ABOUT THE SPEAKER
Becky Blanton - Writer
Becky Blanton is a writer, photographer and former journalist who found herself homeless, but bounced back to tell her story and inspire others.

Why you should listen

Primarily, Becky Blanton is a writer. She was a journalist for more than 22 years, working as a reporter, photojournalist and editor. Today, she is best known for her independent writing. Tim Russert selected her essay "The Monster," to be included in his last book, Wisdom of Our Fathers. On the heels of this success, Becky won a competition held by Dan Pink to come up with an additional lesson for his bestselling book The Adventures of Johnny Bunko. The prize was admission to TEDGlobal 2009, where she gave a talk on her personal journey through homelessness.

Blanton is now working on her first book, to be titled Staying Hungry, the Official Guide for Never Settling for What Life Puts on Your Plate, as well as a second about how her dog saved her life while she was homeless. The proceeds from the second book will be donated to The Humane Society. Blanton also continues to blog and post photos from her adventures at beckyblanton.com

More profile about the speaker
Becky Blanton | Speaker | TED.com
TEDGlobal 2009

Becky Blanton: The year I was homeless

เบคกี้ แบลนตัน: ปีที่ฉันไร้บ้าน

Filmed:
1,278,615 views

เบคกี้ แบลงตัน วางแผนที่จะอาศัยอยู่ในรถตู้ของเธอซักปีและท่องเที่ยวไปให้ทั่ว แต่เมื่อความเศร้าสะเทือนใจถาโถม และงานที่ทำอยู่จบลง การตั้งแคมป์เล่นๆก็กลายเป็นการไร้บ้านขึ้นมาจริงๆ ในการบรรยายแบบกันเองนี้ เธอจะพูดถึงประสบการณ์ของการเป็นคนจรแห่งอเมริกาโดยละเอียด
- Writer
Becky Blanton is a writer, photographer and former journalist who found herself homeless, but bounced back to tell her story and inspire others. Full bio

Double-click the English transcript below to play the video.

