every nine people who have been executed,
207
487000
2000
สำหรับคน 9 คน ที่ถูกตัดสินประหารชีวิต
08:24
we've actually identified one innocent person
208
489000
2000
เราสามารถระบุคนบริสุทธิ์ 1 คน
08:26
who's been exonerated and released from death row.
209
491000
3000
ที่ได้รับการตัดสินให้พ้นผิด และปลดปล่อยจากโทษประหาร
08:29
A kind of astonishing error rate --
210
494000
3000
อัตราความคาดเคลื่อนที่น่าประหลาดใจมาก
08:32
one out of nine people innocent.
211
497000
3000
1 ใน 9 คน บริสุทธิ์
08:35
I mean, it's fascinating.
212
500000
2000
ผมหมายถึง มันน่าประหลาดใจมาก
08:37
In aviation, we would never let people fly on airplanes
213
502000
3000
ในวิศวกรรมการบิน เราไม่มีทางปล่อยให้คนขึ้นเครื่องบิน
08:40
if for every nine planes that took off
214
505000
2000
ถ้าเครื่องบินทุกๆ 9 เครื่อง
08:42
one would crash.
215
507000
2000
หนึ่งเครื่องตก
08:44
But somehow we can insulate ourselves from this problem.
216
509000
3000
แต่เพราะอะไรบางอย่าง เราสามารถกันตัวเราจากปัญหานี้ได้
08:47
It's not our problem.
217
512000
2000
มันไม่ใช่ปัญหาของเรา
08:49
It's not our burden.
218
514000
2000
มันไม่ใช่ความทุกข์ของเรา
08:51
It's not our struggle.
219
516000
2000
มันไม่ใช่การต่อสู้ดิ้นรนของเรา
08:53
I talk a lot about these issues.
220
518000
2000
ผมพูดถึงเรื่องประเด็นบ่อยนี้บ่อยๆ
08:55
I talk about race and this question
221
520000
2000
ผมพูดถึงเชื้อชาติกับคำถามว่า
08:57
of whether we deserve to kill.
222
522000
2000
เราสมควรมีสิทธิ์จะฆ่าไหม
08:59
And it's interesting, when I teach my students about African-American history,
223
524000
2000
และมันน่าสนใจ เวลาที่ผมสอนนักเรียนเกี่ยวกับประวัติศาสตร์แอฟริกันอเมริกัน
09:01
I tell them about slavery.
224
526000
2000
ผมบอกนักเรียนเกี่ยวกับเรื่องทาส
09:03
I tell them about terrorism,
225
528000
2000
ผมบอกนักเรียนเกี่ยวกับการก่อการร้าย
09:05
the era that began at the end of reconstruction
226
530000
2000
ยุคก่อการร้ายเริ่มต้นตั้งแต่หลังจากยุคบูรณะ (Reconstruction)
09:07
that went on to World War II.
227
532000
2000
เรื่อยมาจนถึงสงครามโลกครั้งที่สอง
09:09
We don't really know very much about it.
228
534000
2000
เราไม่รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้มากนัก
09:11
But for African-Americans in this country,
229
536000
2000
แต่สำหรับคนแอฟริกันอเมริกันในประเทศนี้
09:13
that was an era defined by terror.
230
538000
2000
นั่นเป็นยุคที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว
09:15
In many communities, people had to worry about being lynched.
231
540000
2000
ในหลายชุมชน ผู้คนต้องกังวลว่าจะถูกจับไปแขวนคอ
09:17
They had to worry about being bombed.
232
542000
2000
ผู้คนต้องกังวลว่าจะโดนปาระเบิด
09:19
It was the threat of terror that shaped their lives.
233
544000
2000
มันคือความหวาดกลัวนี้ ที่หล่อหลอมชีวิตของพวกเขา
09:21
And these older people come up to me now
234
546000
2000
และเดี๋ยวนี้ คนแก่เหล่านี้มาหาผม
09:23
and they say, "Mr. Stevenson, you give talks, you make speeches,
235
548000
3000
แล้วบอกว่า "คุณสตีเวนสัน คุณบรรยาย คุณกล่าวสุนทรพจน์
09:26
you tell people to stop saying
236
551000
2000
คุณต้องบอกคนอื่นให้เลิกพูดว่า
09:28
we're dealing with terrorism for the first time in our nation's history
237
553000
3000
เราต้องเผชิญหน้ากับการก่อการร้ายเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ของประเทศนี้
09:31
after 9/11."
238
556000
2000
หลังจาก 9/11
09:33
They tell me to say, "No, tell them that we grew up with that."
239
558000
3000
พวกเขาบอกให้ผมพูดว่า "ไม่ใช่ บอกคนอื่นไปว่า เราเติบโตมากับสภาพนั้น"
09:36
And that era of terrorism, of course,
240
561000
2000
และยุคแห่งการก่อการร้ายนั้น แน่นอน
09:38
was followed by segregation
241
563000
2000
ตามมาด้วยการแบ่งแยกทางเชื้อชาติ
09:40
and decades of racial subordination
242
565000
2000
และการแบ่งชั้นตามเชื้อชาติอีกหลายสิบปี
09:42
and apartheid.
243
567000
2000
และนโยบายแบ่งแยกสีผิว
09:44
And yet, we have in this country this dynamic
244
569000
3000
แต่กระนั้น เราก็ยังมีแรงขับในประเทศนี้
09:47
where we really don't like to talk about our problems.
245
572000
3000
ที่เราไม่ชอบที่จะพูดถึงปัญหาของเรา
09:50
We don't like to talk about our history.
246
575000
3000
เราไม่ชอบพูดถึงประวัติศาสตร์ของเรา
09:53
And because of that, we really haven't understood
247
578000
3000
ด้วยเหตุนี้ เราไม่เคยเข้าใจอย่างถ่องแท้
09:56
what it's meant to do the things we've done historically.
248
581000
3000
ว่าการทำสิ่งที่เราทำซ้ำๆในประวัติศาสตร์ หมายความว่าอย่างไร
09:59
We're constantly running into each other.
249
584000
2000
เราเลยเจอปัญหากันอยู่เรื่อยมา
10:01
We're constantly creating tensions and conflicts.
250
586000
2000
เราสร้างความตึงเครียดและความขัดแย้งอยู่ตลอดเวลา
10:03
We have a hard time talking about race,
251
588000
3000
เรารู้สึกยากและลำบากที่ต้องพูดเรื่องเชื้อชาติ
10:06
and I believe it's because we are unwilling to commit ourselves
252
591000
4000
และผมเชื่อว่า นั่นเป็นเพราะเราไม่เต็มใจที่จะตั้งมั่น
10:10
to a process of truth and reconciliation.
