ABOUT THE SPEAKER
Martin Pistorius - Author, designer
At age 12, Martin Pistorius fell into a coma, and spent 13 years locked inside his body, unable to communicate -- until a caregiver noticed his eyes responded to her. His book "Ghost Boy" tells his story.

Why you should listen
Martin Pistorius is a web designer and author whose personal story borders on the unimaginable. In his book Ghost Boy, he tells the story of his return to consciousness after a horrible illness ... and his struggle to tell the world that he was still there, inside his body, hoping to communicate.
More profile about the speaker
Martin Pistorius | Speaker | TED.com
TEDxKC

Martin Pistorius: How my mind came back to life — and no one knew

มาร์ติน พิสโตริอุส (Martin Pistorius): สติของผมฟื้นคืนชีพขึ้นมาใหม่ แต่กลับไม่มีใครล่วงรู้

Filmed:
2,460,653 views

ลองนึกภาพดูถึงการไม่สามารถพูดได้ว่า "ฉันหิว", "ฉันเจ็บ", "ขอบคุณ" หรือ "ฉันรักคุณ" ได้ สูญเสียความสามารถในการสื่อสารและถูกกักขังอยู่แต่ภายในร่างกาย รายล้อมไปด้วยผู้คน แต่กลับโดดเดี่ยวอย่างสุดซึ้ง เป็นเวลากว่า 13 ปี ที่มาร์ตินต้องเผชิญความจริงนี้ หลังจากที่เขาติดเชื้อในสมองตอนอายุได้ 12 ปี มาร์ตินก็สูญเสียความสามารถในการควบคุมความเคลื่อนไหวและการพูด และสุดท้ายเขาก็ไม่ผ่านการประเมินแบบทดสอบการรับรู้สติสัมปชัญญะใด ๆ เขาจึงมีสภาพไม่ต่างจากวิญญาณ แต่แล้วเรื่องประหลาดก็เกิดขึ้น เมื่อสติของเขาเริ่มถักทอตัวมันเองเข้าด้วยกัน ในการบรรยายที่จะมาทำให้หัวใจคุณหวั่นไหวนี้ มาร์ตินจะมาเล่าว่า เขาปลดปล่อยตัวเองออกจากชีวิตที่ถูกกักขังแต่ภายในร่างกายได้อย่างไร
- Author, designer
At age 12, Martin Pistorius fell into a coma, and spent 13 years locked inside his body, unable to communicate -- until a caregiver noticed his eyes responded to her. His book "Ghost Boy" tells his story. Full bio

Double-click the English transcript below to play the video.

00:12
Imagineจินตนาการ beingกำลัง unableไม่สามารถ to say,
"I am hungryหิว," "I am in painความเจ็บปวด,"
0
960
5296
ลองนึกภาพดูถึงการไม่สามารถพูดว่า
"ฉันหิว", "ฉันเจ็บ"
00:18
"thank you," or "I love you."
1
6280
2536
"ขอบคุณ" หรือ "ฉันรักคุณ" ได้
00:20
Beingกำลัง trappedติดกับดัก insideภายใน your bodyร่างกาย,
2
8840
2096
ถูกกักขังอยู่แต่ในร่างกายตัวเอง
00:22
a bodyร่างกาย that doesn't respondตอบสนอง to commandsคำสั่ง.
3
10960
3136
ร่างกายที่ไร้ซึ่งการตอบสนองดั่งใจต้องการ
00:26
Surroundedล้อมรอบ by people,
4
14120
1656
ทั้ง ๆ ที่ห้อมล้อมไปด้วยผู้คน
00:27
yetยัง utterlyอย่างเต็มที่ aloneคนเดียว.
5
15800
1616
แต่กลับโดดเดี่ยวอย่างสุดซึ้ง
00:29
Wishingขออวยพรให้ you could reachมาถึง out,
6
17440
1696
ปรารถนาที่จะเอื้อมมือออกไป
00:31
to connectต่อ, to comfortความสะดวกสบาย, to participateมีส่วนร่วม.
7
19160
4216
เพื่อมีปฏิสัมพันธ์ เพื่อปลอบประโลม
เพื่อมีส่วนร่วม
00:35
For 13 long yearsปี, that was my realityความจริง.
8
23400
3080
เป็นเวลา 13 ปี ที่ผมอยู่มาแบบนั้น
00:39
Mostมากที่สุด of us never think twiceสองครั้ง
about talkingการพูด, about communicatingการติดต่อสื่อสาร.
9
27520
5536
เราส่วนใหญ่ไม่เคยคิดให้รอบคอบ
ก่อนที่จะพูด ก่อนที่จะสื่อสารกับใคร
00:45
I've thought a lot about it.
10
33080
2136
แต่ผมคิดละเอียดถี่ถ้วนมาก
00:47
I've had a lot of time to think.
11
35240
2656
ผมมีเวลาเหลือเฟือในการคิด
00:49
For the first 12 yearsปี of my life,
12
37920
2096
ในช่วง 12 ปีแรกของชีวิตผม
00:52
I was a normalปกติ, happyมีความสุข, healthyแข็งแรง little boyเด็กผู้ชาย.
13
40040
2696
ผมเป็นเจ้าหนูตัวน้อยที่ปกติ
มีความสุข และแข็งแรง
00:54
Then everything changedการเปลี่ยนแปลง.
14
42760
2136
แต่แล้วทุกอย่างก็เปลี่ยนไป
00:56
I contractedกิ่ว a brainสมอง infectionการติดเชื้อ.
15
44920
2256
เมื่อผมติดเชื้อในสมอง
00:59
The doctorsแพทย์ weren'tเขาไม่ได้ sure what it was,
16
47200
2296
คณะแพทย์เองก็ไม่แน่ใจว่ามันคืออะไร
01:01
but they treatedได้รับการรักษา me the bestดีที่สุด they could.
17
49520
2496
แต่พวกเขาก็รักษาผมอย่างสุดความสามารถ
01:04
Howeverอย่างไรก็ตาม, I progressivelyอย่างก้าวหน้า got worseแย่ลง.
18
52040
3376
อย่างไรก็ตาม ผมกลับแย่ลงเรื่อย ๆ
01:07
Eventuallyในที่สุด, I lostสูญหาย my abilityความสามารถ
to controlควบคุม my movementsการเคลื่อนไหว,
19
55440
4176
สุดท้าย ผมก็สูญเสียความสามารถ
ในการควบคุมความเคลื่อนไหว
01:11
make eyeตา contactติดต่อ,
20
59640
1336
การสบตากับผู้คน
01:13
and finallyในที่สุด, my abilityความสามารถ to speakพูด.
21
61000
3239
และความสามารถในการพูด ท้ายที่สุด
01:17
While in hospitalโรงพยาบาล,
22
65280
1216
ขณะที่ผมอยู่โรงพยาบาล
01:18
I desperatelyหมดท่า wanted to go home.
23
66520
2576
ผมอยากกลับบ้านแทบขาดใจ
01:21
I said to my motherแม่, "When home?"
24
69120
3296
ผมบอกกับแม่ "..บ้านเมื่อไหร่"
01:24
Those were the last wordsคำ
I ever spokeพูด with my ownด้วยตัวเอง voiceเสียงพูด.