00:15
I'm a writerนักเขียน and a journalistนักข่าว,
0
0
3000
ชั้นเป็นนักเขียน และนักข่าว
00:18
and I'm alsoด้วย an insanelyเมามัน curiousอยากรู้อยากเห็น personคน,
1
3000
3000
และชั้นก็เป็นคนขี้สงสัยเอาซะมากๆด้วย
00:21
so in 22 yearsปี as a journalistนักข่าว,
2
6000
2000
ดังนั้นในชีวิตการเป็นนักข่าว 22 ปีที่ผ่านมา
00:23
I've learnedได้เรียนรู้ how to do a lot of newใหม่ things.
3
8000
2000
ชั้นก็เลยได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆมากมาย
00:25
And threeสาม yearsปี agoมาแล้ว, one of the things I learnedได้เรียนรู้ how to do
4
10000
3000
และเมื่อสามปีที่แล้ว สิ่งหนึ่งที่ชั้นได้เรียนรู้ก็คือ
00:28
was to becomeกลายเป็น invisibleมองไม่เห็น.
5
13000
3000
การทำตัวให้ล่องหน
00:31
I becameกลายเป็น one of the workingการทำงาน homelessไม่มีที่อยู่อาศัย.
6
16000
3000
ชั้นทำตัวเป็นคนเร่ร่อนตัวจริงเสียงจริง
00:34
I quitเลิก my jobงาน as a newspaperหนังสือพิมพ์ editorบรรณาธิการ
7
19000
2000
ชั้นลาออกจากงานบก.หนังสือพิมพ์
00:36
after my fatherพ่อ diedเสียชีวิต in Februaryกุมภาพันธ์ of that sameเหมือนกัน yearปี,
8
21000
4000
หลังจากที่พ่อของชั้นเสีย ในเดือนกุมภาพันธ์ปีนั้น
00:40
and decidedตัดสินใจ to travelการท่องเที่ยว.
9
25000
3000
และตัดสินใจว่าจะออกเดินทางซักพัก
00:43
His deathความตาย hitตี me prettyน่ารัก hardยาก.
10
28000
2000
ความตายของท่านทำให้ชั้นเจ็บปวดมาก
00:45
And there were a lot of things that I wanted to feel and dealจัดการ with while I was doing that.
11
30000
4000
และก็มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ชั้นต้องการที่จะรับมือกับมัน ในขณะที่เดินทาง
00:49
I've campedตั้งค่ายพักแรม my wholeทั้งหมด life. And I decidedตัดสินใจ
12
34000
2000
ชั้นหยุดชีวิตของชั้นชั่วคราว และตัดสินใจว่า
00:51
that livingการดำรงชีวิต in a vanรถตู้ for a yearปี to do this
13
36000
2000
จะอยู่ในรถตู้ซักปีนึง เพื่อที่จะทำอย่างที่ว่ามา
00:53
would be like one long campingแคมป์ปิ้ง tripการเดินทาง.
14
38000
2000
คงเหมือนกับการตั้งแคมป์ที่นานมากๆครั้งนึงเลยทีเดียว
00:55
So I packedแน่น my catแมว, my Rottweilerสุนัขชนิดหนึ่ง
15
40000
3000
เพราะงั้นชั้นก็เลยรวบแมวและหมาสุดที่รักของชั้น
00:58
and my campingแคมป์ปิ้ง gearเกียร์ into a 1975 ChevyChevy vanรถตู้,
16
43000
4000
และอุปกรณ์ตั้งแคมป์ที่จำเป็น เข้าไปในรถตู้เชวี่ปี 75
01:02
and droveฝูง off into the sunsetพระอาทิตย์ตกดิน,
17
47000
2000
แล้วก็บึ่งออกไปสู่แสงอาทิตย์อัสดง
01:04
havingมี fullyอย่างเต็มที่ failedล้มเหลว to realizeตระหนักถึง threeสาม criticalวิกฤติ things.
18
49000
4000
โดยลืมเลือนสิ่งที่สำคัญมาก สามสิ่งด้วยกัน
01:08
One: that societyสังคม equatesเท่ากับ
19
53000
2000
ข้อแรก สังคมแสดงให้เห็นว่า
01:10
livingการดำรงชีวิต in a permanentถาวร structureโครงสร้าง, even a shackกระท่อม,
20
55000
4000
การอยู่อาศัยในโครงสร้างถาวร แม้ว่าจะเป็นแค่กระท่อมเล็กๆ