253
595000
2000
ในกระบวนการที่นำไปสู่ความจริงและการปรองดอง
10:12
In South Africa, people understood
254
597000
2000
ในประเทศแอฟริกาใต้ ผู้คนเข้าใจ
10:14
that we couldn't overcome apartheid
255
599000
2000
ว่าเราไม่สามารถก้าวข้ามนโยบายแบ่งแยกสีผิวได้
10:16
without a commitment to truth and reconciliation.
256
601000
2000
โดยปราศจากความตั้งมั่นในความจริงและการปรองดอง
10:18
In Rwanda, even after the genocide, there was this commitment,
257
603000
3000
ในรวันดา แม้แต่หลังจากการสังหารหมู่ ก็มีความตั้งมั่นนี้เกิดขึ้น
10:21
but in this country we haven't done that.
258
606000
2000
แต่ในประเทศนี้ เราไม่เคยทำอย่างนั้น
10:23
I was giving some lectures in Germany about the death penalty.
259
608000
3000
ผมเคยไปบรรยายที่ประเทศเยอรมนี เรื่องโทษประหาร
10:26
It was fascinating
260
611000
2000
มันน่าสนใจมาก
10:28
because one of the scholars stood up after the presentation
261
613000
3000
เพราะนักวิชาการคนหนึ่งลุกขึ้นหลังจากการบรรยาย
10:31
and said, "Well you know it's deeply troubling
262
616000
2000
แล้วบอกว่า "คุณรู้ไหมว่ามันรบกวนใจมาก
10:33
to hear what you're talking about."
263
618000
2000
ที่ได้ฟังสิ่งที่คุณพูด"
10:35
He said, "We don't have the death penalty in Germany.
264
620000
3000
แล้วบอกว่า "เราไม่มีโทษประหารชีวิตในประเทศเยอรมนี
10:38
And of course, we can never have the death penalty in Germany."
265
623000
3000
และแน่นอน เราไม่มีทางที่จะมีโทษประหารชีวิตได้ในเยอรมนี"
10:41
And the room got very quiet,
266
626000
2000
และทั้งห้องก็เงียบลง
10:43
and this woman said,
267
628000
2000
แล้วผู้หญิงคนนั้นก็บอกว่า
10:45
"There's no way, with our history,
268
630000
3000
"ไม่มีทางเลย ด้วยประวัติศาสตร์ของเรา
10:48
we could ever engage
269
633000
2000
ที่เราจะแม้แต่มีส่วนร่วม
10:50
in the systematic killing of human beings.
270
635000
2000
ในการฆ่ามนุษย์อย่างเป็นระบบ
10:52
It would be unconscionable for us
271
637000
4000
มันคงเป็นการไร้สามัญสำนึกสำหรับเรา
10:56
to, in an intentional and deliberate way,
272
641000
2000
ที่จะจงใจและตั้งใจ
10:58
set about executing people."
273
643000
3000
ประหารชีวิตคน"
11:01
And I thought about that.
274
646000
2000
และผมคิดเรื่องนั้น
11:03
What would it feel like
275
648000
2000
ว่าจะรู้สึกอย่างไร
11:05
to be living in a world
276
650000
2000
ถ้าได้อยู่ในโลก
11:07
where the nation state of Germany was executing people,
277
652000
3000
ที่รัฐของประเทศเยอรมนีประหารชีวิตผู้คน
11:10
especially if they were disproportionately Jewish?
278
655000
2000
โดยเฉพาะถ้าคนที่โดนประหาร จำนวนมากอย่างผิดสัดส่วน เป็นชาวยิว
11:12
I couldn't bear it.
279
657000
2000
ผมคงทนไม่ได้
11:14
It would be unconscionable.
280
659000
2000
การกระทำนั้นไร้สามัญสำนึก
11:16
And yet, in this country,
281
661000
2000
แต่ในประเทศนี้
11:18
in the states of the Old South,
282
663000
2000
ในมลรัฐจำนวนมากในตอนใต้
11:20
we execute people --
283
665000
2000
เรากำลังประหารชีวิตผู้คน
11:22
where you're 11 times more likely to get the death penalty
284
667000
2000
และถ้าคุณมีโอกาสโดนประหารเพิ่มขึ้น 11 เท่า
11:24
if the victim is white than if the victim is black,
285
669000
2000
ถ้าเหยื่อเป็นคนขาว เทียบกับถ้าเหยื่อเป็นคนดำ
11:26
22 times more likely to get it
286
671000
2000
มากขึ้น 22 เท่า ที่จะได้รับโทษประหาร
11:28
if the defendant is black and the victim is white --
287
673000
2000
ถ้าผู้ถูกกล่าวหาเป็นคนดำ และเหยื่อเป็นคนขาว
11:30
in the very states where there are buried in the ground
288
675000
2000
เกิดขึ้นในมลรัฐที่เป็นหลุมฝัง
11:32
the bodies of people who were lynched.
289
677000
2000
ร่างกายของผู้คนที่ถูกแขวนคอ
11:34
And yet, there is this disconnect.
290
679000
4000
แต่ก็ยังมีความไม่เชื่อมโยงนี้
11:38
Well I believe that our identity is at risk.
291
683000
4000
ผมเชื่อว่าอัตลักษณ์ของเรากำลังอยู่ในความเสี่ยง
11:42
That when we actually don't care
292
687000
3000
จริงๆแล้วเราไม่ได้สนใจ
11:45
about these difficult things,
293
690000
3000
ในเรื่องความทุกข์ยากเหล่านี้
11:48
the positive and wonderful things
294
693000
2000
เรื่องเชิงบวก เรื่องดีๆทั้งหลาย
11:50
are nonetheless implicated.
295
695000
3000
ก็จะได้รับผลกระทบไปด้วย
11:53
We love innovation.
296
698000
2000
เราชอบนวัตกรรม
11:55
We love technology. We love creativity.
297
700000
3000
เราชอบเทคโนโลยี เราชอบความคิดสร้างสรรค์
11:58
We love entertainment.
298
703000
2000
เราชอบความบันเทิง
12:00
But ultimately,
299
705000
2000
แต่ท้ายที่สุดแล้ว
12:02
those realities
300
707000
2000
ความเป็นจริงเหล่านั้น
12:04
are shadowed by suffering,
301
709000
3000
อยู่ในเงาของความทุกข์
12:07
abuse, degradation,
302
712000
2000
การทารุณ การดูถูก
12:09
marginalization.
303
714000
2000
การกีดกันกลุ่มคน
12:11
And for me, it becomes necessary
304
716000
2000
และสำหรับผม มันกลายเป็นเรื่องสำคัญ
12:13
to integrate the two.
305
718000
2000
ที่จะต้องบูรณาการทั้งสองอย่างเข้าด้วยกัน
12:15
Because ultimately we are talking
306
720000
2000
เพราะเหนือกว่าสิ่งอื่น เรากำลังพูดถึง
12:17
about a need to be more hopeful,
307
722000
2000
ความจำเป็นที่จะต้องมีความหวังมากขึ้น
12:19
more committed, more dedicated
308
724000
3000
ยึดมั่นและทุ่มเทมากขึ้น
12:22
to the basic challenges of living in a complex world.
