TED@State Street Boston
Joe Kowan: How I beat stage fright
โจ โคแวน (Joe Kowan): ผมเอาชนะอาการประหม่าตื่นเวทีได้อย่างไร
Filmed:
Readability: 3.6
2,585,266 views
ความรู้สึกกลัวของมนุษย์เรา สามารถปรับแต่งให้ใช้การได้ดี ขณะเราเป็นสิ่งมีชีวิต ที่ยังอ่อนเยาว์ ทำให้เราหลีกเลี่ยงการถูกจับเป็นอาหารได้อย่างดียิ่ง จากสัตว์ที่แย่ง ชิงกัน
แต่มันไม่วิเศษเท่าไหร่นัก เมื่อความรู้สึกกลัวเข้ามาครอบงำร่างกาย และสิงอยู่ในท้องไส้ ต่อหน้าแฟนเพลงลูกทุ่ง 20 คน ณ เวทีแสดงดนตรีเปิด ในคืนวันอังคาร เหงื่อออกที่ฝ่ามือ มือไม้สั่น ตามืดมัว และสมองก็สั่งให้ วิ่งหนีเร็ว: มันเป็นอาการประหม่าตื่นเวที
ในการพูดสั้นๆที่มีเสน่ห์ เต็มไปด้วยท่วงทำนองนี้ โจ โคแวน พูดถึงวิธีที่เขาเอาชนะอาการตื่นเวทีของเขาได้อย่างไร
Joe Kowan - Musician and graphic designer
By day he's a graphic designer, and by night Joe Kowan is a quirky folk singer-songwriter. Full bio
By day he's a graphic designer, and by night Joe Kowan is a quirky folk singer-songwriter. Full bio
Double-click the English transcript below to play the video.
00:12
Joe Kowan: I have stage fright.
0
577
1497
โจ โคแวน: ผมประหม่าเมื่ออยู่บนเวที
00:14
I've always had stage fright,
1
2074
1493
ผมตื่นเวทีเสมอมา
00:15
and not just a little bit,
2
3567
1828
และไม่ใช่แค่เพียงเล็กน้อย
00:17
it's a big bit.
3
5395
1791
มันเป็นเอามากๆ
00:19
And it didn't even matter until I was 27.
4
7186
2793
แต่มันก็ไม่มีอะไร จนกระทั่งเมื่อผมอายุ 27 ปี
00:21
That's when I started writing songs, and even then
5
9979
2558
ตอนที่ผมเริ่มแต่งเพลง และแม้ว่าในตอนนั้น
00:24
I only played them for myself.
6
12537
1802
ผมก็แค่เล่นเพลงพวกนั้น ให้ตัวเองฟัง
00:26
Just knowing my roommates were in the
same house made me uncomfortable.
same house made me uncomfortable.
7
14339
3745
เพียงแค่รู้ว่า เพื่อนร่วมห้องอยู่ในบ้าน
ก็ทำให้ผมรู้สึกไม่สบายใจ
ก็ทำให้ผมรู้สึกไม่สบายใจ
00:30
But after a couple of years,
just writing songs wasn't enough.
just writing songs wasn't enough.
8
18084
2807
แต่หลังจากนั้นสองปี
แค่แต่งเพลงอย่างเดียวนั้น ไม่พอแล้ว
แค่แต่งเพลงอย่างเดียวนั้น ไม่พอแล้ว
00:32
I had all these stories and ideas,
and I wanted to share them with people,
and I wanted to share them with people,
9
20891
3019
ผมมีเรื่องราวและความคิดทั้งหมดนี้
และผมก็ต้องการ ที่จะแบ่งปันสิ่งนั้นกับผู้คน
และผมก็ต้องการ ที่จะแบ่งปันสิ่งนั้นกับผู้คน
00:35
but physiologically, I couldn't do it.
10
23910
3306
แต่ทางสรีรวิทยาแล้ว ผมทำไม่ได้
00:39
I had this irrational fear.
11
27216
2926
ผมมีความกลัวที่ไร้เหตุผลนี้อยู่
00:42
But the more I wrote, and the more I practiced,
12
30142
2159
แต่เมื่อผมยิ่งแต่งเพลงมากขึ้น และยิ่งฝึกฝนมากขึ้น
00:44
the more I wanted to perform.