01:14
with havingมี valueความคุ้มค่า as a personคน.
21
59000
2000
เท่ากับการมีคุณค่าของความเป็นมนุษย์
01:16
Two: I failedล้มเหลว to realizeตระหนักถึง how quicklyอย่างรวดเร็ว
22
61000
3000
ข้อสอง ชั้นคิดไม่ถึงเลยว่า ความรวดเร็ว
01:19
the negativeเชิงลบ perceptionsการรับรู้ of other people
23
64000
2000
ของการมองเราในแง่ร้ายจากคนอื่นๆ
01:21
can impactส่งผลกระทบ our realityความจริง, if we let it.
24
66000
3000
จะกระทบกับชีวิตของเราขนาดไหน ถ้าเราปล่อยให้มันเกิดขึ้น
01:24
Threeสาม: I failedล้มเหลว to realizeตระหนักถึง
25
69000
2000
และสาม ชั้นไม่รู้เลยว่า
01:26
that homelessnessการไม่มีที่พัก is an attitudeท่าที,
26
71000
2000
การไร้ที่อยู่อาศัยนั้น เป็น ทัศนคติ
01:28
not a lifestyleวิถีการดำเนินชีวิต.
27
73000
3000
ไม่ใช่วิถีทางในการดำเนินชีวิต
01:31
At first, livingการดำรงชีวิต in the vanรถตู้ was great.
28
76000
2000
ในช่วงแรก การอยู่ในรถตู้นั้นเจ๋งมากๆ
01:33
I showeredอาบน้ำ in campgroundsแผนภาพ. I ateกิน out regularlyสม่ำเสมอ.
29
78000
3000
ชั้นอาบน้ำในบริเวณค่าย ชั้นทานอาหารนอกบ้านเป็นประจำ
01:36
And I had time to relaxผ่อนคลาย and to grieveเสียใจ.
30
81000
4000
และก็มีเวลาที่จะผ่อนคลาย และเศร้าโศก
01:40
But then the angerความโกรธ and the depressionพายุดีเปรสชัน about my father'sพ่อ deathความตาย setชุด in.
31
85000
4000
แต่ความโกรธและความเศร้าจากการตายของพ่อชั้นก็ถาโถมเข้ามา
01:44
My freelanceอาชีพอิสระ jobงาน endedสิ้นสุดวันที่. And I had to get a full-timeเต็มเวลา jobงาน
32
89000
3000
งานที่ทำอยู่ก็สะดุด ชั้นก็เลยต้องหางานประจำทำ
01:47
to payจ่ายเงิน the billsธนบัตร.
33
92000
2000
เพื่อที่จะจ่ายค่าน้ำค่าไฟ
01:49
What had been a really mildอ่อน springฤดูใบไม้ผลิ
34
94000
2000
ฤดูใบไม้ผลิที่แสนอบอุ่น
01:51
turnedหัน into a miserablyเข็ญใจ hotร้อน summerฤดูร้อน.
35
96000
2000
กลายเป็นฤดูร้อนที่น่าผิดหวัง
01:53
And it becameกลายเป็น impossibleเป็นไปไม่ได้ to parkจอด anywhereทุกแห่ง --
36
98000
2000
และมันก็เป็นไปไม่ได้เลยที่จะหาที่จอดรถดีๆซักที่
01:55
(Laughsหัวเราะ)
37
100000
1000
(เสียงหัวเราะ)
01:56
-- withoutไม่มี beingกำลัง very obviousชัดเจน
38
101000
2000
โดยที่จะไม่เป็นจุดสนใจ
01:58
that I had a catแมว and a dogหมา with me, and it was really hotร้อน.
39
103000
3000
ว่าชั้นมีทั้งแมวและหมา และมันก็ร้อนเอามากๆ
02:01
The catแมว cameมา and wentไป throughตลอด an openเปิด windowหน้าต่าง in the vanรถตู้.
40
106000
3000
เจ้าแมวนั้นคอยแต่จะวิ่งเข้าวิ่งออกจากหน้าต่างที่เปิดทิ้งไว้ของรถ
02:04
The doggyคนชอบสุนัข wentไป into doggyคนชอบสุนัข day careการดูแล.
41
109000
2000
ส่วนเจ้าหมาก็ถูกเอาไปฝากเลี้ยง
02:06
And I sweatedเหงื่อ.
42
111000
2000
และชั้นเองก็นั่งเหงื่อตก
02:08
Wheneverเมื่อไรก็ตาม I could, I used
43
113000
2000
เมื่อไรก็ตามที่ทำได้ ชั้นจะ
02:10