25
72440
4456
และนั่นก็เป็นคำพูดสุดท้ายที่
ผมพูดด้วยน้ำเสียงของตัวเอง
01:28
I would eventuallyในที่สุด failล้มเหลว everyทุกๆ testทดสอบ
for mentalทางใจ awarenessความตระหนัก.
26
76920
3816
แล้วผมก็ไม่ผ่านการประเมิน
แบบทดสอบการรับรู้ทางสติสัมปชัญญะใด ๆ
01:32
My parentsพ่อแม่ were told
I was as good as not there.
27
80760
2816
พ่อแม่ผมได้รับฟังจากปากคุณหมอว่า
ผู้อยู่ก็เหมือนไม่อยู่แล้ว
01:35
A vegetableผัก, havingมี the intelligenceสติปัญญา
of a three-month-oldสามเดือนเก่า babyทารก.
28
83600
4616
เป็นผัก (vegetable)
ที่มีสติปัญญาเท่าเด็กทารกสามเดือน
01:40
They were told to take me home
and try to keep me comfortableสบาย
29
88240
3656
คุณหมอบอกว่า ให้พาผมกลับบ้าน
และดูแลผมให้ดี ๆ
01:43
untilจนกระทั่ง I diedเสียชีวิต.
30
91920
1200
จนกว่าผมจะไปสบาย
01:46
My parentsพ่อแม่, in factความจริง
my entireทั้งหมด family'sของคนในครอบครัว livesชีวิต,
31
94000
3536
พ่อแม่ผม จริง ๆ แล้ว
ทั้งครอบครัวผม
01:49
becameกลายเป็น consumedถูกใช้ by takingการ careการดูแล of me
the bestดีที่สุด they knewรู้ว่า how.
32
97560
4296
ถูกสูบเลือดเนื้อ
จากการที่ต้องดูแลผมให้ดีที่สุด
01:53
Theirของพวกเขา friendsเพื่อน driftedลอย away.
33
101880
2336
เพื่อน ๆ ของพวกเขาพากันตีจาก
01:56
One yearปี turnedหัน to two,
34
104240
1816
จากหนึ่งปี ผันผ่านไปเป็นสองปี
01:58
two turnedหัน to threeสาม.
35
106080
1320
สองปีก็แปรเปลี่ยนเป็นสามปี
02:00
It seemedดูเหมือน like the personคน I onceครั้งหนึ่ง was
beganเริ่ม to disappearหายไป.
36
108240
4416
ดูราวกับว่า ตัวผมในอดีต
เริ่มค่อย ๆ จางหายไป
02:04
The Legoเลโก้ blocksบล็อก and electronicอิเล็กทรอนิกส์ circuitsวงจร
I'd lovedรัก as a boyเด็กผู้ชาย were put away.
37
112680
4896
ตัวต่อเลโก้และแผงวงจรไฟฟ้า
ที่ผมรักตอนยังเด็กถูกนำไปทิ้ง
02:09
I had been movedย้าย out of my bedroomห้องนอน
into anotherอื่น more practicalประยุกต์ one.
38
117600
4456
ผมถูกย้ายจากห้องนอน
ไปสู่ห้องที่เหมาะสมกว่า
02:14
I had becomeกลายเป็น a ghostผี,
39
122080
1696
ผมมีสภาพไม่ต่างจากวิญญาณ
02:15
a fadedจาง ๆ memoryหน่วยความจำ of a boyเด็กผู้ชาย
people onceครั้งหนึ่ง knewรู้ว่า and lovedรัก.
40
123800
4375
เป็นความทรงจำที่ถูกลบเลือน
ของเด็กชายที่ผู้คนเคยรู้จักและรักใคร่
02:20
Meanwhileในขณะเดียวกัน, my mindใจ beganเริ่ม
knittingการถัก itselfตัวเอง back togetherด้วยกัน.
41
128199
4257
ในขณะเดียวกัน
สติของผมก็เริ่มถักทอตัวเอง
02:24
Graduallyค่อยๆ, my awarenessความตระหนัก startedเริ่มต้น to returnกลับ.
42
132480
3016
ทีละน้อย ๆ สติผมก็เริ่มกลับมา
02:27
But no one realizedตระหนัก
that I had come back to life.
43
135520
3336
แต่กลับไม่มีใครสังเกตว่า
ผมได้ฟื้นคืนชีพแล้ว
02:30
I was awareทราบ of everything,
44
138880
1816
ผมรับรู้ได้ทุกสิ่ง
02:32
just like any normalปกติ personคน.
45
140720
2016
เฉกเช่นคนทั่วไป
02:34
I could see and understandเข้าใจ everything,
46
142760
2296
สามารถเห็นและเข้าใจทุกอย่าง
02:37
but I couldn'tไม่สามารถ find a way
to let anybodyใคร ๆ know.
47
145080
2840
แต่กลับไม่สามารถหาทางสื่อให้คนอื่นรับรู้
02:40
My personalityบุคลิกภาพ was entombedฝังอยู่
withinภายใน a seeminglyดูเหมือนว่า silentเงียบ bodyร่างกาย,
48
148560
3976
ตัวตนของผมถูกฝังอยู่ในร่างกายที่ดูแน่นิ่ง
02:44
a vibrantสั่นสะเทือน mindใจ hiddenซ่อนเร้น in plainที่ราบ sightสายตา
withinภายใน a chrysalisดักแด้.
49
152560
3720
จิตใจที่สดใสแฝงอยู่ในสายตาที่เรียบเฉย
ภายใต้รังไหม
02:48
The starkสิ้นเชิง realityความจริง hitตี me
that I was going to spendใช้จ่าย
50
156920
2736
แล้วความจริงอันเป็นสัจธรรม
ก็จู่โจมผมว่า ผมต้องมีชีวิต
02:51
the restส่วนที่เหลือ of my life lockedล็อค insideภายใน myselfตนเอง,
51
159680
2656
ที่เหลืออยู่
ภายใต้ร่างกายที่ถูกปิดตาย
02:54
totallyโดยสิ้นเชิง aloneคนเดียว.
52
162360
1696
อย่างอ้างว้าง
02:56
I was trappedติดกับดัก with only
my thoughtsความคิด for companyบริษัท.
53
164080
3616
ผมถูกขังไปพร้อมกับ "ความคิด"
ผู้เป็นเพื่อนเพียงคนเดียว
02:59
I would never be rescuedช่วยเหลือ.
54
167720
2176
ผมจะไม่มีวันได้รับการปลดปล่อย
03:01
No one would ever showแสดง me tendernessความนุ่ม.
55
169920
2936
จะไม่มีใครอ่อนโยนต่อผม
03:04
I would never talk to a friendเพื่อน.
56
172880
2256
ผมจะไม่มีวันได้พูดคุยกับเพื่อน
03:07
No one would ever love me.
57
175160
1920
จะไม่มีวันได้รับความรัก
03:09
I had no dreamsความฝัน, no hopeหวัง,
nothing to look forwardข้างหน้า to.
58
177920
4136
ไม่มีความฝัน ความหวัง
ไม่มีอนาคตใดให้เฝ้ารอ
03:14
Well, nothing pleasantน่ารื่นรมย์.