13
32301
1190
ผมก็ยิ่งต้องการจะแสดงมากขึ้น
00:45
So on the week of my 30th birthday,
14
33491
2057
ดังนั้นในสัปดาห์ของวันเกิดครบ 30 ปีของผม
00:47
I decided I was going to go to this local open mic,
15
35548
2953
ผมจึงตัดสินใจว่า
จะไปสมัครแสดงสดบนเวทีเปิดในท้องถิ่น
จะไปสมัครแสดงสดบนเวทีเปิดในท้องถิ่น
00:50
and put this fear behind me.
16
38501
1715
และเอาความกลัวนี้ไว้เป็นอดีต
00:52
Well, when I got there, it was packed.
17
40216
2857
ครับ เมื่อผมไปถึงที่นั่น มันแน่นไปหมด
00:55
There were like 20 people there.
18
43073
1974
ดูเหมือนจะมีคนซัก 20 คน อยู่ที่นั่น
00:57
(Laughter)
19
45047
1883
(เสียงหัวเราะ)
00:58
And they all looked angry.
20
46930
2607
และพวกเขา ดูจะโกรธๆ
01:01
But I took a deep breath, and I signed up to play,
21
49537
3601
แต่ผมก็หายใจเข้าลึกๆ และลงทะเบียนเพื่อขึ้นแสดง
01:05
and I felt pretty good.
22
53138
1492
และผมก็รู้สึกดีมากๆ
01:06
Pretty good, until about 10 minutes before my turn,
23
54630
3061
รู้สึกดีมาก จนกระทั่งอีกประมาณ 10 นาที
ก่อนจะถึงรอบของผม
ก่อนจะถึงรอบของผม
01:09
when my whole body rebelled, and
this wave of anxiety just washed over me.
this wave of anxiety just washed over me.
24
57691
5464
ตอนนั้น เนื้อตัวของผมก็ขัดขืน และ
ความกระวนกระวายใจ ก็ถาโถมเข้ามาสิงอยู่ในตัวผม
ความกระวนกระวายใจ ก็ถาโถมเข้ามาสิงอยู่ในตัวผม
01:15
Now, when you experience fear,
your sympathetic nervous system kicks in.
your sympathetic nervous system kicks in.
25
63155
3555
ครับ เมื่อคุณเกิดความกลัว ระบบประสาทซิมพาเทติกของคุณก็จะกระโดดเข้ามา
01:18
So you have a rush of adrenaline,
your heart rate increases,
your heart rate increases,
26
66710
2843
อดรีนาลีนของคุณจึงพุ่งอย่างแรง
อัตราการเต้นหัวใจสูงขึ้น
อัตราการเต้นหัวใจสูงขึ้น
01:21
your breathing gets faster.
27
69553
1453
หายใจเร็วขึ้น
01:23
Next your non-essential systems start
to shut down, like digestion. (Laughter)
to shut down, like digestion. (Laughter)
28
71006
6172
ต่อมา ระบบที่ไม่สำคัญของคุณ ก็จะหยุดทำงาน
เช่น การย่อยอาหาร (เสียงหัวเราะ)
เช่น การย่อยอาหาร (เสียงหัวเราะ)
01:29
So your mouth gets dry, and blood is routed
away from your extremities,
away from your extremities,
29
77178
3364
ปากของคุณก็จะแห้งผาก เลือดก็จะถูกส่งไป
ไม่ถึงปลายนิ้วของคุณ
ไม่ถึงปลายนิ้วของคุณ
01:32
so your fingers don't work anymore.
30
80542
2600
นิ้วมือของคุณ จึงไม่ทำงานอีกต่อไป
01:35
Your pupils dilate, your muscles contract,
your Spidey sense tingles,
your Spidey sense tingles,
31
83142
3132
ม่านตาของคุณขยายกว้างขึ้น กล้ามเนื้อก็จะหดตัว
คุณรู้สึกว่าเรื่องแย่ๆ กำลังจะเกิดขึ้น
คุณรู้สึกว่าเรื่องแย่ๆ กำลังจะเกิดขึ้น
01:38
basically your whole body is trigger-happy.
(Laughter)
(Laughter)
32
86274
5174
โดยพื้นฐานแล้ว ร่างกายทั้งหมดของคุณจะรู้สึก
กระเหี้ยนกระหือรือ (เสียงหัวเราะ)
กระเหี้ยนกระหือรือ (เสียงหัวเราะ)
01:43
That condition is not conducive
to performing folk music.
to performing folk music.