employeeลูกจ้าง showersที่อาบน้ำ in officeสำนักงาน buildingsสิ่งปลูกสร้าง and truckรถบรรทุก stopsหยุด.
44
115000
4000
เข้าไปอาบน้ำในห้องอาบน้ำของที่ทำงานหรือจุดจอดรถบรรทุก
02:14
Or I washedล้าง up in publicสาธารณะ restส่วนที่เหลือ roomsห้องพัก.
45
119000
4000
หรือไม่ก็ล้างจานในห้องน้ำสาธารณะ
02:18
Nighttimeยามค่ำคืน temperaturesอุณหภูมิ in the vanรถตู้ rarelyไม่ค่อยมี droppedปรับตัวลดลง belowด้านล่าง 80 degreesองศา Fahrenheitฟาเรนไฮต์,
46
123000
3000
อุณหภูมิยามค่ำคืนที่แสนโหดร้าย ก็ไม่ค่อยจะตกลงมาต่ำกว่า 27 องศาเซลเซียส
02:21
makingการทำ it difficultยาก or impossibleเป็นไปไม่ได้ to sleepนอน.
47
126000
3000
ซึ่งทำให้การพักผ่อนนอนหลับนั้นช่างยากเย็นแสนเข็ญยิ่งนัก
02:24
Foodอาหาร rottedผุ in the heatความร้อน.
48
129000
3000
อาหารก็เน่าเสียด้วยความร้อน
02:27
Iceน้ำแข็ง in my iceน้ำแข็ง chestหน้าอก meltedละลาย withinภายใน hoursชั่วโมง,
49
132000
3000
น้ำแข็งที่เก็บไว้ก็ละลายภายในไม่กี่ชั่วโมง
02:30
and it was prettyน่ารัก miserableอนาถ.
50
135000
8000
และชีวิตช่วงนั้น มันช่างแสนจะทุกข์ทรมาน
02:38
I couldn'tไม่สามารถ affordจ่าย to find an apartmentอพาร์ทเม้น,
51
143000
2000
ชั้นไม่มีเงินพอที่จะเช่าอพาร์ทเม้นท์
02:40
or couldn'tไม่สามารถ affordจ่าย an apartmentอพาร์ทเม้น that would allowอนุญาต me
52
145000
2000
หรืออีกนัยหนึ่งคือ ไม่มีเงินพอที่จะเช่าอพาร์ทเม้นท์ที่อนุญาตให้ชั้น
02:42
to have the Rottweilerสุนัขชนิดหนึ่ง and the catแมว.
53
147000
2000
เลี้ยงทั้งเจ้ารอตไวเลอร์และน้องแมวของชั้นได้
02:44
And I refusedปฏิเสธ to give them up,
54
149000
2000
และชั้นก็ไม่คิดจะทอดทิ้งมัน
02:46
so I stayedอยู่ in the vanรถตู้.
55
151000
6000
ดังนั้น ชั้นก็เลยต้องอยู่ในรถต่อไป
02:52
And when the heatความร้อน madeทำ me too sickป่วย
56
157000
2000
และเมื่อความร้อนทำให้ชั้นทนไม่ไหว
02:54
to walkเดิน the 50 feetฟุต to the publicสาธารณะ restroomห้องน้ำ
57
159000
3000
แม้แต่จะเดินไปยังห้องน้ำสาธารณะใกล้ๆ
02:57
outsideด้านนอก my vanรถตู้ at night,
58
162000
2000
นอกรถตู้ของฉันในเวลาค่ำคืน
02:59
I used a bucketถัง and a trashขยะ bagถุง as a toiletห้องน้ำ.
59
164000
3000
ชั้นก็ใช้ถังน้ำ และถุงขยะแทนห้องน้ำซะเลย
03:02
When winterฤดูหนาว weatherสภาพอากาศ setชุด in, the temperaturesอุณหภูมิ droppedปรับตัวลดลง
60
167000
3000
เมื่อฤดูหนาวมาถึง อุณหภูมิก็ตกลง
03:05
belowด้านล่าง freezingการแช่แข็ง. And they stayedอยู่ there.
61
170000
2000
ต่ำกว่าจุดเยือกแข็ง และคงอยู่แถวๆนั้น
03:07
And I facedต้องเผชิญกับ a wholeทั้งหมด newใหม่ setชุด of challengesความท้าทาย.
62
172000
5000
ชั้นก็เลยต้องพบกับความท้าทายชุดใหม่
03:12
I parkedที่จอดอยู่ a differentต่าง placeสถานที่ everyทุกๆ night
63
177000
3000
ชั้นจอดรถในที่ต่างๆกันไปทุกคืน
03:15
so I would avoidหลีกเลี่ยง beingกำลัง noticedสังเกตเห็น and hassledhassled by the policeตำรวจ.
64
180000
3000