59
182080
2496
ไร้ซึ่งความสุข
03:16
I livedอาศัยอยู่ in fearกลัว,
60
184600
1336
ตกอยู่ในความหวาดกลัว
03:17
and, to put it bluntlyโผงผาง,
61
185960
1536
และกล่าวได้สั้น ๆ ว่า
03:19
was waitingที่รอ for deathความตาย
to finallyในที่สุด releaseปล่อย me,
62
187520
3056
รอวันที่ความตายจะมาปลดปล่อยผม
03:22
expectingคาดหวังว่า to dieตาย all aloneคนเดียว in a careการดูแล home.
63
190600
3896
เชื่อว่าคงจะตายอย่างโดดเดี่ยวในสถานดูแล
03:26
I don't know if it's trulyอย่างแท้จริง possibleเป็นไปได้
to expressด่วน in wordsคำ
64
194520
3376
ผมไม่รู้จะหาคำพูดใดมาบรรยาย
03:29
what it's like not to be ableสามารถ
to communicateสื่อสาร.
65
197920
2816
ความรู้สึกของการไม่สามารถสื่อสารได้
03:32
Your personalityบุคลิกภาพ appearsปรากฏ
to vanishหายไป into a heavyหนัก fogหมอก
66
200760
3416
ตัวตนของคุณสูญสลายไปในม่านหมอกทึบ
03:36
and all of your emotionsอารมณ์ and desiresความปรารถนา are
constrictedตีบ, stifledกลั้น and mutedไม่ออกเสียง withinภายใน you.
67
204200
5776
อารมณ์และความต้องการของคุณ
ถูกกักขัง ถูกสะกด ถูกดับภายในตัวคุณ
03:42
For me, the worstแย่ที่สุด was the feelingความรู้สึก
of utterที่สุด powerlessnessความปราศจากอำนาจ.
68
210000
4496
สำหรับผมแล้ว ความรู้สึกที่แย่ที่สุด
คือการไร้ซึ่งพลังอย่างสิ้นเชิง
03:46
I simplyง่ายดาย existedมีอยู่.
69
214520
1440
ผมแค่ยังอยู่
03:48
It's a very darkมืด placeสถานที่ to find yourselfด้วยตัวคุณเอง
70
216680
2456
มันเป็นสถานที่อันมืดมิดเหลือเกิน
ที่ได้มาค้นพบตัวเอง
03:51
because in a senseความรู้สึก, you have vanishedหายไป.
71
219160
2680
เพราะตามจริง ผมได้หายไปแล้ว
03:55
Other people controlledถูกควบคุม
everyทุกๆ aspectแง่มุม of my life.
72
223000
3216
คนอื่นเข้าบงการทุกส่วนในชีวิตผม
03:58
They decidedตัดสินใจ what I ateกิน and when.
73
226240
2296
พวกเขาคือผู้ตัดสินว่า
ผมจะกินอะไร เมื่อไหร่
04:00
Whetherว่า I was laidได้ปล่อยแล้ว on my sideด้าน
or strappedพอ into my wheelchairเก้าอี้เข็น.
74
228560
3976
ตอนไหนถึงจะพลิกตัวผม
หรือจะจับผมนั่งรถเข็น
04:04
I oftenบ่อยครั้ง spentการใช้จ่าย my daysวัน
positionedตำแหน่ง in frontด้านหน้า of the TVโทรทัศน์
75
232560
3376
ผมมักจะใช้เวลาส่วนใหญ่นั่งอยู่หน้าโทรทัศน์
04:07
watchingการเฝ้าดู Barneyบาร์นีย์ rerunsทอดพระเนตร.
76
235960
1840
ดูเรื่องบาร์นี่ฉายซ้ำ ๆ
04:10
I think because Barneyบาร์นีย์
is so happyมีความสุข and jollyครึกครื้น,
77
238440
2896
ผมคิดว่าเป็นเพราะ
บาร์นี่ดูมีความสุขและร่าเริง
04:13
and I absolutelyอย่างแน่นอน wasn'tก็ไม่ได้,
78
241360
1736
แต่ผมกลับตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิง
04:15
it madeทำ it so much worseแย่ลง.
79
243120
1680
ตอกย้ำให้วันคืนของผมแย่ลงไปอีก
04:17
I was completelyอย่างสมบูรณ์ powerlessไม่มีอำนาจ
to changeเปลี่ยนแปลง anything in my life
80
245800
3416
ผมหมดสิ้นพลัง
ที่จะเปลี่ยนแปลงอะไรในชีวิต
04:21
or people'sของผู้คน perceptionsการรับรู้ of me.
81
249240
2456
หรือความคิดที่ผู้อื่นมีต่อผม
04:23
I was a silentเงียบ, invisibleมองไม่เห็น observerผู้สังเกตการณ์
of how people behavedความประพฤติ
82
251720
3576
ผมเป็นผู้เฝ้ามองที่สงบนิ่ง
ไร้ตัวตน คอยดูการกระทำของผู้อื่น
04:27
when they thought no one was watchingการเฝ้าดู.
83
255320
2376
ยามที่พวกเขาคิดว่าไม่มีใครเฝ้ามองอยู่
04:29
Unfortunatelyน่าเสียดาย, I wasn'tก็ไม่ได้ only an observerผู้สังเกตการณ์.
84
257720
3696
โชคร้าย ที่ผมไม่ได้เป็นแค่ผู้เฝ้ามอง
04:33
With no way to communicateสื่อสาร,
I becameกลายเป็น the perfectสมบูรณ์ victimเหยื่อ:
85
261440
3976
ปราศจากหนทางที่จะสื่อสาร
ผมยังตกเป็นเหยื่ออย่างแท้จริง
04:37
a defenselessไม่มีที่พึ่ง objectวัตถุ,
seeminglyดูเหมือนว่า devoidไร้ of feelingsความรู้สึก
86
265440
3976
เป็นสิ่งของที่ไร้ซึ่งการปกป้อง
ดูเหมือนจะปราศจากความรู้สึก
04:41
that people used
to playเล่น out theirของพวกเขา darkestที่มืดมนที่สุด desiresความปรารถนา.
87
269440
3736
ถูกผู้คนใช้เพื่อสนองความต้องการอันชั่วร้าย
04:45
For more than 10 yearsปี,
people who were chargedการเรียกเก็บเงิน with my careการดูแล
88
273200
3656
เป็นเวลากว่าสิบปี ผู้คนที่มีหน้าที่ดูแลผม
04:48
abusedที่ถูกทารุณกรรม me physicallyทางร่างกาย,
verballyด้วยวาจา and sexuallyทางเพศสัมพันธ์.
89
276880
3160
ได้ทำร้ายผมทั้งทางกาย วาจา และทางเพศ
04:52
Despiteแม้จะมี what they thought, I did feel.
90
280760
2760
ไม่ว่าพวกเขาจะคิดอะไรก็ตามที
แต่ผมสัมผัสได้
04:56
The first time it happenedที่เกิดขึ้น,
91
284400
1736
ครั้งแรกที่มันเกิดขึ้น
04:58
I was shockedผวา and filledเต็มไปด้วย with disbeliefปฏิเสธ.
92
286160
2656
ผมทั้งตกใจและเต็มไปด้วยความหวาดระแวง
05:00
How could they do this to me?