33
91448
4783
สภาวะเช่นนั้น ไม่น่าจะแสดงดนตรีลูกทุ่งได้
01:48
(Laughter)
34
96231
1569
(เสียงหัวเราะ)
01:49
I mean, your nervous system is an idiot.
35
97800
2632
ผมหมายถึงว่า ระบบประสาทของคุณนั้น มันโง่เง่า
01:52
Really? Two hundred thousand years of human evolution, and it still can't tell the difference
36
100432
3810
จริงหรือ สองแสนปีของวิวัฒนาการของมนุษย์
แต่มันก็ยังคง บอกความแตกต่างไม่ได้
แต่มันก็ยังคง บอกความแตกต่างไม่ได้
01:56
between a saber tooth tiger and 20 folksingers
37
104242
2372
ระหว่างเสือเซเบอร์ทูธ กับนักร้องเพลงลูกทุ่ง 20 คน
01:58
on a Tuesday night open mic?
38
106614
2071
บนเวทีการแสดงเปิด ในคืนวันอังคาร
02:00
(Laughter)
39
108685
1431
(เสียงหัวเราะ)
02:02
I have never been more terrified -- until now.
40
110116
4057
ผมไม่เคยกลัวมากกว่านี้มาก่อนนี้เลย จนมาถึงเวลานี้
02:06
(Laughter and cheers)
41
114173
5831
(เสียงหัวเราะ และเสียงเชียร์)
02:15
So then it was my turn,
42
123248
2509
ครับ แล้วก็มาถึงรอบของผม
02:17
and somehow, I get myself onto
the stage, I start my song,
the stage, I start my song,
43
125757
3086
ด้วยวิธีใดก็ตาม ผมก็นำตัวเองขึ้นไปบนเวที
และก็เริ่มเพลงของผม
และก็เริ่มเพลงของผม
02:20
I open my mouth to sing the first line,
44
128843
2637
ผมเปิดปากร้องเพลงบรรทัดแรก
02:23
and this completely horrible vibrato --
45
131480
1963
และเสียงสั่นสะท้านยอดแย่นี้ --
02:25
you know, when your voice wavers --
comes streaming out.
comes streaming out.
46
133443
2487
คุณคงรู้นะครับ เมื่อเสียงคุณสั่นเครือ --
ไหลหลั่งออกมา
ไหลหลั่งออกมา
02:27
And this is not the good kind of vibrato,
like an opera singer has,
like an opera singer has,
47
135930
2613
และมันไม่ได้เป็นเสียงสั่นชนิดดี อย่างเช่น
เสียงของนักร้องโอเปร่า
เสียงของนักร้องโอเปร่า
02:30
this is my whole body just convulsing with fear.
48
138543
2694
ทั้งร่างกายของผมแค่สั่นเทิ้ม จากความกลัว
02:33
I mean, it's a nightmare.
49
141237
1651
ผมหมายถึง มันเป็นฝันร้าย
02:34
I'm embarrassed, the audience
is clearly uncomfortable,
is clearly uncomfortable,
50
142888
2468
ผมรู้สึกอาย เห็นชัดว่าผู้ชมรู้สึกไม่สบายใจ
02:37
they're focused on my discomfort.
51
145356
2353
พวกเขาจดจ่อไปที่อาการไม่สบายของผม
02:39
It was so bad.
52
147709
3775
มันแย่มากๆ
02:43
But that was my first real experience
as a solo singer-songwriter.
as a solo singer-songwriter.
53
151484
3937
แต่นั่นเป็นประสบการณ์จริงครั้งแรกของผม
ในฐานะเป็นนักแต่งและร้องเพลงเดี่ยว
ในฐานะเป็นนักแต่งและร้องเพลงเดี่ยว
02:47
And something good did happen --
I had the tiniest little glimpse
I had the tiniest little glimpse
54
155421
3015
แต่บางสิ่งบางอย่างที่ดีได้เกิดขึ้นจริง--
แว๊บเดียวที่ผมได้เหลือบเห็น
แว๊บเดียวที่ผมได้เหลือบเห็น
02:50
of that audience connection that I was hoping for.
55
158436
2483
ความเกี่ยวพันกับผู้ชม ที่ผมหวังไว้
02:52
And I wanted more. But I knew
I had to get past this nervousness.