เพื่อที่จะหลีกเลี่ยงการถูกพบเห็นและทะเลาะกับตำรวจ
03:18
I didn't always succeedประสบความสำเร็จ.
65
183000
2000
แต่มันก็ไม่สำเร็จไปซะทุกครั้งหรอกนะ
03:20
But I feltรู้สึกว่า out of controlควบคุม of my life.
66
185000
7000
แต่.. ชั้นรู้สึกว่าสูญเสียการควบคุมชีวิตของชั้น
03:27
And I don't know when or how it happenedที่เกิดขึ้น,
67
192000
4000
และชั้นก็ไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นได้เมื่อไร ยังไง
03:31
but the speedความเร็ว at whichที่ I wentไป
68
196000
2000
แต่ความเร็วของการที่ชั้น
03:33
from beingกำลัง a talentedมีความสามารถ writerนักเขียน and journalistนักข่าว
69
198000
3000
เปลี่ยนจากนักเขียนนักข่าวที่มีพรสวรรค์
03:36
to beingกำลัง a homelessไม่มีที่อยู่อาศัย womanหญิง, livingการดำรงชีวิต in a vanรถตู้,
70
201000
3000
เป็นหญิงจรจัด, อาศัยอยู่ในรถตู้
03:39
tookเอา my breathลมหายใจ away.
71
204000
2000
เอาลมหายใจของชั้นไป
03:41
I hadn'tไม่ได้ changedการเปลี่ยนแปลง. My I.Q. hadn'tไม่ได้ droppedปรับตัวลดลง.
72
206000
3000
ตัวชั้นไม่ได้เปลี่ยน ไอคิวของชั้นไม่ได้ลดลง
03:44
My talentความสามารถพิเศษ, my integrityความสมบูรณ์, my valuesค่า,
73
209000
6000
พรสวรรค์, ความซื่อสัตย์, คุณค่าของชั้น
03:50
everything about me remainedยังคงอยู่ the sameเหมือนกัน.
74
215000
3000
ทุกสิ่งทุกอย่างเกี่ยวกับชั้นยังคงเดิม
03:53
But I had changedการเปลี่ยนแปลง somehowอย่างใด.
75
218000
2000
แต่ชั้นก็เปลี่ยนไปในทางใดทางหนึ่ง
03:55
I spiraledลุกลาม deeperลึก and deeperลึก into a depressionพายุดีเปรสชัน.
76
220000
3000
ชั้นวนเวียนลึกเข้าไปๆกับความเศร้าสะเทือนใจ
03:58
And eventuallyในที่สุด someoneบางคน referredเรียกว่า me to a homelessไม่มีที่อยู่อาศัย healthสุขภาพ clinicคลินิก.
77
223000
3000
และในที่สุด ใครบางคนก็แนะนำให้ชั้นไปคลีนิครักษาสุขภาพสำหรับคนจรจัด
04:01
And I wentไป. I hadn'tไม่ได้ bathedอาบน้ำ in threeสาม daysวัน.
78
226000
3000
และชั้นก็ไป โดยที่ไม่ได้อาบน้ำถึงสามวัน
04:04
I was as smellyเหม็น and as depressedตกต่ำ as anyoneใคร ๆ in lineเส้น.
79
229000
4000
ชั้นตัวเหม็น และหดหู่พอๆกับทุกๆคนที่เข้าแถวอยู่
04:08
I just wasn'tก็ไม่ได้ drunkเมา or highสูง.
80
233000
3000
แค่ไม่ได้เมา หรือติดยาแค่นั้นเอง
04:11
And when severalหลาย of the homelessไม่มีที่อยู่อาศัย menผู้ชาย realizedตระหนัก that,
81
236000
3000
และเมื่อคนไร้บ้านหลายคนสังเกตเห็น
04:14
includingรวมไปถึง a formerอดีต universityมหาวิทยาลัย professorศาสตราจารย์,
82
239000
2000
รวมถึงอดีตอาจารย์มหาวิทยาลัยท่านหนึ่ง
04:16
they said, "You aren'tไม่ได้ homelessไม่มีที่อยู่อาศัย. Why are you really here?"
83
241000
4000
พวกเค้าก็พูดกันว่า "คุณไม่ใช่คนจรจัดนี่, แล้วคุณมาที่นี่ทำไมอ้ะ?"
04:20
Other homelessไม่มีที่อยู่อาศัย people didn't see me as homelessไม่มีที่อยู่อาศัย,
84
245000
2000
คนจรจัดคนอื่น ไม่มองว่าชั้นเป็นเหมือนกับพวกเค้า
04:22