309
727000
3000
ต่อปัญหาพื้นฐานของโลกที่ซับซ้อนนี้
12:25
And for me that means
310
730000
3000
และสำหรับผม นั่นหมายความว่า
12:28
spending time thinking and talking
311
733000
2000
ใช้เวลาเพื่อคิดและพูดถึง
12:30
about the poor, the disadvantaged,
312
735000
3000
คนจน และคนด้อยโอกาส
12:33
those who will never get to TED.
313
738000
2000
ถึงคนที่จะไม่ได้มีโอกาสมาที่ TED
12:35
But thinking about them in a way
314
740000
2000
แต่คิดถึงพวกเขาในทางที่
12:37
that is integrated in our own lives.
315
742000
2000
บูรณาการเข้ากับวิถีชีวิตของเรา
12:39
You know ultimately, we all have to believe things we haven't seen.
316
744000
4000
ในที่สุดแล้ว เราทุกคนก็ต้องเชื่อในสิ่งที่เราไม่เคยเห็น
12:43
We do. As rational as we are, as committed to intellect as we are.
317
748000
4000
เราเป็นอย่างนั้น ถึงแม้ว่าเราจะมีเหตุผลแค่ไหน ถึงแม้เราจะตั้งมั่นในปัญญาแค่ไหน
12:47
Innovation, creativity,
318
752000
2000
นวัตกรรม ความคิดสร้างสรรค์
12:49
development comes
319
754000
2000
การพัฒนา ไม่ได้มาจาก
12:51
not from the ideas in our mind alone.
320
756000
2000
ความคิดของเราเองอย่างเดียว
12:53
They come from the ideas in our mind
321
758000
3000
แต่มาจากความคิดของเรา
12:56
that are also fueled
322
761000
2000
ที่ได้เชื้อเพลิงมาจาก
12:58
by some conviction in our heart.
323
763000
2000
ความเชื่อมั่นในใจของเรา
13:00
And it's that mind-heart connection
324
765000
2000
และความสัมพันธ์ระหว่างความคิดและจิตใจนั่นแหละ
13:02
that I believe compels us
325
767000
2000
ที่ผมเชื่อว่าเป็นแรงขับให้เรา
13:04
to not just be attentive
326
769000
2000
ไม่เพียงแต่สนใจ
13:06
to all the bright and dazzly things,
327
771000
3000
แต่สิ่งที่สดใสวิบวับ
13:09
but also the dark and difficult things.
328
774000
3000
แต่ให้สนใจสิ่งที่มืดมนและยากลำบากด้วย
13:12
Vaclav Havel, the great Czech leader, talked about this.
329
777000
3000
แวกลาฟ ฮาเวล ผู้นำคนสำคัญของสาธารณรัฐเช็ก พูดถึงเรื่องนี้
13:15
He said, "When we were in Eastern Europe and dealing with oppression,
330
780000
3000
เขาพูดว่า "เวลาที่เราอยู่ในยุโรปตะวันออกและต้องเผชิญหน้ากับการกดขี่
13:18
we wanted all kinds of things,
331
783000
2000
เราต้องการอะไรหลายๆอย่าง
13:20
but mostly what we needed was hope,
332
785000
2000
แต่สิ่งที่เราต้องการมากที่สุดคือความหวัง
13:22
an orientation of the spirit,
333
787000
2000
ความสอดประสานของจิตวิญญาณ
13:24
a willingness to sometimes be in hopeless places
334
789000
2000
ความเต็มใจที่บางทีจะอยู่ในภาวะสิ้นหวัง
13:26
and be a witness."
335
791000
2000
และเป็นพยานรับรู้เหตุการณ์"
13:28
Well that orientation of the spirit
336
793000
2000
แล้ว ความสอดประสานของจิตวิญญาณนั้น
13:30
is very much at the core of what I believe
337
795000
3000
เป็นแก่นของสิ่งที่ผมเชื่อว่า
13:33
even TED communities
338
798000
2000
แม้แต่ชุมชนที่ TED นี้
13:35
have to be engaged in.
339
800000
2000
ก็ต้องมีส่วนร่วมด้วย
13:37
There is no disconnect
340
802000
2000
มันไม่มีการแบ่งแยก
13:39
around technology and design
341
804000
3000
ระหว่างเทคโนโลยีและการออกแบบ
13:42
that will allow us to be fully human
342
807000
2000
ที่จะทำให้เราเป็นมนุษย์อย่างสมบูรณ์ได้
13:44
until we pay attention to suffering,
343
809000
3000
จนกว่าเราจะหันมาสนใจความทุกข์ยาก
13:47
to poverty, to exclusion, to unfairness, to injustice.
344
812000
3000
ความยากจน การกีดกัน ความไม่เป็นธรรม ความอยุติธรรม
13:50
Now I will warn you
345
815000
2000
ทีนี้ผมอยากจะเตือนคุณ
13:52
that this kind of identity
346
817000
2000
ว่าอัตลักษณ์ประเภทนี้
13:54
is a much more challenging identity
347
819000
3000
เป็นอัตลักษณ์ที่ท้าทาย
13:57
than ones that don't pay attention to this.
348
822000
2000
มากกว่าอัตลักษณ์ที่ละเลยเรื่องเหล่านี้
13:59
It will get to you.
349
824000
2000
มันจะกวนใจคุณ
14:01
I had the great privilege, when I was a young lawyer, of meeting Rosa Parks.
350
826000
3000
ผมได้รับโอกาสพิเศษ ตอนที่ผมเป็นทนายหนุ่ม ได้พบกับโรซ่า ปาร์คส์
14:04
And Ms. Parks used to come back to Montgomery every now and then,
351
829000
3000
คุณปาร์คส์เคยกลับมาที่มอนโกเมอรี่เป็นครั้งคราว
14:07
and she would get together with two of her dearest friends,
352
832000
2000
และเธอจะพบปะกับเพื่อนรักที่สุดของเธอสองคน
14:09
these older women,
353
834000
2000
หญิงชราเหล่านี้
14:11
Johnnie Carr who was the organizer
354
836000
2000
จอนนี่ คารร์ ผู้จัดการ
14:13
of the Montgomery bus boycott --
355
838000
2000
การคว่ำบาตรรถบัสในมอนโกเมอรี่ --
14:15
amazing African-American woman --
356
840000
2000
ผู้หญิงแอฟริกันอเมริกันที่น่าประทับใจ --
14:17
and Virginia Durr, a white woman,
357
842000
2000
และเวอร์จิเนีย เดอรร์ ผู้หญิงผิวขาว
14:19
whose husband, Clifford Durr, represented Dr. King.