I had to get past this nervousness.
56
160919
4008
และผมต้องการได้มากกว่านั้น แต่ผมรู้ว่า
ผมต้องผ่านพ้นความประหม่านี้ไป
ผมต้องผ่านพ้นความประหม่านี้ไป
02:56
That night I promised myself:
I would go back every week
I would go back every week
57
164927
3170
ในคืนนั้น ผมจึงสัญญากับตัวเองว่า
ผมจะกลับมาแสดงทุกสัปดาห์
ผมจะกลับมาแสดงทุกสัปดาห์
03:00
until I wasn't nervous anymore.
58
168097
1935
จนกว่าผมจะไม่ประหม่าอีกต่อไป
03:02
And I did. I went back every single week,
59
170032
2883
และผมก็ทำตามนั้น ผมกลับไปทุกสัปดาห์เลย
03:04
and sure enough, week after week,
60
172915
3815
และก็แน่ละ สัปดาห์แล้วสัปดาห์เล่า
03:08
it didn't get any better. The same
thing happened every week. (Laughter)
thing happened every week. (Laughter)
61
176730
4170
อาการก็ไม่ดีขึ้นเลย เกิดอาการเหมือนเดิมทุกสัปดาห์
(เสียงหัวเราะ)
(เสียงหัวเราะ)
03:12
I couldn't shake it.
62
180900
1948
ผมสลัดมันทิ้งไปไม่ได้
03:14
And that's when I had an epiphany.
63
182848
1673
และนั่นเป็นตอนที่ มีปรากฏการณ์ให้ผมได้รู้แจ้ง
03:16
And I remember it really well, because I
don't have a lot of epiphanies. (Laughter)
don't have a lot of epiphanies. (Laughter)
64
184521
6011
และผมจำมันได้อย่างดียิ่ง เพราะผมไม่ได้มี
ปรากฏการณ์รู้แจ้งมากนัก (เสียงหัวเราะ)
ปรากฏการณ์รู้แจ้งมากนัก (เสียงหัวเราะ)
03:22
All I had to do was write a song
that exploits my nervousness.
that exploits my nervousness.
65
190532
3629
ทั้งหมดที่ผมต้องทำตอนนั้น ก็คือ แต่งเพลง
ซึ่งใช้การประหม่าของผม ให้เป็นประโยชน์
ซึ่งใช้การประหม่าของผม ให้เป็นประโยชน์
03:26
That only seems authentic when I have stage fright,
66
194161
2122
เพราะนั่นดูจะเป็นจริงเป็นจัง ขณะที่ผมมีอาการตื่นเวที
03:28
and the more nervous I was,
67
196283
1288
และเมื่อผมยิ่งประหม่า
03:29
the better the song would be. Easy.
68
197571
2589
เพลงก็จะยิ่งดี ง่ายๆ นะครับ
03:32
So I started writing a song about having stage fright.
69
200160
4829
ผมจึงเริ่มแต่งเพลงขึ้นเพลงหนึ่ง เกี่ยวกับการตื่นเวที
03:36
First, fessing up to the problem,
70
204989
2061
ขั้นแรก ก็ยอมรับว่ามีปัญหา
03:39
the physical manifestations, how I would feel,
71
207050
1828
หรือการสำแดงออกทางกาย ว่าผมรู้สึกอย่างไร
03:40
how the listener might feel.
72
208878
1429
ว่าคนฟังอาจจะรู้สึกอย่างไร
03:42
And then accounting for things like my shaky voice,
73
210307
2608
แล้วก็อธิบายสิ่งต่างๆเช่น เสียงสั่นๆ ของผม
03:44
and I knew I would be singing about a
half-octave higher than normal,
half-octave higher than normal,
74
212915
2932
และผมรู้ว่า ผมจะร้องเพลงด้วย
ระดับเสียงที่สูงกว่าปกติ
ระดับเสียงที่สูงกว่าปกติ
03:47
because I was nervous.
75
215847
2114
เพราะว่าผมประหม่า
03:49
By having a song that explained
what was happening to me,
what was happening to me,
76
217961
3072
ด้วยการร้องเพลง ที่อธิบายถึง
สิ่งที่กำลังเกิดขึ้นกับผม
สิ่งที่กำลังเกิดขึ้นกับผม
03:53
while it was happening,
77
221033
1487
ในขณะที่ มันกำลังเกิดอยู่นั้น
03:54
that gave the audience permission to think about it.