93
288840
1520
พวกเขาทำกับผมแบบนี้ได้อย่างไร
05:03
I was confusedสับสน.
94
291120
1576
ผมรู้สึกสับสนไปหมด
05:04
What had I doneเสร็จแล้ว to deserveสมน้ำสมเนื้อ this?
95
292720
2120
ผมทำอะไรลงไปถึงต้องโดนแบบนี้
05:07
Partส่วนหนึ่ง of me wanted to cryร้องไห้
and anotherอื่น partส่วนหนึ่ง wanted to fightสู้.
96
295440
4056
ใจผมส่วนหนึ่งอยากจะร่ำไห้
แต่อีกใจก็ต้องการลุกขึ้นสู้
05:11
Hurtเจ็บ, sadnessความโศกเศร้า and angerความโกรธ
floodedฟูม throughตลอด me.
97
299520
3736
ความเจ็บปวด ความเสียใจ
ความโกรธแค้น ถาโถมเข้าใส่ผม
05:15
I feltรู้สึกว่า worthlessไร้ค่า.
98
303280
1776
ผมรู้สึกไร้ค่า
05:17
There was no one to comfortความสะดวกสบาย me.
99
305080
1920
ไม่มีใครที่จะมาปลอบโยนผม
05:20
But neitherค่า of my parentsพ่อแม่
knewรู้ว่า this was happeningสิ่งที่เกิดขึ้น.
100
308080
3256
แต่พ่อแม่ผมหารู้ไม่ว่า
มีสิ่งใดเกิดขึ้นบ้าง
05:23
I livedอาศัยอยู่ in terrorความหวาดกลัว, knowingรู้ดี
it would happenเกิดขึ้น again and again.
101
311360
4056
ผมตกอยู่ในความหวาดผวา
รู้ตัวดีว่ามันต้องเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า
05:27
I just never knewรู้ว่า when.
102
315440
2096
ไม่รู้แต่เพียง มันจะเกิดขึ้นอีกเมื่อไหร่
05:29
All I knewรู้ว่า was that I would
never be the sameเหมือนกัน.
103
317560
2760
เท่าที่รู้คือ ผมจะไม่มีวันเป็นเหมือนเดิม
05:33
I rememberจำ onceครั้งหนึ่ง listeningการฟัง
to Whitneyวิทนีย์ Houstonฮูสตัน singingการร้องเพลง,
104
321360
3616
ผมจำเพลงที่วิทนีย์ ฮูสตันร้องได้ว่า
05:37
"No matterเรื่อง what they take from me,
they can't take away my dignityเกียรติ."
105
325000
4856
"ไม่ว่าพวกเขาจะพรากอะไรไปจากฉัน
พวกเขาจะไม่มีวันพรากศักดิ์ศรีฉันไปได้"
05:41
And I thought to myselfตนเอง,
"You want to betเดิมพัน?"
106
329880
2920
แล้วผมก็คิดในใจว่า "มาพนันกันไหมล่ะ"
05:47
Perhapsบางที my parentsพ่อแม่ could have
foundพบ out and could have helpedช่วย.
107
335120
3736
บางทีพ่อแม่อาจจับได้และช่วยผมไว้
05:50
But the yearsปี of constantคงที่ caretakingเรียบร้อย,
108
338880
2256
แต่หลายปีของการดูแลเป็นกิจวัตร
05:53
havingมี to wakeปลุก up
everyทุกๆ two hoursชั่วโมง to turnกลับ me,
109
341160
2896
ต้องตื่นทุก ๆ สองชั่วโมงเพื่อพลิกตัวผม
05:56
combinedรวม with them essentiallyเป็นหลัก
grievingเสียใจ the lossการสูญเสีย of theirของพวกเขา sonบุตรชาย,
110
344080
3376
ประกอบกับความโศกเศร้า
จากการสูญเสียลูกชาย
05:59
had takenยึด a tollโทร on my motherแม่ and fatherพ่อ.
111
347480
3336
ได้ทำร้ายจิตใจพ่อแม่ผม
06:02
Followingดังต่อไปนี้ yetยัง anotherอื่น heatedดุเดือด argumentการโต้เถียง
betweenระหว่าง my parentsพ่อแม่,
112
350840
3576
ตามมาด้วยพ่อกับแม่มีปากเสียงกัน
06:06
in a momentขณะ of despairสิ้นหวัง and desperationความสิ้นคิด,
113
354440
2616
ในชั่ววูบแห่งความสิ้นหวังและหมดกำลังใจ
06:09
my motherแม่ turnedหัน to me
and told me that I should dieตาย.
114
357080
3320
แม่หันมาหาผมและบอกว่า
"ผมน่าจะตายไปเสีย"
06:14
I was shockedผวา, but as I thought
about what she had said,
115
362160
3136
ผมสะเทือนใจมาก
แต่เมื่อนึกถึงคำพูดของแม่
06:17
I was filledเต็มไปด้วย with enormousมหาศาล compassionความเห็นอกเห็นใจ
and love for my motherแม่,
116
365320
4016
ผมก็เอ่อล้นไปด้วยความรัก
และความเห็นใจที่มีต่อแม่อย่างเต็มเปี่ยม
06:21
yetยัง I could do nothing about it.
117
369360
1960
แต่ผมกลับช่วยอะไรท่านไม่ได้เลย
06:24
There were manyจำนวนมาก momentsช่วงเวลา when I gaveให้ up,
118
372640
2376
หลายครา ที่ผมยอมจำนน
06:27
sinkingการจม into a darkมืด abyssเหว.
119
375040
2376
จมดิ่งลงสู่ห้วงหุบเหวลึกอันมืดมิด
06:29
I rememberจำ one particularlyโดยเฉพาะ lowต่ำ momentขณะ.
120
377440
3136
ผมก็นึกถึงช่วงเวลาสั้น ๆ ครั้งหนึ่ง
06:32
My dadพ่อ left me aloneคนเดียว in the carรถ
121
380600
2256
ที่พ่อให้ผมรออยู่บนรถคนเดียว
06:34
while he quicklyอย่างรวดเร็ว wentไป
to buyซื้อ something from the storeเก็บ.
122
382880
3576
ระหว่างที่เขารีบไปซื้อของจากร้านค้า
06:38
A randomสุ่ม strangerคนแปลกหน้า walkedเดิน pastอดีต,
123
386480
2616
มีคนแปลกหน้าผู้หนึ่งเดินผ่านมา
06:41
lookedมอง at me and he smiledยิ้ม.
124
389120
2840
มองมาที่ผมแล้วยิ้มให้
06:44
I mayอาจ never know why, but that simpleง่าย actการกระทำ,
125
392880
3136
ผมอาจไม่เคยรู้ว่าเพราะอะไร
แต่การกระทำเรียบ ๆ นั้น
06:48
the fleetingประเดี๋ยวเดียว momentขณะ of humanเป็นมนุษย์ connectionสัมพันธ์,
126
396040
2296
ชั่วขณะของความสัมพันธ์กับผู้คน
06:50
transformedเปลี่ยน how I was feelingความรู้สึก,
127
398360
2376
ได้แปรเปลี่ยนความรู้สึกผม
06:52
makingการทำ me want to keep going.