but I did.
85
247000
3000
แต่ฉันเป็นนะ
04:25
Then the professorศาสตราจารย์ listenedฟัง to my storyเรื่องราว and he said,
86
250000
4000
หลังจากอาจารย์ท่านนั้นฟังเรื่องราวของชั้น ท่านก็บอกชั้นว่า
04:29
"You have a jobงาน. You have hopeหวัง.
87
254000
3000
"คุณน่ะมีงานทำ คุณยังมีความหวัง
04:32
The realจริง homelessไม่มีที่อยู่อาศัย don't have hopeหวัง."
88
257000
4000
คนจรจัดที่แท้จริงน่ะ ไม่มีความหวังใดๆในชีวิตหรอก"
04:36
A reactionปฏิกิริยา to the medicationยา the clinicคลินิก gaveให้ me for my depressionพายุดีเปรสชัน
89
261000
3000
ปฏิกิริยาหนึ่งต่อการรับยาต้านความเศร้าจากคลีนิค
04:39
left me suicidalการฆ่าตัวตาย. And I rememberจำ thinkingคิด,
90
264000
2000
ทำให้ชั้นแทบอยากฆ่าตัวตาย และชั้นจำได้ว่าตอนนั้นชั้นคิดว่า
04:41
"If I killedถูกฆ่าตาย myselfตนเอง, no one would noticeแจ้งให้ทราบ."
91
266000
5000
"ถ้าชั้นฆ่าตัวตายไป ก็คงไม่มีใครสังเกตเห็นหรอก"
04:52
A friendเพื่อน told me, shortlyในไม่ช้า after that,
92
277000
5000
เพื่อนคนหนึ่งบอกชั้นภายหลังว่า
04:57
that she had heardได้ยิน that Timทิม RussertRussert,
93
282000
2000
เธอได้ยิน ทิม รัสเสิร์ท
04:59
a nationallyของชาติ renownedมีชื่อเสียง journalistนักข่าว,
94
284000
2000
นักข่าวชื่อดังระดับชาติ
05:01
had been talkingการพูด about me on nationalแห่งชาติ T.V.
95
286000
2000
ได้พูดถึงชั้นในรายการทีวีที่มีคนดูทั่วประเทศ
05:03
An essayเรียงความ I'd writtenเขียน about my fatherพ่อ,
96
288000
2000
บทความที่ชั้นเขียนเกี่ยวกับพ่อ
05:05
the yearปี before he diedเสียชีวิต, was in Tim'sทิม newใหม่ bookหนังสือ.
97
290000
4000
ในปีก่อนที่ท่านจะเสีย อยู่ในหนังสือของทิม
05:09
And he was doing the talk showแสดง circuitวงจรไฟฟ้า. And he was talkingการพูด about my writingการเขียน.
98
294000
3000
และเขาก็ทำรายการทอล์คโชว์ และเขาพูดเกี่ยวกับงานเขียนของชั้น
05:12
And when I realizedตระหนัก that Timทิม RussertRussert, formerอดีต moderatorพิธีกร of "Meetพบกัน the Pressกด,"
99
297000
4000
และเมื่อชั้นได้ทราบว่า ทิม รัสเสิร์ท อดีตผู้ดำเนินรายการโทรทัศน์ Meet the Press
05:16
was talkingการพูด about my writingการเขียน,
100
301000
2000
กำลังพูดถึงงานเขียนของชั้น
05:18
while I was livingการดำรงชีวิต in a vanรถตู้ in a Wal-MartWal-Mart parkingที่จอดรถ lot,
101
303000
2000
ในขณะที่ชั้นอาศัยอยู่ในรถตู้ในที่จอดรถของห้างวอลมาร์ท
05:20
I startedเริ่มต้น laughingที่หัวเราะ.
102
305000
2000
ชั้นก็ขำแตก
05:22
You should too.
103
307000
2000
คุณก็ควรจะขำนะ
05:24
(Laughterเสียงหัวเราะ)
104
309000
1000
(เสียงหัวเราะ)
05:25
I startedเริ่มต้น laughingที่หัวเราะ
105
310000
2000
ชั้นเริ่มหัวเราะ
05:27
because it got to the pointจุด where,
106
312000
2000
เพราะมันถึงจุดที่ว่า
05:29
was I a writerนักเขียน, or was I a homelessไม่มีที่อยู่อาศัย womanหญิง?
107
314000
3000