78
222520
1863
สิ่งนั้นเปิดโอกาสให้ผู้คน ได้นึกถึงมัน
03:56
They didn't have to feel bad
for me because I was nervous,
for me because I was nervous,
79
224383
2761
พวกเขาจึงไม่ต้องมารู้สึกแย่ๆ กับผม
เพราะเหตุว่าผมประหม่า
เพราะเหตุว่าผมประหม่า
03:59
they could experience that with me,
80
227144
1718
พวกเขาได้มีประสบการณ์ไปด้วยกันกับผม
04:00
and we were all one big happy, nervous,
uncomfortable family. (Laughter)
uncomfortable family. (Laughter)
81
228862
5249
และเราก็กลายเป็นครอบครัวใหญ่ ที่รู้สึกประหม่า
ไม่ค่อยจะสบายกันไปทั้งหมด
ไม่ค่อยจะสบายกันไปทั้งหมด
04:06
By thinking about my audience,
by embracing and exploiting my problem,
by embracing and exploiting my problem,
82
234111
4809
โดยการคิดถึงผู้ชม โดยการโอบกอดปัญหาไว้
และเอามันมาใช้ประโยชน์
และเอามันมาใช้ประโยชน์
04:10
I was able to take something
that was blocking my progress,
that was blocking my progress,
83
238920
2935
ผมก็สามารถเอาบางสิ่งบางอย่าง
ที่กีดขวางความก้าวหน้าของผม
ที่กีดขวางความก้าวหน้าของผม
04:13
and turn it into something that
was essential for my success.
was essential for my success.
84
241855
3937
และเปลี่ยนมัน ไปเป็นบางสิ่งบางอย่าง
ที่สำคัญอย่างยิ่ง ต่อความสำเร็จของผม
ที่สำคัญอย่างยิ่ง ต่อความสำเร็จของผม
04:17
And having the stage fright song let
me get past that biggest issue
me get past that biggest issue
85
245792
3020
และการที่มีเพลงตื่นเวที
ทำให้ผมผ่านปัญหาที่ใหญ่ที่สุดไปได้
ทำให้ผมผ่านปัญหาที่ใหญ่ที่สุดไปได้
04:20
right in the beginning of a performance.
86
248812
1818
ขณะเริ่มต้นการแสดงพอดี
04:22
And then I could move on,
and play the rest of my songs
and play the rest of my songs
87
250630
1544
แล้วผมก็ต่อไปได้ และเล่นเพลงที่เหลือของผม
04:24
with just a little bit more ease.
88
252174
3254
ด้วยความรู้สึกสบายขึ้นอีกเพียงเล็กน้อย
04:27
And eventually, over time, I didn't
have to play the stage fright song at all.
have to play the stage fright song at all.
89
255428
6276
และในที่สุด เมื่อเวลาผ่านไป ผมก็ไม่ต้อง
ร้องเพลงตื่นเวทีนั้นอีกเลย
ร้องเพลงตื่นเวทีนั้นอีกเลย
04:33
Except for when I was really
nervous, like now. (Laughter)
nervous, like now. (Laughter)
90
261704
5720
ยกเว้นตอนที่ผมประหม่าจริงๆ อย่างเช่น ขณะนี้
(เสียงหัวเราะ)
(เสียงหัวเราะ)
04:40
Would it be okay if I played the
stage fright song for you?
stage fright song for you?
91
268945
2725
จะดีไม๊ครับ ถ้าผมจะเล่นเพลงตื่นเวทีให้ฟัง
04:43
(Applause)
92
271670
4992
(เสียงปรบมือ)
04:52
Can I have a sip of water?
93
280753
2962
ขออนุญาตดื่มน้ำหน่อยนะครับ
04:55
(Music)
94
283715
3951
(เสียงดนตรี)
05:00
Thank you.