358
844000
2000
ที่สามีของเธอ คลิฟฟอร์ด เดอรร์ เป็นทนายให้ดอกเตอร์คิง
14:21
And these women would get together and just talk.
359
846000
3000
และผู้หญิงพวกนี้ก็จะพบปะ และพูดคุยกัน
14:24
And every now and then Ms. Carr would call me,
360
849000
2000
และบางครั้งบางคราว คุณคารร์จะโทรหาผม
14:26
and she'd say, "Bryan, Ms. Parks is coming to town. We're going to get together and talk.
361
851000
3000
และบอกว่า "ไบรอัน คุณปาร์คส์จะมาที่เมือง เราจะพบปะพูดคุยกัน
14:29
Do you want to come over and listen?"
362
854000
2000
เธออยากมาด้วย เพื่อมาฟังไหม?"
14:31
And I'd say, "Yes, Ma'am, I do."
363
856000
2000
และผมก็ตอบว่า "ครับ คุณผู้หญิง ผมจะไป"
14:33
And she'd say, "Well what are you going to do when you get here?"
364
858000
2000
เธอถามว่า "แล้วเธอจะทำอะไร เวลาที่เธอมาที่นี่?"
14:35
I said, "I'm going to listen."
365
860000
2000
ผมบอกว่า "ผมจะฟัง"
14:37
And I'd go over there and I would, I would just listen.
366
862000
2000
และผมก็จะไปที่นั่น และก็ฟัง
14:39
It would be so energizing and so empowering.
367
864000
2000
มันเป็นอะไรที่ทำให้หายเหนื่อยและสร้างพลังมาก
14:41
And one time I was over there listening to these women talk,
368
866000
3000
ครั้งหนึ่ง ผมไปที่นั่น ไปฟังผู้หญิงกลุ่มนั้นคุยกัน
14:44
and after a couple of hours Ms. Parks turned to me
369
869000
2000
ผ่านไปสองชั่วโมง คุณปาร์คส์หันมาหาผม
14:46
and she said, "Now Bryan, tell me what the Equal Justice Initiative is.
370
871000
3000
แล้วพูดว่า "ไบรอัน บอกฉันซิ ว่าโครงการความยุติธรรมอย่างเท่าเทียมคืออะไร
14:49
Tell me what you're trying to do."
371
874000
2000
บอกฉันซิว่าเธอกำลังพยายามทำอะไร"
14:51
And I began giving her my rap.
372
876000
2000
แล้วผมก็เริ่มร่ายแร็พให้เธอฟัง
14:53
I said, "Well we're trying to challenge injustice.
373
878000
2000
ผมบอกว่า "คือ เรากำลังพยายามต่อสู้ความอยุติธรรม
14:55
We're trying to help people who have been wrongly convicted.
374
880000
2000
เรากำลังพยายามช่วยคนที่ถูกตัดสินคดีผิดพลาด
14:57
We're trying to confront bias and discrimination
375
882000
2000
เรากำลังเผชิญหน้ากับอคติกับการเลือกปฏิบัติ
14:59
in the administration of criminal justice.
376
884000
2000
ในกระบวนการพิจารณาคดีอาญา
15:01
We're trying to end life without parole sentences for children.
377
886000
3000
เรากำลังพยายามหยุดโทษประหารโดยไม่มีการภาคทัณฑ์สำหรับเด็ก
15:04
We're trying to do something about the death penalty.
378
889000
2000
เรากำลังพยายามทำอะไรบางอย่างกับโทษประหารชีวิต
15:06
We're trying to reduce the prison population.
379
891000
2000
เรากำลังพยายามลดประชากรที่ถูกคุมขัง
15:08
We're trying to end mass incarceration."
380
893000
2000
เรากำลังพยายามหยุดยั้งโทษจำคุกจำนวนมหาศาล"
15:10
I gave her my whole rap, and when I finished she looked at me
381
895000
2000
ผมร่ายแร็พทั้งหมดให้เธอฟัง พอผมร่ายจบ เธอจ้องผม
15:12
and she said, "Mmm mmm mmm."
382
897000
3000
แล้วบอกว่า "อึ๊ อึ๊ อือ"
15:15
She said, "That's going to make you tired, tired, tired."
383
900000
3000
เธอบอกว่า "นั่นจะทำให้เธอเหนื่อย เหนื่อย เหนื่อย"
15:18
(Laughter)
384
903000
2000
(เสียงหัวเราะ)
15:20
And that's when Ms. Carr leaned forward, she put her finger in my face,
385
905000
2000
และตอนนั้นเองที่คุณคารร์โน้มตัวมาข้างหน้า เธอชี้นิ้วมาที่หน้าผม
15:22
she said, "That's why you've got to be brave, brave, brave."
386
907000
6000
เธอบอกว่า "นี่ไง เธอถึงต้องกล้าหาญ กล้าหาญ กล้าหาญ"
15:28
And I actually believe that the TED community
387
913000
3000
และผมเชื่อจริงๆ ว่าชุมชน TED
15:31
needs to be more courageous.
388
916000
2000
ต้องกล้าหาญมากกว่านี้
15:33
We need to find ways
389
918000
2000
เราต้องหาหนทาง
15:35
to embrace these challenges,
390
920000
2000
ที่จะโอบรับความท้าทายเหล่านี้
15:37
these problems, the suffering.
391
922000
2000
ปัญหาเหล่านี้ ความทุกข์ยาก
15:39
Because ultimately, our humanity depends
392
924000
3000
เพราะท้ายที่สุดแล้ว ความเป็นมนุษย์ของเราแต่ละคนขึ้นอยู่กับ
15:42
on everyone's humanity.
393
927000
2000
ความเป็นมนุษย์ของเราทุกคน
15:44
I've learned very simple things doing the work that I do.
394
929000
2000
งานของผม ทำให้ผมได้เรียนรู้ความจริงพื้นฐานบางอย่าง
15:46
It's just taught me very simple things.
395
931000
2000
งานนี้สอนความจริงพื้นฐานให้กับผม
15:48
I've come to understand and to believe
396
933000
3000
ผมได้เข้าใจและเชื่อ
15:51
that each of us
397
936000
2000
ว่าเราทุกคน
15:53
is more than the worst thing we've ever done.
398
938000
2000
เป็นมากกว่าสิ่งที่แย่ที่สุดที่เราเคยทำ
15:55
I believe that for every person on the planet.
399
940000
3000
ผมเชื่ออย่างนั้นกับมนุษย์ทุกคนบนโลกใบนี้
15:58
I think if somebody tells a lie, they're not just a liar.
400
943000
3000
ผมคิดว่าถ้าคนบางคนพูดโกหก พวกเขาไม่ได้เป็นเพียงคนโกหก
16:01
I think if somebody takes something that doesn't belong to them,
401
946000
2000
ผมคิดว่าถ้าคนบางคนเอาอะไรบางอย่างที่ไม่ได้เป็นของเขาไป
16:03
they're not just a thief.