ชั้นเป็นนักเขียน, หรือว่าชั้นเป็นหญิงจรจัดกันแน่?
05:32
So I wentไป in the bookstoreร้านหนังสือ. And I foundพบ Tim'sทิม bookหนังสือ.
108
317000
3000
เพราะงั้นชั้นก็เลยไปที่ร้านหนังสือ และหาหนังสือของทิม
05:35
And I stoodยืนอยู่ there. And I rereadอ่าน my essayเรียงความ.
109
320000
3000
แล้วก็ยืนอยู่ที่นั่น อ่านบทความของชั้นใหม่อีกครั้ง
05:38
And I criedร้องไห้.
110
323000
2000
แล้วชั้นก็ร้องไห้
05:40
Because I was a writerนักเขียน.
111
325000
3000
เพราะว่าในที่สุดชั้นก็ได้คำตอบว่า ชั้นเป็นนักเขียน
05:43
I was a writerนักเขียน.
112
328000
2000
ชั้นเป็นนักเขียน
05:45
Shortlyในไม่ช้า after that I movedย้าย back to Tennesseeรัฐเทนเนสซี.
113
330000
3000
หลังจากนั้นไม่นาน ชั้นก็ย้ายกลับไปอยู่ที่เทนเนสซี
05:48
I alternatedสลับ betweenระหว่าง livingการดำรงชีวิต in a vanรถตู้ and couchที่นอน surfingท่อง with friendsเพื่อน.
114
333000
3000
ชั้นสลับกันไปมาระหว่างอยู่ในรถตู้กับนอนโซฟาบ้านเพื่อนๆเวียนกันไปเรื่อย
05:51
And I startedเริ่มต้น writingการเขียน again.
115
336000
3000
แล้วก็เริ่มเขียนอีกครั้ง
05:54
By the summerฤดูร้อน of the followingดังต่อไปนี้ yearปี I was a workingการทำงาน journalistนักข่าว.
116
339000
3000
ในช่วงฤดูร้อนถัดมาชั้นก็ทำงานเป็นนักข่าวเต็มตัว
05:57
I was winningการชนะ awardsรางวัลที่ได้รับ. I was livingการดำรงชีวิต in my ownด้วยตัวเอง apartmentอพาร์ทเม้น.
117
342000
3000
ชั้นได้รับรางวัล ชั้นอยู่อาศัยในอพาร์ทเม้นท์ของตัวเอง
06:00
I was no longerอีกต่อไป homelessไม่มีที่อยู่อาศัย.
118
345000
2000
ไม่เป็นคนเร่ร่อนอีกต่อไป
06:02
And I was no longerอีกต่อไป invisibleมองไม่เห็น.
119
347000
3000
และก็ไม่ล่องหนแล้วด้วย
06:05
Thousandsพัน of people work fullเต็ม and part-timeไม่เต็มเวลา jobsงาน,
120
350000
3000
ผู้คนนับพันทำงานทั้งเต็มเวลาและไม่เต็มเวลา
06:08
and liveมีชีวิต in theirของพวกเขา carsรถ.
121
353000
2000
และอยู่อาศัยในรถของพวกเค้า
06:10
But societyสังคม continuesอย่างต่อเนื่อง to stigmatizeตีตรา and criminalizeเป็นอาชญากร
122
355000
3000
แต่สังคมก็ยังคงตราหน้าว่า การอยู่อาศัยในยานพาหนะ หรือบนถนน
06:13
livingการดำรงชีวิต in your vehicleพาหนะ or on the streetsถนน.
123
358000
3000
เป็นสิ่งที่เสื่อมเสีย และผิดกฏหมาย
06:16
So the homelessไม่มีที่อยู่อาศัย, the workingการทำงาน homelessไม่มีที่อยู่อาศัย, primarilyส่วนใหญ่ remainยังคง invisibleมองไม่เห็น.
124
361000
4000
เพราะงั้นคนเร่ร่อน, คนจรจัดที่แท้จริง, ส่วนใหญ่ก็ยังคงล่องหนอยู่เช่นนั้นเอง
06:20
But if you ever meetพบกัน one,
125
365000
2000
แต่ถ้าคุณเคยพบซักคนล่ะก็
06:22
engageว่าจ้าง them, encourageส่งเสริม them, and offerเสนอ them hopeหวัง.
126
367000
4000
เข้าหาพวกเค้านะคะ ให้กำลังใจพวกเค้า และให้ความหวังกับเค้า
06:26
The humanเป็นมนุษย์ spiritวิญญาณ can overcomeเอาชนะ anything if it has hopeหวัง.
127
371000
5000
จิตวิญญาณของมนุษย์สามารถชนะได้ทุกสิ่ง ถ้าเพียงมีความหวัง