128
400760
1920
ทำให้ผมอยากจะก้าวต่อไป
06:55
My existenceการดำรงอยู่ was torturedซึ่งถูกทรมาน by monotonyความน่าเบื่อ,
129
403760
2936
การมีชีวิตอยู่ของผม
ถูกทรมานจากความซ้ำซาก
06:58
a realityความจริง that was oftenบ่อยครั้ง too much to bearหมี.
130
406720
3016
บ่อยครั้ง ความเป็นจริงก็ยากเกินจะรับไหว
07:01
Aloneคนเดียว with my thoughtsความคิด,
I constructedสร้าง intricateสลับซับซ้อน fantasiesจินตนาการ
131
409760
4136
การอยู่กับความคิดอย่างเดียวดาย
ผมได้สร้างโลกจิตนาการอันล้ำลึก
07:05
about antsมด runningวิ่ง acrossข้าม the floorชั้น.
132
413920
3376
ถึงเหล่ามดที่เดินไปตามพื้น
07:09
I taughtสอน myselfตนเอง to tell the time
by noticingสังเกตเห็น where the shadowsเงา were.
133
417320
5096
ผมได้เรียนรู้วิธีบอกเวลา
จากการสังเกตตำแหน่งของเงา
07:14
As I learnedได้เรียนรู้ how the shadowsเงา movedย้าย
as the hoursชั่วโมง of the day passedผ่าน,
134
422440
4136
และเรียนรู้ว่าเงาเคลื่อนที่อย่างไร
เมื่อเวลาของแต่ละวันผ่านไป
07:18
I understoodเข้าใจ how long it would be
before I was pickedหยิบ up and takenยึด home.
135
426600
4656
ผมถึงเข้าใจว่า นานเพียงใด
กว่าจะมีคนมารับผมกลับบ้าน
07:23
Seeingเห็น my fatherพ่อ walkเดิน
throughตลอด the doorประตู to collectเก็บ me
136
431280
3256
การได้เห็นพ่อเดินพ้นประตูมารับผม
07:26
was the bestดีที่สุด momentขณะ of the day.
137
434560
2160
เป็นช่วงเวลาอันวิเศษสุดของวัน
07:29
My mindใจ becameกลายเป็น a toolเครื่องมือ that I could use
138
437600
2336
จิตใจผมกลายเป็นเครื่องมือ
ที่ผมสามารถใช้งานได้
07:31
to eitherทั้ง closeปิด down
to retreatล่าถอย from my realityความจริง
139
439960
2816
ไม่ว่าจะปิดใจเพื่อหลีกหนีความเป็นจริง
07:34
or enlargeเพิ่ม into a giganticมโหฬาร spaceช่องว่าง
that I could fillใส่ with fantasiesจินตนาการ.
140
442800
4976
หรือแผ่ขยายให้เป็นอาณาเขตอันไพศาล
ที่ผมสามารถเติมเต็มด้วยจินตนาการ
07:39
I hopedหวังว่า that my realityความจริง would changeเปลี่ยนแปลง
141
447800
1976
ผมได้แต่หวังว่าความจริงจะเปลี่ยนไป
07:41
and someoneบางคน would see
that I had come back to life.
142
449800
2856
จะมีใครสักคนเห็นว่าผมกลับมามีชีวิตแล้ว
07:44
But I had been washedล้าง away
like a sandทราย castleปราสาท
143
452680
2696
แต่ผมก็ถูกซัดออกไปเหมือนกับปราสาททราย
07:47
builtสร้างขึ้น too closeปิด to the wavesคลื่น,
144
455400
2136
ที่สร้างชิดริมหาดจนเกินไป
07:49
and in my placeสถานที่ was the personคน
people expectedที่คาดหวัง me to be.
145
457560
4176
และในสถานะของผม
คือคนที่ผู้อื่นหวังให้ผมเป็น
07:53
To some I was Martinนกนางแอ่น,
a vacantว่าง shellเปลือก, the vegetableผัก,
146
461760
3776
ใครคนหนึ่งที่เป็น มาร์ติน
เป็นเปลือกกลวง ๆ เป็นผัก
07:57
deservingสมควร of harshรุนแรง wordsคำ,
dismissalการถอดถอน and even abuseการละเมิด.
147
465560
4416
สมควรที่จะถูกดุด่า ไม่แยแส
หรือแม้กระทั่งทารุณ
08:02
To othersคนอื่น ๆ, I was the tragicallyอนาถ
brain-damagedสมองได้รับความเสียหาย boyเด็กผู้ชาย
148
470000
2936
สำหรับคนอื่น ผมก็คือ
เด็กที่มีความผิดปกติทางสมองที่น่าเวทนา
08:04
who had grownเจริญเติบโต to becomeกลายเป็น a man.
149
472960
2216
ผู้เติบโตขึ้นมาเป็นชายหนุ่ม
08:07
Someoneบางคน they were kindชนิด to and caredได้รับการดูแล for.
150
475200
3176
ใครคนหนึ่งที่พวกเขาเคยห่วงใยและเมตตา
08:10
Good or badไม่ดี, I was a blankว่างเปล่า canvasผ้าใบ
151
478400
2496
จะดีจะร้าย ผมก็คือผืนผ้าใบเปล่า ๆ
08:12
ontoไปยัง whichที่ differentต่าง versionsรุ่น
of myselfตนเอง were projectedที่คาดการณ์ไว้.
152
480920
3320
ที่รูปแบบของผมอันหลากหลาย
ถูกฉายลงบนนั้น
08:17
It tookเอา someoneบางคน newใหม่
to see me in a differentต่าง way.
153
485160
3296
ทำให้มีใครคนใหม่
ที่จะมองผมต่างออกไป
08:20
An aromatherapistaromatherapist beganเริ่ม comingมา
to the careการดูแล home about onceครั้งหนึ่ง a weekสัปดาห์.
154
488480
4256
นักสุคนธบำบัดคนหนึ่ง
เริ่มมาที่สถานดูแลประมาณสัปดาห์ละครั้ง
08:24
Whetherว่า throughตลอด intuitionปรีชา
or her attentionความสนใจ to detailsรายละเอียด
155
492760
2976
ไม่ว่าจะรู้โดยสัญชาตญาณ
หรือความใส่ใจในรายละเอียด
08:27
that othersคนอื่น ๆ failedล้มเหลว to noticeแจ้งให้ทราบ,
156
495760
2016
ที่คนอื่นล้มเหลวที่จะสังเกต
08:29
she becameกลายเป็น convincedมั่นใจ that I could
understandเข้าใจ what was beingกำลัง said.
157
497800
4136
เธอเริ่มเกลี้ยกล่อมว่า
ผมเข้าใจสิ่งที่เธอพูดอยู่
08:33
She urgedกระตุ้น my parentsพ่อแม่
to have me testedการทดสอบ by expertsผู้เชี่ยวชาญ
158
501960
3496
เธอรบเร้าพ่อแม่ ให้พาผม
ไปหาผู้เชี่ยวชาญเพื่อทดสอบ
08:37
in augmentativeซึ่งเพิ่มขึ้น
and alternativeทางเลือก communicationการสื่อสาร.