402
948000
2000
พวกเขาไม่ได้เป็นเพียงขโมย
16:05
I think even if you kill someone, you're not just a killer.
403
950000
3000
ผมคิดว่า แม้แต่คนบางคนที่ฆ่าคน เขาก็ไม่ได้เป็นแค่ฆาตรกร
16:08
And because of that there's this basic human dignity
404
953000
3000
และเพราะเหตุนั้น ทุกคนมีศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ขั้นพื้นฐาน
16:11
that must be respected by law.
405
956000
2000
ที่กฎหมายต้องให้ความเคารพ
16:13
I also believe
406
958000
2000
ผมเชื่ออีกว่า
16:15
that in many parts of this country,
407
960000
2000
ในหลายๆที่ในประเทศนี้
16:17
and certainly in many parts of this globe,
408
962000
4000
และแน่นอน ในหลายๆที่ในโลก
16:21
that the opposite of poverty is not wealth.
409
966000
2000
ตรงกันข้ามกับความยากจนไม่ใช่ความร่ำรวย
16:23
I don't believe that.
410
968000
2000
ผมไม่เชื่ออย่างนั้น
16:25
I actually think, in too many places,
411
970000
3000
ผมเชื่อว่า จริงแล้วๆ ในที่หลายที่มาก
16:28
the opposite of poverty is justice.
412
973000
3000
ตรงกันข้ามกับความยากจนคือความยุติธรรม
16:31
And finally, I believe
413
976000
3000
และสุดท้าย ผมเชื่อว่า
16:34
that, despite the fact that it is so dramatic
414
979000
3000
ถึงแม้ว่าความจริงแล้วมันจะน่าประทับใจแค่ไหน
16:37
and so beautiful and so inspiring
415
982000
2000
จะสวยงาม จะช่วยสร้างแรงบันดาลใจ
16:39
and so stimulating,
416
984000
2000
จะช่วยกระตุ้น มากแค่ไหน
16:41
we will ultimately not be judged by our technology,
417
986000
3000
ท้ายที่สุดแล้ว เราจะไม่ถูกประเมินค่าด้วยเทคโนโลยี
16:44
we won't be judged by our design,
418
989000
3000
เราจะไม่ถูกประเมินค่าด้วยการออกแบบ
16:47
we won't be judged by our intellect and reason.
419
992000
3000
เราจะไม่ถูกประเมินค่าด้วยปัญญาและเหตุผล
16:50
Ultimately, you judge the character of a society,
420
995000
3000
ท้ายที่สุด ถ้าเราดูคุณลักษณะของสังคม
16:53
not by how they treat their rich and the powerful and the privileged,
421
998000
3000
ไม่ใช่ดูว่าสังคมนั้นปฏิบัติต่อคนรวย คนมีอำนาจ คนมีอภิสิทธิ์อย่างไร
16:56
but by how they treat the poor,
422
1001000
2000
แต่ดูจากว่าสังคมนั้นปฏิบัติต่อคนจน
16:58
the condemned, the incarcerated.
423
1003000
2000
คนถูกประนาม คนถูกคุมขังอย่างไร
17:00
Because it's in that nexus
424
1005000
2000
เพราะในรอยต่อนั้นเอง
17:02
that we actually begin to understand truly profound things
425
1007000
3000
ที่เราเริ่มจะเข้าใจอย่างลึกซึ้งจริงๆเกี่ยวกับ
17:05
about who we are.
426
1010000
4000
คำถามว่าเราคือใคร
17:09
I sometimes get out of balance. I'll end with this story.
427
1014000
2000
ผมบางทีก็เสียศูนย์ ผมจะปิดท้ายด้วยเรื่องเล่าเรื่องนี้
17:11
I sometimes push too hard.
428
1016000
2000
บางครั้งผมผลักดันจริงจังมากเกินไป
17:13
I do get tired, as we all do.
429
1018000
2000
ผมรู้สึกเหนื่อย อย่างที่เราทุกคนเป็น
17:15
Sometimes those ideas get ahead of our thinking
430
1020000
3000
บางทีความคิดเหล่านั้นก็เกิดขึ้นเร็วกว่าสมองเรา
17:18
in ways that are important.
431
1023000
2000
ในแบบที่มันสำคัญ
17:20
And I've been representing these kids
432
1025000
2000
ผมก็ว่าความให้เด็กเหล่านี้มาตลอด
17:22
who have been sentenced to do these very harsh sentences.
433
1027000
2000
เด็กที่โดนตัดสินให้รับโทษที่หนักหน่วง
17:24
And I go to the jail and I see my client who's 13 and 14,
434
1029000
3000
และผมไปที่ห้องขัง และผมเห็นลูกความของผม อายุ 13 หรือ 14
17:27
and he's been certified to stand trial as an adult.
435
1032000
3000
และเขาได้รับการรับรองให้พิจารณาคดีอย่างผู้ใหญ่
17:30
I start thinking, well, how did that happen?
436
1035000
2000
ผมเริ่มคิด เรื่องอย่างนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร?
17:32
How can a judge turn you into something
437
1037000
2000
ผู้พิพากษาทำให้คุณกลายเป็นอะไรบางอย่าง
17:34
that you're not?
438
1039000
2000
ที่คุณไม่ได้เป็นได้อย่างไร?
17:36
And the judge has certified him as an adult, but I see this kid.
439
1041000
3000
และผู้พิพากษารับรองว่าเขาเป็นผู้ใหญ่ แต่ผมเห็นเด็กคนนี้เป็นเด็ก
17:39
And I was up too late one night and I starting thinking,
440
1044000
2000
และคืนหนึ่ง ผมอยู่ดึกไป และผมเริ่มคิดว่า
17:41
well gosh, if the judge can turn you into something that you're not,
441
1046000
2000
ก็ถ้าผู้พิพากษาสามารถเปลี่ยนให้คุณเป็นอะไรที่คุณไม่ได้เป็นได้
17:43
the judge must have magic power.
442
1048000
2000
ผู้พิพากษาต้องมีพลังวิเศษแน่ๆ
17:45
Yeah, Bryan, the judge has some magic power.
443
1050000
3000
ใช่แล้ว ไบรอัน ผู้พิพากษาต้องมีพลังวิเศษแน่ๆ
17:48
You should ask for some of that.
444
1053000
2000
เธอควรจะร้องขออำนาจนั้นบ้าง
17:50
And because I was up too late, wasn't thinking real straight,
445
1055000
2000
และเพราะผมอยู่ดึกเกินไป สมองผมไม่ค่อยแล่นมากนัก
17:52
I started working on a motion.
446
1057000
2000
ผมเริ่มเขียนคำร้องต่อศาล
17:54
And I had a client who was 14 years old, a young, poor black kid.