95
288143
2377
ขอบคุณครับ
05:07
♫ I'm not joking, you know, ♫
96
295442
2921
♫ ผมไม่ได้ล้อเล่น คุณก็ทราบนะครับ ♫
05:10
♫ this stage fright is real. ♫
97
298363
5628
♫ การตื่นเวทีนี้ เป็นเรื่องจริง ♫
05:15
♫ And if I'm up here trembling and singing, ♫
98
303991
3211
♫ และถ้าผมอยู่บนนี้ ตัวสั่นอยู่ และก็ร้องเพลง ♫
05:19
♫ well, you'll know how I feel. ♫
99
307202
4346
♫ คุณก็จะทราบดี ว่าผมรู้สึกอย่างไร ♫
05:23
♫ And the mistake I'd be making, ♫
100
311548
3920
♫ และความผิดพลาดที่ผมทำอยู่ ♫
05:27
♫ the tremolo caused by my whole body shaking. ♫
101
315468
3928
♫ ได้แก่ เสียงสั่นๆ ที่เกิดจาก ทั้งตัวของผมที่กำลังสั่น ♫
05:31
♫ As you sit there feeling embarrassed for me, ♫
102
319396
3467
♫ ขณะที่คุณนั่งอยู่ตรงนั้น และรู้สึกอายแทนผม ♫
05:34
♫ well, you don't have to be. ♫
103
322863
3046
♫ ครับ คุณไม่ต้องรู้สึกอย่างนั้นก็ได้ ♫
05:37
♫ Well, maybe just a little bit. ♫
104
325909
2515
♫ ครับ อาจจะมีบ้างนิดหน่อยก็ได้ ♫
05:40
(Laughter)
105
328424
1401
(เสียงหัวเราะ)
05:41
♫ And maybe I'll try to imagine
you all without clothes. ♫
you all without clothes. ♫
106
329825
7879
♫ และบางที ผมอาจจะพยายามนึกภาพ
ท่านทั้งหลายว่า ไม่ได้สวมเสื้อผ้า ♫
ท่านทั้งหลายว่า ไม่ได้สวมเสื้อผ้า ♫
05:49
♫ But singing in front of all naked strangers
scares me more than anyone knows. ♫
scares me more than anyone knows. ♫
107
337704
7873
♫ แต่ร้องเพลงต่อหน้าคนแปลกหน้า ที่เปลือยกายนั้น
ทำให้ผมกลัว เกินกว่าที่ใครจะรู้ได้ ♫
ทำให้ผมกลัว เกินกว่าที่ใครจะรู้ได้ ♫
05:57
♫ Not to discuss this at length, ♫
108
345577
3953
♫ จะไม่พูดเรื่องนี้ ให้ยาวนัก ♫
06:01
♫ but my body image was never my strength. ♫
109
349530
5245
♫ แต่ภาพพจน์ของร่างกายผมนั้น
ไม่ใช่จุดแข็งของผมเลย ♫
ไม่ใช่จุดแข็งของผมเลย ♫
06:06
♫ So frankly, I wish that you all would get dressed, ♫
110
354775
3538
♫ พูดตรงๆแล้ว ผมหวังให้ทุกท่านสวมเสื้อผ้า ♫
06:10
♫ I mean, you're not even really naked. ♫
111
358313
4890
♫ ผมหมายถึงว่า ท่านไม่ได้เปลือยกายจริงๆ ♫
06:15
♫ And I'm the one with the problem. ♫
112
363203
3343
♫ แต่ผมเอง ที่มีปัญหา ♫
06:18
♫ And you tell me, don't worry
so much, you'll be great. ♫
so much, you'll be great. ♫
113
366546
7268
♫ และคุณบอกผมว่า อย่าวิตกกังวลให้มากนักเลย
คุณจะยิ่งใหญ่ได้นะ ♫
คุณจะยิ่งใหญ่ได้นะ ♫
06:25
♫ But I'm the one living with me ♫
114
373814
2804
♫ แต่ตัวผมนั้น เป็นผู้ที่อยู่กับตัวผม ♫
06:28
♫ and I know how I get. ♫
115
376618
2318
♫ และผมรู้ว่า จะได้มาอย่างไร ♫
06:30
♫ Your advice is gentle but late. ♫
116
378936
4144
♫ คำแนะนำของคุณนั้น อ่อนโยนแต่ช้าไป ♫
06:35
♫ If not just a bit patronizing. ♫
117
383080
3449
♫ หากไม่ฟังดูถือดีไปสักหน่อย ♫
06:38
♫ And that sarcastic tone doesn't
help me when I sing. ♫
help me when I sing. ♫
118
386529
4832
♫ และน้ำเสียงที่ส่อเสียดนั้นก็
ไม่ได้ช่วยอะไรผมเลย ตอนที่ผมร้องเพลง ♫