159
505480
3296
"การสื่อความหมายเสริมและทางเลือก"
08:40
And withinภายใน a yearปี,
160
508800
1216
และภายในหนึ่งปี
08:42
I was beginningการเริ่มต้น to use
a computerคอมพิวเตอร์ programโครงการ to communicateสื่อสาร.
161
510040
4056
ผมก็เริ่มใช้คอมพิวเตอร์ในการสื่อสาร
08:46
It was exhilaratingที่ทำให้ดีอกดีใจ,
but frustratingที่น่าผิดหวัง at timesครั้ง.
162
514120
3736
บางครั้ง มันทั้งน่าตื่นเต้น
และน่าขัดใจระคนกัน
08:49
I had so manyจำนวนมาก wordsคำ in my mindใจ,
163
517880
1976
ผมมีความในใจมากมายเหลือเกิน
08:51
that I couldn'tไม่สามารถ wait
to be ableสามารถ to shareหุ้น them.
164
519880
2816
ที่ไม่อาจรอจะถ่ายทอดให้พวกเขาฟัง
08:54
Sometimesบางครั้ง, I would say things to myselfตนเอง
simplyง่ายดาย because I could.
165
522720
4736
บางที ผมอาจจะพูดกับตัวเอง
ก็เพราะผมทำได้
08:59
In myselfตนเอง, I had a readyพร้อมแล้ว audienceผู้ชม,
166
527480
2616
ภายในตัวผม มีผู้พร้อมฟังอยู่
09:02
and I believedเชื่อว่า that by expressingแสดง
my thoughtsความคิด and wishesความปรารถนา,
167
530120
3136
และผมเชื่อว่า หากผมแสดง
ความคิดและความปรารถนาออกมา
09:05
othersคนอื่น ๆ would listen, too.
168
533280
1736
คนอื่น ๆ ก็จะรับฟังด้วย
09:07
But as I beganเริ่ม to communicateสื่อสาร more,
169
535040
2256
แต่เมื่อผมเริ่มสื่อสารมากขึ้น
09:09
I realizedตระหนัก that it was in factความจริง
only just the beginningการเริ่มต้น
170
537320
3176
ผมก็ตระหนักว่า แท้จริงแล้ว
มันเป็นเพียงการเริ่มต้น
09:12
of creatingการสร้าง a newใหม่ voiceเสียงพูด for myselfตนเอง.
171
540520
2936
ของการสร้างเสียงใหม่ให้ตัวเอง
09:15
I was thrustแรงผลักดัน into a worldโลก
I didn't quiteทีเดียว know how to functionฟังก์ชัน in.
172
543480
4336
ผมถูกผลักดันให้เข้าสู่โลก
ที่ไม่รู้แน่ว่ามันทำงานอย่างไร
09:19
I stoppedหยุด going to the careการดูแล home
173
547840
1656
ผมเลิกไปที่สถานดูแล
09:21
and managedการบริหารจัดการ to get my first jobงาน
makingการทำ photocopiesสำเนา.
174
549520
3856
และเริ่มหางานชิ้นแรกทำ
คืองานรับถ่ายเอกสาร
09:25
As simpleง่าย as this mayอาจ soundเสียง,
it was amazingน่าอัศจรรย์.
175
553400
3456
ซึ่งเป็นงานง่าย ๆ แต่กลับน่าอัศจรรย์
09:28
My newใหม่ worldโลก was really excitingน่าตื่นเต้น
176
556880
2016
โลกใหม่ของผมช่างน่าตื่นตาตื่นใจ
09:30
but oftenบ่อยครั้ง quiteทีเดียว overwhelmingล้นหลาม
and frighteningน่ากลัว.
177
558920
2816
แต่บ่อยครั้ง มันก็ท่วมท้นจนน่ากลัว
09:33
I was like a man-childมนุษย์เด็ก,
178
561760
1816
ผมเหมือนเด็กในร่างวัยหนุ่ม
09:35
and as liberatingที่ปลดปล่อย as it oftenบ่อยครั้ง was,
179
563600
2096
และจากที่เคยเป็นอิสระ
09:37
I struggledต่อสู้.
180
565720
1736
ผมกลับต้องฝ่าฟัน
09:39
I alsoด้วย learnedได้เรียนรู้ that manyจำนวนมาก of those
who had knownที่รู้จักกัน me for a long time
181
567480
3536
ผมยังได้เรียนรู้ว่า มันเป็นไปไม่ได้เลย
09:43
foundพบ it impossibleเป็นไปไม่ได้ to abandonละทิ้ง the ideaความคิด
of Martinนกนางแอ่น they had in theirของพวกเขา headsหัว.
182
571040
4656
ที่จะลบภาพมาร์ตินคนเดิม ออกไปจาก
ความทรงจำของผู้คนทั้งหลายที่รู้จักผมมานาน
09:47
While those I had only just metพบ
183
575720
1616
ในขณะผู้คนที่เพิ่งพบกัน
09:49
struggledต่อสู้ to look pastอดีต the imageภาพ
of a silentเงียบ man in a wheelchairเก้าอี้เข็น.
184
577360
3760
ก็ยากที่จะมองข้าม
ภาพลักษณ์ของชายใบ้บนรถเข็น
09:54
I realizedตระหนัก that some people
would only listen to me
185
582000
2736
ผมตระหนักว่าบางคนจะรับฟังผม
09:56
if what I said was in lineเส้น
with what they expectedที่คาดหวัง.
186
584760
3016
ก็ต่อเมื่อสิ่งที่ผมพูด
มันตรงกับสิ่งที่เขาอยากฟังเท่านั้น
09:59
Otherwiseมิฉะนั้น, it was disregardedปัดทิ้ง
187
587800
2016
หาไม่แล้ว พวกเขาจะไม่สนใจเลย
10:01
and they did what they feltรู้สึกว่า was bestดีที่สุด.
188
589840
2656
และพวกเขาจะทำแต่สิ่งที่คิดว่าดีที่สุด
10:04
I discoveredค้นพบ that trueจริง communicationการสื่อสาร
189
592520
2016
ผมค้นพบว่าการสื่อสารที่แท้จริง
10:06
is about more than merelyแค่
physicallyทางร่างกาย conveyingการนำพา a messageข่าวสาร.
190
594560
3816
เป็นมากกว่าแค่การสื่อข้อความทางกายภาพ
10:10
It is about gettingได้รับ the messageข่าวสาร
heardได้ยิน and respectedที่เคารพนับถือ.
191
598400
2960
แต่เป็นการที่ข้อความได้รับฟัง
และได้รับความเคารพ
10:14
Still, things were going well.
192
602960
2256
สื่งต่าง ๆ ยังคงเป็นไปด้วยดี
10:17
My bodyร่างกาย was slowlyช้า gettingได้รับ strongerแข็งแกร่ง.
193
605240
2576
ร่างกายผมค่อย ๆ แข็งแรงขึ้น
10:19
I had a jobงาน in computingการคำนวณ that I lovedรัก,
194
607840
2456
ผมได้งานคอมพิวเตอร์ที่ผมรัก
10:22
and had even got KojakKojak, the dogหมา
I had been dreamingการฝัน about for yearsปี.
195
610320
4896
และมีแม้กระทั่งสุนัขที่ชื่อ "โคเเจ๊ค"
ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมใฝ่ฝันมาตลอดหลายปี
10:27
Howeverอย่างไรก็ตาม, I longedปรารถนา to shareหุ้น
my life with someoneบางคน.