447
1059000
3000
และผมมีลูกความอายุ 14 ปีคนนี้ เด็กผิวดำยากจน
17:57
And I started working on this motion,
448
1062000
2000
และผมเริ่มเขียนคำร้องต่อศาล
17:59
and the head of the motion was: "Motion to try my poor,
449
1064000
2000
และหัวเรื่องของคำร้องคือ "คำร้องขอพิจารณาคดี
18:01
14-year-old black male client
450
1066000
2000
ลูกความอายุ 14 ปี ผิวดำ ยากจนของผมคนนี้
18:03
like a privileged, white 75-year-old
451
1068000
2000
เสมือนผู้บริหารบริษัทผิวขาวอายุ 75 ปี
18:05
corporate executive."
452
1070000
2000
ผู้มีอภิสิทธิ์"
18:07
(Applause)
453
1072000
5000
(เสียงปรบมือ)
18:12
And I put in my motion
454
1077000
2000
และผมเขียนลงไปในคำร้อง
18:14
that there was prosecutorial misconduct and police misconduct and judicial misconduct.
455
1079000
3000
ว่ามันมีทั้งการประพฤติมิชอบของอัยการ การประพฤติมิชอบของตำรวจ การประพฤติมิชอบของศาล
18:17
There was a crazy line in there about how there's no conduct in this county,
456
1082000
2000
มีประโยคแหวกๆในนั้น เกี่ยวกับว่าประเทศนี้ไม่มีการประพฤติชอบเลย
18:19
it's all misconduct.
457
1084000
2000
มีแต่การประพฤติมิชอบ
18:21
And the next morning, I woke up and I thought, now did I dream that crazy motion,
458
1086000
3000
และเช้าวันต่อมา ผมตื่นขึ้นมาและคิดว่าผมฝันถึงคำร้องบ้าๆนั่น
18:24
or did I actually write it?
459
1089000
2000
หรือว่าผมเขียนมันจริงๆกันแน่?
18:26
And to my horror, not only had I written it,
460
1091000
2000
ผมตะลึง ไม่ใช่แค่ผมเขียนมัน
18:28
but I had sent it to court.
461
1093000
2000
แต่ผมส่งมันไปให้ศาลแล้วด้วย
18:30
(Applause)
462
1095000
3000
(เสียงปรบมือ)
18:33
A couple months went by,
463
1098000
3000
สองเดือนผ่านไป
18:36
and I had just forgotten all about it.
464
1101000
2000
และผมก็ลืมมันไปสนิท
18:38
And I finally decided,
465
1103000
2000
แล้วสุดท้ายผมก็คิด
18:40
oh gosh, I've got to go to the court and do this crazy case.
466
1105000
2000
โอ้แม่เจ้า! ฉันต้องไปศาล ไปจัดการคดีบ้านี่
18:42
And I got into my car
467
1107000
2000
และผมขึ้นรถ
18:44
and I was feeling really overwhelmed -- overwhelmed.
468
1109000
2000
และผมรู้สึกทุกอย่างถาโถมเหลือเกิน
18:46
And I got in my car and I went to this courthouse.
469
1111000
2000
และผมขึ้นรถ แล้วก็ไปที่ศาล
18:48
And I was thinking, this is going to be so difficult, so painful.
470
1113000
3000
และผมก็กำลังคิดว่า นี่จะต้องยากแน่ๆ จะต้องเจ็บปวด
18:51
And I finally got out of the car and I started walking up to the courthouse.
471
1116000
3000
และผมออกจากรถ และเริ่มเดินขึ้นไปบนศาล
18:54
And as I was walking up the steps of this courthouse,
472
1119000
2000
และขณะที่ผมเดินขึ้นบันไดไปที่ศาล
18:56
there was an older black man who was the janitor in this courthouse.
473
1121000
3000
มีชายแก่ผิวดำที่เป็นภารโรงของศาล
18:59
When this man saw me, he came over to me
474
1124000
2000
ตอนที่ชายคนนั้นเห็นผม เขาเดินมาที่ผม
19:01
and he said, "Who are you?"
475
1126000
2000
แล้วพูดว่า "คุณเป็นใคร?"
19:03
I said, "I'm a lawyer." He said, "You're a lawyer?" I said, "Yes, sir."
476
1128000
3000
ผมบอก "ผมเป็นทนาย" เขาบอก "เธอเป็นทนาย?" ผมบอก "ใช่ครับ"
19:06
And this man came over to me
477
1131000
2000
และผู้ชายคนนั้นเดินตรงมาที่ผม
19:08
and he hugged me.
478
1133000
2000
และกอดผม
19:10
And he whispered in my ear.
479
1135000
2000
และเขากระซิบข้างหูผม
19:12
He said, "I'm so proud of you."
480
1137000
2000
บอกว่า "ฉันภูมิใจในตัวเธอมาก"
19:14
And I have to tell you,
481
1139000
2000
และผมขอบอกคุณเลย
19:16
it was energizing.
482
1141000
2000
ว่ามันเติมพลังให้ผมมาก
19:18
It connected deeply with something in me
483
1143000
2000
มันเชื่อมโยงกับอะไรบางอย่างที่อยู่ในตัวผม
19:20
about identity,
484
1145000
2000
เกี่ยวกับอัตลักษณ์
19:22
about the capacity of every person to contribute
485
1147000
3000
เกี่ยวกับความสามารถของคนทุกคนที่จะมีส่วนร่วม
19:25
to a community, to a perspective that is hopeful.
486
1150000
2000
เพื่อชุมชน เพื่อทัศนคติที่มีความหวัง
19:27
Well I went into the courtroom.
487
1152000
2000
ก็ ผมก็เดินเข้าไปในห้องพิจารณาคดี
19:29
And as soon as I walked inside, the judge saw me coming in.
488
1154000
2000
ทันทีที่ผมเดินเข้าไปข้างใน ผู้พิพากษาเห็นผมเดินมา
19:31
He said, "Mr. Stevenson, did you write this crazy motion?"
489
1156000
3000
เขาบอก "คุณสตีเวนสัน คุณเขียนคำร้องบ้าๆนี่หรือเปล่า?"
19:34
I said, "Yes, sir. I did." And we started arguing.
490
1159000
2000
ผมบอก "ใช่ครับ ผมเขียน" แล้วเราก็เริ่มเถียงกัน
19:36
And people started coming in because they were just outraged.
491
1161000
2000
แล้วคนก็เริ่มเข้ามาข้างใน เพราะพวกเขาเดือดพล่าน
19:38
I had written these crazy things.
492
1163000
2000
ผมเขียนอะไรบ้าๆเหล่านี้
19:40
And police officers were coming in
493
1165000
2000
แล้วเจ้าหน้าที่ตำรวจก็เริ่มเข้ามา
19:42
and assistant prosecutors and clerk workers.