ไม่ได้ช่วยอะไรผมเลย ตอนที่ผมร้องเพลง ♫
06:43
♫ But we shouldn't talk about
these things right now, ♫
these things right now, ♫
119
391361
3888
♫แต่เราไม่ควรจะพูดถึงสิ่งเหล่านี้
ในตอนนี้ ♫
ในตอนนี้ ♫
06:47
♫ really, I'm up on stage, and
you're in the crowd. Hi. ♫
you're in the crowd. Hi. ♫
120
395249
6887
♫ จริงๆครับ ผมอยู่บนเวที แต่
คุณอยู่ในฝูงชน สวัสดีครับ ♫
คุณอยู่ในฝูงชน สวัสดีครับ ♫
06:54
♫ And I'm not making fun of
unnurtured, irrrational fear, ♫
unnurtured, irrrational fear, ♫
121
402136
9223
♫ และผมไม่ได้ล้อเลียน ความกลัวที่ไร้เหตุผล
ที่ไม่ได้ถูกฟูมฟัก ♫
ที่ไม่ได้ถูกฟูมฟัก ♫
07:03
♫ and if I wasn't ready to face this, ♫
122
411359
2916
♫ และถ้าผมไม่พร้อม ที่จะเผชิญกับสิ่งนี้ ♫
07:06
♫ I sure as hell wouldn't be here. ♫
123
414275
4532
♫ ให้ตายเถอะ ผมจะไม่ได้มาอยู่ที่นี่หรอก ♫
07:10
♫ But if I belt one note out clearly, ♫
124
418807
5138
♫ แต่ถ้าผมร้องบรรเลงเพลงออกมา
ด้วยเสียงดังฟังชัด ♫
ด้วยเสียงดังฟังชัด ♫
07:15
♫ you'll know I'm recovering slowly but surely. ♫
125
423945
4286
♫ คุณจะรู้ว่า ผมกำลังหายจากอาการประหม่า
อย่างช้าๆ แต่แน่นอน ♫
อย่างช้าๆ แต่แน่นอน ♫
07:20
♫ And maybe next week, I'll set my guitar ringin' ♫
126
428231
3963
♫ และอาจจะเป็นสัปดาห์หน้าก็ได้ ที่ผมจะดีดกีตาร์ ♫
07:24
♫ my voice clear as water, and everyone singin'. ♫
127
432194
4354
♫ พร้อมเสียงร้องที่ใสราวกับน้ำ
และทุกคนก็ร้องเพลงไปด้วย ♫
และทุกคนก็ร้องเพลงไปด้วย ♫
07:28
♫ But probably I'll just get up and start groovin', ♫
128
436548
3767
♫ แต่ก็น่าจะเป็นไปได้ว่า ผมจะแค่ยืนขึ้น
และเริ่มเสียงเพลงอย่างมีจังหวะจะโคน ♫
และเริ่มเสียงเพลงอย่างมีจังหวะจะโคน ♫
07:32
♫ my vocal cords movin', ♫
129
440315
3407
♫ เส้นเสียงของผมก็ขยับตัว ♫
07:35
♫ at speeds slightly faster than sound. ♫
130
443722
8363
♫ ที่ความเร็ว ซึ่งเร็วกว่าเสียงเล็กน้อย ♫
07:48
(Applause)
131
456024
5803
(เสียงปรบมือ)
ABOUT THE SPEAKER
Joe Kowan - Musician and graphic designerBy day he's a graphic designer, and by night Joe Kowan is a quirky folk singer-songwriter.
Why you should listen
Joe Kowan is a Boston-based musician and graphic designer who has been struggling with stage fright since he first started writing songs at age 27. Despite his adorably expressed fears, he charms audiences with his own style of quirky folk and acoustic hip-hop, by turns poignant, salacious and comical. In 2009 he released the gangsta' arts and crafts video for his original song “Crafty,” and in 2011 he was a finalist in the USA Songwriting Competition.
Kowan is a senior graphic designer on State Street Global Marketing’s Brand Strategy team. With a BFA in sculpture and design, his work explores diverse areas of design including scenic, print, environmental design and wayfinding.
Joe Kowan | Speaker | TED.com