196
615240
3936
แต่ถึงอย่างนั้น
ผมก็ยังโหยหาที่จะใช้ชีวิตร่วมกับใครสักคน
10:31
I rememberจำ staringที่จ้องมอง out the windowหน้าต่าง
as my dadพ่อ droveฝูง me home from work,
197
619200
4416
ผมยังจำครั้งเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง
ระหว่างที่พ่อขับรถพากลับบ้านจากที่ทำงาน
10:35
thinkingคิด I have so much love insideภายใน of me
and nobodyไม่มีใคร to give it to.
198
623640
4696
คิดว่าผมมีความรักมากมายอยู่ภายในตัว
แต่กลับไม่ใครจะมอบให้
10:40
Just as I had resignedลาออก myselfตนเอง
to beingกำลัง singleเดียว for the restส่วนที่เหลือ of my life,
199
628360
4456
และเมื่อผมก้มหน้ายอมรับความจริง
ว่าคงต้องครองตนเป็นโสดไปชั่วชีวิต
10:44
I metพบ Joanโจแอนนา.
200
632840
1776
ผมก็ได้พบ "โจน"
10:46
Not only is she the bestดีที่สุด thing
that has ever happenedที่เกิดขึ้น to me,
201
634640
3456
ไม่เพียงแค่เธอจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุด
เท่าที่เคยเกิดขึ้นกับตัวผมเท่านั้น
10:50
but Joanโจแอนนา helpedช่วย me to challengeท้าทาย
my ownด้วยตัวเอง misconceptionsความเข้าใจผิด about myselfตนเอง.
202
638120
4896
แต่เธอยังช่วยให้ผมฝ่าความคิดผิด ๆ
ที่มีต่อตัวเองอีกด้วย
10:55
Joanโจแอนนา said it was throughตลอด my wordsคำ
that she fellลดลง in love with me.
203
643040
4616
โจนบอกว่า เธอตกหลุมรักผมผ่านถ้อยคำ
10:59
Howeverอย่างไรก็ตาม, after all I had been throughตลอด,
204
647680
2776
ทว่า หลังจากทุกสิ่งที่ผมได้ผ่านพ้นมา
11:02
I still couldn'tไม่สามารถ shakeเขย่า the beliefความเชื่อ
205
650480
1736
ผมก็ยังไม่สามารถสั่นคลอนความเชื่อ
11:04
that nobodyไม่มีใคร could trulyอย่างแท้จริง see
beyondเกิน my disabilityความพิการ
206
652240
3216
ที่ว่า ไม่มีใครสามารถ
จะมองข้ามความพิการของผมไปได้
11:07
and acceptยอมรับ me for who I am.
207
655480
2576
และยอมรับในสิ่งที่ผมเป็น
11:10
I alsoด้วย really struggledต่อสู้
to comprehendเข้าใจ that I was a man.
208
658080
4176
ผมยังต้องกัดฟันที่จะเข้าใจ
ว่าตัวผมเองก็เป็นมนุษย์คนหนึ่ง
11:14
The first time someoneบางคน
referredเรียกว่า to me as a man,
209
662280
2816
ครั้งแรกที่มีคนเอ่ยถึงผมในฐานะมนุษย์
11:17
it stoppedหยุด me in my tracksแทร็ค.
210
665120
2296
มันทำให้ผมหยุดชะงัก
11:19
I feltรู้สึกว่า like looking around
and askingถาม, "Who, me?"
211
667440
4616
ผมรู้สึกราวกับมองไปรอบ ๆ
แล้วถามว่า "ใคร? ผมเหรอ"
11:24
That all changedการเปลี่ยนแปลง with Joanโจแอนนา.
212
672080
2176
ทุกอย่างนั้น เปลี่ยนไปเพราะโจน
11:26
We have an amazingน่าอัศจรรย์ connectionสัมพันธ์
213
674280
1576
เราสองมีสัมพันธภาพอันน่าอัศจรรย์
11:27
and I learnedได้เรียนรู้ how importantสำคัญ it is
to communicateสื่อสาร openlyเปิดเผย and honestlyอย่างสุจริต.
214
675880
4656
และผมได้เรียนรู้ว่ามันสำคัญแค่ไหน
ที่จะสื่อสารอย่างเปิดเผยและตรงไปตรงมา
11:32
I feltรู้สึกว่า safeปลอดภัย, and it gaveให้ me the confidenceความมั่นใจ
to trulyอย่างแท้จริง say what I thought.
215
680560
4936
ผมรู้สึกปลอดภัย และมันได้มอบความเชื่อมั่น
ที่จะพูดในสิ่งที่คิดออกมาจากใจ
11:37
I startedเริ่มต้น to feel wholeทั้งหมด again,
a man worthyคุ้มค่า of love.
216
685520
4296
ผมรู้สึกอิ่มเอิบอีกครั้ง
เป็นมนุษย์ผู้ควรค่าแก่ความรัก
11:41
I beganเริ่ม to reshapeก่อร่างใหม่ my destinyโชคชะตา.
217
689840
2456
ผมเริ่มจะวาดหวังอนาคตของตัวเองขึ้นมาใหม่
11:44
I spokeพูด up a little more at work.
218
692320
2216
ผมเริ่มแสดงความเห็นมากขึ้นในที่ทำงาน
11:46
I assertedถูกกล่าวหา my need for independenceความเป็นอิสระ
to the people around me.
219
694560
4376
ผมได้แสดงความต้องการอิสระของผม
กับผู้คนรอบข้าง
11:50
Beingกำลัง givenรับ a meansวิธี of communicationการสื่อสาร
changedการเปลี่ยนแปลง everything.
220
698960
3856
การได้รับเครื่องมือสำหรับการสื่อสาร
ได้แปรเปลี่ยนทุกอย่าง
11:54
I used the powerอำนาจ of wordsคำ and will
to challengeท้าทาย the preconceptionsอคติ
221
702840
4216
ผมใช้พลังแห่งคำพูดและความมุ่งมั่น
ประมือกับความคิดด่วนตัดสิน
11:59
of those around me
and those I had of myselfตนเอง.
222
707080
3576
ของผู้คนรอบข้างและของตัวผมเอง
12:02
Communicationการสื่อสาร is what makesยี่ห้อ us humanเป็นมนุษย์,
223
710680
2696
การสื่อสารคือสิ่งที่ทำให้เราเป็นมนุษย์
12:05
enablingการเปิดใช้งาน us to connectต่อ
on the deepestที่ลึกที่สุด levelชั้น
224
713400
2296
ทำให้เรามีปฏิสัมพันธ์ในระดับลึกที่สุด
12:07
with those around us --
225
715720
1936
กับผู้คนรอบข้าง
12:09
tellingบอก our ownด้วยตัวเอง storiesเรื่องราว,
226
717680
1576
บอกเล่าเรื่องราวของตัวเราเอง
12:11
expressingแสดง wants, needsจำเป็น and desiresความปรารถนา,
227
719280
3616
แสดงความต้องการ ความปรารถนา
12:14
or hearingการได้ยิน those of othersคนอื่น ๆ
by really listeningการฟัง.