06:31
And I'm not here to be the posterโปสเตอร์ girlสาว for the homelessไม่มีที่อยู่อาศัย.
128
376000
2000
และชั้นก็ไม่ได้มาที่นี่เพียงเพื่อเป็นแบบอย่างให้กับคนเร่ร่อนเท่านั้น
06:33
I'm not here to encourageส่งเสริม you to give moneyเงิน to the nextต่อไป panhandlerPanhandler you meetพบกัน.
129
378000
3000
ชั้นไม่ได้มาเพื่อกระตุ้นให้พวกคุณบริจาคเงินให้กับขอทานคนต่อไปที่คุณพบ
06:36
But I am here to tell you that, basedซึ่งเป็นรากฐาน on my experienceประสบการณ์,
130
381000
3000
แต่ชั้นมาที่นี่เพื่อจะบอกคุณว่า จากประสบการณ์ตรงของชั้น
06:39
people are not where they liveมีชีวิต,
131
384000
3000
คนเราไม่ได้ถูกตัดสินจากที่ๆพวกเขาอยู่
06:42
where they sleepนอน,
132
387000
2000
ที่ๆพวกเขาหลับนอน
06:44
or what theirของพวกเขา life situationสถานการณ์ is at any givenรับ time.
133
389000
5000
หรือสถานการณ์ในขณะใดขณะหนึ่งในชีวิตของพวกเขา
06:49
Threeสาม yearsปี agoมาแล้ว I was livingการดำรงชีวิต in a vanรถตู้
134
394000
3000
สามปีที่แล้ว ชั้นยังนอนอยู่ในรถตู้
06:52
in a Wal-MartWal-Mart parkingที่จอดรถ lot,
135
397000
2000
ในที่จอดรถของห้างวอลมาร์ท
06:54
and todayในวันนี้ I'm speakingการพูด at TEDTED.
136
399000
3000
แต่วันนี้ชั้นได้มาพูดที่ TED
06:57
Hopeหวัง always, always findsพบ a way. Thank you.
137
402000
5000
ความหวังนั้นจะคอยชี้ทางให้คุณ... เสมอ ขอบคุณค่ะ
07:02
(Applauseการปรบมือ)
138
407000
2000
(เสียงปรบมือ)
Translated by Suwitcha Chandhorn
Reviewed by Nean Sonthivanich

▲Back to top

ABOUT THE SPEAKER
Becky Blanton - Writer
Becky Blanton is a writer, photographer and former journalist who found herself homeless, but bounced back to tell her story and inspire others.

Why you should listen

Primarily, Becky Blanton is a writer. She was a journalist for more than 22 years, working as a reporter, photojournalist and editor. Today, she is best known for her independent writing. Tim Russert selected her essay "The Monster," to be included in his last book, Wisdom of Our Fathers. On the heels of this success, Becky won a competition held by Dan Pink to come up with an additional lesson for his bestselling book The Adventures of Johnny Bunko. The prize was admission to TEDGlobal 2009, where she gave a talk on her personal journey through homelessness.

Blanton is now working on her first book, to be titled Staying Hungry, the Official Guide for Never Settling for What Life Puts on Your Plate, as well as a second about how her dog saved her life while she was homeless. The proceeds from the second book will be donated to The Humane Society. Blanton also continues to blog and post photos from her adventures at beckyblanton.com

More profile about the speaker
Becky Blanton | Speaker | TED.com