494
1167000
2000
และผู้ช่วยอัยการ และเจ้าหน้าที่กฎหมาย
19:44
And before I knew it, the courtroom was filled with people
495
1169000
2000
และเมื่อผมรู้ตัวอีกที ห้องพิจารณาคดีก็มีคนอยู่เต็มแล้ว
19:46
angry that we were talking about race,
496
1171000
2000
คนที่โกรธเพราะเรากำลังพูดเรื่องเชื้อชาติ
19:48
that we were talking about poverty,
497
1173000
2000
ที่เรากำลังพูดเรื่องความยากจน
19:50
that we were talking about inequality.
498
1175000
2000
ที่เรากำลังพูดเรื่องความไม่เท่าเทียม
19:52
And out of the corner of my eye, I could see this janitor pacing back and forth.
499
1177000
3000
และที่หางตาของผม ผมเห็นภารโรงคนนั้นเดินวนไปวนมา
19:55
And he kept looking through the window, and he could hear all of this holler.
500
1180000
2000
และเขาคอยมองเข้ามาทางหน้าต่าง และเขาได้ยินทั้งหมดนี้
19:57
He kept pacing back and forth.
501
1182000
2000
เขาเดินวนไปวนมา
19:59
And finally, this older black man with this very worried look on his face
502
1184000
3000
แล้วสุดท้าย ชายแก่ผิวดำคนนั้น ด้วยสีหน้าที่กังวล
20:02
came into the courtroom and sat down behind me,
503
1187000
3000
ก็เดินเข้ามาในห้องพิจารณาคดี และนั่งลงข้างหลังผม
20:05
almost at counsel table.
504
1190000
2000
เกือบจะที่โต๊ะว่าความ
20:07
About 10 minutes later the judge said we would take a break.
505
1192000
2000
ประมาณ 10 นาทีให้หลัง ผู้พิพากษาบอกว่าเราจะหยุดพัก
20:09
And during the break there was a deputy sheriff who was offended
506
1194000
3000
และระหว่างพัก ผู้ช่วยนายอำเภอคนหนึ่งรู้สึกถูกหยาม
20:12
that the janitor had come into court.
507
1197000
2000
ที่ภารโรงคนนั้นเข้ามาในศาล
20:14
And this deputy jumped up and he ran over to this older black man.
508
1199000
2000
แล้วผู้ช่วยนายอำเภอคนนี้ก็ลุกขึ้น แล้ววิ่งมาที่ชายชราผิวดำคนนี้
20:16
He said, "Jimmy, what are you doing in this courtroom?"
509
1201000
3000
เขาพูดว่า "จิมมี่ เธอมาทำอะไรในห้องนี้?"
20:19
And this older black man stood up
510
1204000
2000
และผู้ชายผิวดำที่อายุมากกว่ายืนขึ้น
20:21
and he looked at that deputy and he looked at me
511
1206000
2000
และมองไปที่ผู้ช่วยนายอำเภอ แล้วมองมาที่ผม
20:23
and he said, "I came into this courtroom
512
1208000
3000
แล้วพูดว่า "ฉันเข้ามาที่ห้องนี้
20:26
to tell this young man,
513
1211000
2000
เพื่อบอกชายหนุ่มคนนี้
20:28
keep your eyes on the prize, hold on."
514
1213000
3000
จ้องมองความหวังเอาไว้ สู้ต่อไป"
20:31
I've come to TED
515
1216000
2000
ผมมาที่ TED
20:33
because I believe that many of you understand
516
1218000
2000
เพราะผมเชื่อว่าคุณหลายคนเข้าใจ
20:35
that the moral arc of the universe is long,
517
1220000
2000
ว่าเส้นโค้งแห่งคุณธรรมของจักรวาลยาวมาก
20:37
but it bends toward justice.
518
1222000
2000
แต่มันโค้งเข้าหาความยุติธรรม
20:39
That we cannot be full evolved human beings
519
1224000
3000
ว่าเราไม่สามารถเป็นมนุษย์อย่างสมบูรณ์ได้
20:42
until we care about human rights and basic dignity.
520
1227000
3000
จนกว่าเราจะใส่ใจสิทธิและศักดิ์ศรีขั้นพื้นฐานของความเป็นมนุษย์
20:45
That all of our survival
521
1230000
2000
ว่าความอยู่รอดของเรา
20:47
is tied to the survival of everyone.
522
1232000
2000
ขึ้นอยู่กับความอยู่รอดของคนทุกคน
20:49
That our visions of technology and design
523
1234000
2000
ว่าวิสัยทัศน์เกี่ยวกับเทคโนโลยีและการออกแบบ
20:51
and entertainment and creativity
524
1236000
2000
และความบันเทิงและความสร้างสรรค์
20:53
have to be married with visions
525
1238000
2000
ต้องผสานกันกับวิสัยทัศน์
20:55
of humanity, compassion and justice.
526
1240000
3000
เกี่ยวกับความเป็นมนุษย์ ความเห็นอกเห็นใจ และความยุติธรรม
20:58
And more than anything,
527
1243000
2000
และเหนือสิ่งอื่นใด
21:00
for those of you who share that,
528
1245000
2000
สำหรับทุกๆคนที่เห็นเหมือนกันในเรื่องนั้น
21:02
I've simply come to tell you
529
1247000
2000
ผมมาที่นี่เพียงเพื่อจะบอกคุณ
21:04
to keep your eyes on the prize, hold on.
530
1249000
2000
ให้จ้องมองความหวังเอาไว้ สู้ต่อไป
21:06
Thank you very much.
531
1251000
2000
ขอบคุณมากครับ
21:08
(Applause)
532
1253000
21000
(เสียงปรบมือ)
21:29
Chris Anderson: So you heard and saw
533
1274000
2000
คริส แอนเดอร์สัน: คุณได้เห็นและได้ยิน
21:31
an obvious desire by this audience, this community,
534
1276000
3000
อย่างชัดเจนแล้วว่าผู้ฟังกลุ่มนี้ต้องการ
21:34
to help you on your way and to do something on this issue.
535
1279000
3000
ที่จะช่วยคุณทำงานของคุณ และทำอะไรบางอย่างในประเด็นนี้
21:37
Other than writing a check,
536
1282000
2000
นอกจากการเขียนเช็ค
21:39
what could we do?
537
1284000
3000
เราทำอะไรได้บ้าง?
21:42
BS: Well there are opportunities all around us.
538
1287000
2000
สตีเวนสัน: ก็ มีโอกาสหลายๆอย่างรอบๆตัวเราครับ
21:44
If you live in the state of California, for example,
539
1289000
2000
ตัวอย่างเช่น ถ้าคุณอยู่ในมลรัฐแคลิฟอร์เนีย
21:46
there's a referendum coming up this spring
540
1291000
2000
กำลังจะมีการลงประชามติในฤดูใบไม้ผลิ
21:48
where actually there's going to be an effort
541
1293000
2000
ที่กำลังจะพยายาม
21:50
to redirect some of the money we spend on the politics of punishment.