228
722920
3136
หรือรับรู้จากคนอื่นด้วยการตั้งใจฟัง
12:18
All this is how the worldโลก
knowsรู้ who we are.
229
726080
3336
ทั้งหมดนี้คือหนทางที่โลกจะรู้ว่าเราคือใคร
12:21
So who are we withoutไม่มี it?
230
729440
1800
เช่นนั้น เราจะเป็นใครเล่า ถ้าขาดมันไป
12:24
Trueจริง communicationการสื่อสาร increasesเพิ่มขึ้น understandingความเข้าใจ
231
732480
3176
การสื่อสารที่แท้จริงจะเพิ่มความเข้าใจ
12:27
and createsสร้าง a more caringดูแล
and compassionateมีความสงสาร worldโลก.
232
735680
3040
และสร้างโลกที่มีความเห็นใจ
มีความเอาใจใส่กันมากขึ้น
12:31
Onceครั้งหนึ่ง, I was perceivedที่รับรู้
to be an inanimateไม่มีชีวิต objectวัตถุ,
233
739800
3096
ครั้งหนึ่ง ผมเคยถูกมองเป็นสิ่งของไร้ชีวิต
12:34
a mindlessไม่สนใจ phantomผี
of a boyเด็กผู้ชาย in a wheelchairเก้าอี้เข็น.
234
742920
3296
เป็นร่างไร้จิตใจของเด็กชายบนรถเข็น
12:38
Todayในวันนี้, I am so much more.
235
746240
2256
วันนี้ ผมเป็นมากกว่านั้น
12:40
A husbandสามี, a sonบุตรชาย, a friendเพื่อน,
236
748520
2416
เป็นทั้งสามี, ลูกชาย, เพื่อน,
12:42
a brotherพี่ชาย, a businessธุรกิจ ownerเจ้าของ,
a first-classชั้นหนึ่ง honorsเกียรตินิยม graduateจบการศึกษา,
237
750960
4256
พี่ชาย, เจ้าของกิจการ,
บัณฑิตเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง,
12:47
a keenกระตือรือร้น amateurมือสมัครเล่น photographerช่างภาพ.
238
755240
2336
ช่างภาพมือสมัครเล่นผู้กระตือรือร้น
12:49
It is my abilityความสามารถ to communicateสื่อสาร
that has givenรับ me all this.
239
757600
3840
เป็นเพราะความสามารถในการสื่อสาร
ที่ได้มอบทุกสิ่งทั้งหมดนี้แก่ผม
12:54
We are told that actionsการปฏิบัติ
speakพูด louderดัง than wordsคำ.
240
762320
3696
เราถูกพร่ำสอนมาว่า
"การกระทำสำคัญกว่าคำพูด"
12:58
But I wonderน่าแปลกใจ,
241
766040
1936
แต่ผมก็สงสัยว่า
13:00
do they?
242
768000
1200
"จริงหรือ"
13:02
Our wordsคำ, howeverอย่างไรก็ตาม we communicateสื่อสาร them,
243
770880
2656
อย่างไรก็ดี เราต่างสื่อสารกันด้วยคำพูด
13:05
are just as powerfulมีอำนาจ.
244
773560
2096
พวกมันก็ทรงพลังเช่นกัน
13:07
Whetherว่า we speakพูด the wordsคำ
with our ownด้วยตัวเอง voicesเสียง,
245
775680
2736
ไม่ว่าเราจะพูดด้วยน้ำเสียงของเรา
13:10
typeชนิด them with our eyesตา,
246
778440
1336
หรือด้วยการส่งสายตา
13:11
or communicateสื่อสาร them non-verballyไม่ใช่ด้วยวาจา
to someoneบางคน who speaksพูด them for us,
247
779800
4256
หรือสื่อสารโดยไร้เสียง
ให้ใครบางคนกล่าวออกมาแทนเรา
13:16
wordsคำ are amongในหมู่ our mostมากที่สุด powerfulมีอำนาจ toolsเครื่องมือ.
248
784080
2880
คำพูดเป็นหนึ่งในเครื่องมืออันทรงพลังที่สุด
13:20
I have come to you throughตลอด
a terribleน่ากลัว darknessความมืด,
249
788400
2816
ผมฟื้นขึ้นมาจากความมืดมนอันแสนโหดร้าย
13:23
pulledดึง from it by caringดูแล soulsจิตวิญญาณ
250
791240
2096
ถูกฉุดรั้งขึ้นมาด้วยบรรดาผู้ที่ห่วงใย
13:25
and by languageภาษา itselfตัวเอง.
251
793360
2336
และด้วยตัวภาษาเอง
13:27
The actการกระทำ of you listeningการฟัง to me todayในวันนี้
bringsนำ me fartherไกลออกไป into the lightเบา.
252
795720
4016
การกระทำของคุณที่รับฟังผมในวันนี้
ได้พาผมให้ก้าวออกมาเผยตัวตนมากขึ้น
13:31
We are shiningส่องแสง here togetherด้วยกัน.
253
799760
2296
เราได้เปล่งประกายไปด้วยกัน ณ ที่แห่งนี้
13:34
If there is one mostมากที่สุด difficultยาก obstacleอุปสรรค
to my way of communicatingการติดต่อสื่อสาร,
254
802080
4296
หากจะมีอุปสรรคใดที่ยากลำบากที่สุด
ในการสื่อสารของผม
13:38
it is that sometimesบางครั้ง I want to shoutเสียงร้อง
255
806400
1936
ก็คงจะเป็น เวลาที่ผมอยากจะร้องออกมาดัง ๆ
13:40
and other timesครั้ง simplyง่ายดาย to whisperกระซิบ
a wordคำ of love or gratitudeความกตัญญู.
256
808360
4296
และบางครั้งที่ผมอยากจะกระซิบ
คำว่ารักหรือคำขอบคุณอย่างแผ่วเบา
13:44
It all soundsเสียง the sameเหมือนกัน.
257
812680
2256
มันฟังดูเหมือนกันไปหมด
13:46
But if you will,
258
814960
1416
แต่ถ้าคุณอยากจะรู้
13:48
please imagineจินตนาการ these nextต่อไป two wordsคำ
as warmlyรุ่ม as you can:
259
816400
3760
โปรดจินตนาการถึงคำพูดสองคำถัดจากนี้
ให้อบอุ่นที่สุดเท่าที่จะทำได้นะครับ
13:54
Thank you.
260
822480
1200
"ขอบคุณ"
13:56
(Applauseการปรบมือ)
261
824280
10800
(เสียงปรบมือ)
Translated by Phiratath Nopratanawong
Reviewed by Vera Chicharito

▲Back to top

ABOUT THE SPEAKER
Martin Pistorius - Author, designer
At age 12, Martin Pistorius fell into a coma, and spent 13 years locked inside his body, unable to communicate -- until a caregiver noticed his eyes responded to her. His book "Ghost Boy" tells his story.

Why you should listen
Martin Pistorius is a web designer and author whose personal story borders on the unimaginable. In his book Ghost Boy, he tells the story of his return to consciousness after a horrible illness ... and his struggle to tell the world that he was still there, inside his body, hoping to communicate.
More profile about the speaker
Martin Pistorius | Speaker | TED.com