542
1295000
3000
ดึงเงินที่ใช้ในกระบวนการลงโทษไปทางอื่น
21:53
For example, here in California
543
1298000
2000
ตัวอย่างเช่น ในแคลิฟอร์เนี่ยนี้
21:55
we're going to spend one billion dollars
544
1300000
2000
เรากำลังจะใช้เงินจำนวนพันล้านเหรียญ
21:57
on the death penalty in the next five years --
545
1302000
2000
ไปกับโทษประหารชีวิต ในห้าปีข้างหน้า
21:59
one billion dollars.
546
1304000
3000
หนึ่งพันล้านเหรียญ
22:02
And yet, 46 percent of all homicide cases
547
1307000
2000
แต่ก็ ร้อยละ 46 ของคดีฆาตกรรม
22:04
don't result in arrest.
548
1309000
2000
ไม่จบลงด้วยการจับกุม
22:06
56 percent of all rape cases don't result.
549
1311000
2000
ร้อยละ 56 ของคดีข่มขืน ไม่ได้จบลงอย่างนั้น
22:08
So there's an opportunity to change that.
550
1313000
2000
เรามีโอกาสที่จะเปลี่ยนมัน
22:10
And this referendum would propose having those dollars
551
1315000
2000
และประชามตินี้ เสนอให้ใช้เงินจำนวนนั้น
22:12
go to law enforcement and safety.
552
1317000
3000
เพื่อการบังคับใช้กฎหมายและรักษาความปลอดภัย
22:15
And I think that opportunity exists all around us.
553
1320000
2000
และผมคิดว่าโอกาสมีอยู่รอบตัวเรา
22:17
CA: There's been this huge decline
554
1322000
2000
แอนเดอร์สัน: อาชญากรรมลดลงอย่างมาก
22:19
in crime in America over the last three decades.
555
1324000
3000
ในอเมริกา ในสามศตวรรษที่ผ่านมา
22:22
And part of the narrative of that
556
1327000
3000
และส่วนหนึ่งของเรื่องนั้น
22:25
is sometimes that it's about increased incarceration rates.
557
1330000
3000
บางทีก็เป็นเพราะการเพิ่มขึ้นของโทษจำคุก
22:28
What would you say to someone who believed that?
558
1333000
2000
คุณจะตอบคนที่เชื่อเช่นนั้นอย่างไร?
22:30
BS: Well actually the violent crime rate
559
1335000
2000
สตีเวนสัน: ก็ ที่จริง อัตราอาชญากรรมร้ายแรง
22:32
has remained relatively stable.
560
1337000
2000
ค่อนข้างคงที่
22:34
The great increase in mass incarceration in this country
561
1339000
2000
การเพิ่มขึ้นจำนวนมากของโทษขังในประเทศนี้
22:36
wasn't really in violent crime categories.
562
1341000
3000
ไม่ได้เป็นผลมาจากอาชญากรรมร้ายแรง
22:39
It was this misguided war on drugs.
563
1344000
2000
แต่เกิดมาจากสงครามยาเสพติดที่หลงทิศ
22:41
That's where the dramatic increases have come
564
1346000
2000
นั่นเป็นที่มาของการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว
22:43
in our prison population.
565
1348000
3000
ของจำนวนประชากรในเรือนจำ
22:46
And we got carried away with the rhetoric of punishment.
566
1351000
3000
และเราหลงทางในวาทกรรมการลงโทษ
22:49
And so we have three strikes laws
567
1354000
2000
เราเลยมีกฎหมายสามสไตรค์
22:51
that put people in prison forever
568
1356000
2000
ที่จับคนเข้าคุกตลอดกาล
22:53
for stealing a bicycle, for low-level property crimes,
569
1358000
3000
เพราะขโมยจักรยาน เพราะอาชญากรรมเกี่ยวกับทรัพย์สินเล็กน้อย
22:56
rather than making them give those resources back
570
1361000
2000
แทนที่จะทำให้ผู้ก่อเหตุคืนทรัพย์สินเหล่านั้น
22:58
to the people who they victimized.
571
1363000
2000
ให้ผู้คนที่ตกเป็นเหยื่อ
23:00
I believe we need to do more to help people who are victimized by crime,
572
1365000
2000
ผมเชื่อว่าเราต้องทำมากกว่านี้เพื่อเยียวยาคนที่เป็นเหยื่ออาชญากรรม
23:02
not do less.
573
1367000
2000
ไม่ใช่ทำน้อยลง
23:04
And I think our current punishment philosophy
574
1369000
2000
และผมเชื่อว่าปรัชญาการลงโทษของเราในปัจจุบัน
23:06
does nothing for no one.
575
1371000
2000
ไม่เป็นประโยชน์กับใครเลย
23:08
And I think that's the orientation that we have to change.
576
1373000
2000
และผมคิดว่านั่นเป็นทิศทางที่เราควรจะปรับเปลี่ยน
23:10
(Applause)
577
1375000
2000
(เสียงปรบมือ)
23:12
CA: Bryan, you've struck a massive chord here.
578
1377000
3000
แอนเดอร์สัน: ไบรอัน คุณได้ปลุกให้เราได้ยินปัญหาแล้ววันนี้
23:15
You're an inspiring person.
579
1380000
2000
คุณสร้างแรงบันดาลใจให้กับเราครับ
23:17
Thank you so much for coming to TED. Thank you.
580
1382000
2000
ขอบคุณมากครับที่ให้เกียรติมาที่ TED ขอบคุณครับ
23:19
(Applause)
581
1384000
15000
(เสียงปรบมือ)
ABOUT THE SPEAKER
Bryan Stevenson - Public-interest lawyerBryan Stevenson is the founder and executive director of the Equal Justice Initiative, fighting poverty and challenging racial discrimination in the criminal justice system.
Why you should listen
Bryan Stevenson is a public-interest lawyer who has dedicated his career to helping the poor, the incarcerated and the condemned. He's the founder and executive director of the Equal Justice Initiative, an Alabama-based group that has won major legal challenges eliminating excessive and unfair sentencing, exonerating innocent prisoners on death row, confronting abuse of the incarcerated and the mentally ill, and aiding children prosecuted as adults.
EJI recently won an historic ruling in the U.S. Supreme Court holding that mandatory life-without-parole sentences for all children 17 or younger are unconstitutional. Mr. Stevenson’s work fighting poverty and challenging racial discrimination in the criminal justice system has won him numerous awards. He is a graduate of the Harvard Law School and the Harvard School of Government, and has been awarded 14 honorary doctorate degrees. Bryan is the author of Just Mercy: A Story of Justice and Redemption.
Bryan Stevenson | Speaker | TED.com