TED2015
Dan Ariely: How equal do we want the world to be? You'd be surprised
แดน อเรลี่ (Dan Ariely): เราต้องการให้โลกมีความเท่าเทียมกันอย่างไร แล้วคุณจะประหลาดใจ
Filmed:
Readability: 3.3
1,928,125 views
จากข่าวของเรื่องความไม่เท่าเทียมกันที่มีมากขึ้นในสังคมทำให้เราทุกคนรู้สึกไม่สบายใจ แต่ทำไมล่ะ แดน อเรลี่ เปิดเผยผลวิจัยใหม่ๆ ที่น่าประหลาดใจ เกี่ยวกับสิ่งที่เราคิดว่ามันยุติธรรมแล้ว ตราบใดที่นั่นเป็ฯการกระจายความมั่งคั่งไปทั่วทั้งสังคม ... แล้วแสดงให้เห็นผลทางสถิติของมัน
Dan Ariely - Behavioral economist
The dismal science of economics is not as firmly grounded in actual behavior as was once supposed. In "Predictably Irrational," Dan Ariely told us why. Full bio
The dismal science of economics is not as firmly grounded in actual behavior as was once supposed. In "Predictably Irrational," Dan Ariely told us why. Full bio
Double-click the English transcript below to play the video.
00:12
It would be nice to be
objective in life,
objective in life,
0
926
2645
มันคงจะดีนะ ถ้าชีวิตไม่มีความลำเอียง
00:15
in many ways.
1
3571
2022
ในหลายๆ ทาง
00:17
The problem is that we have
these color-tinted glasses
these color-tinted glasses
2
5593
3378
ปัญหาก็คือ เราต่างก็มีแว่นหลากสี
00:20
as we look at all kinds of situations.
3
8971
4679
ที่เราใส่เมื่อมองดูเหตุการณ์ต่างๆ กัน
00:25
For example, think about
something as simple as beer.
something as simple as beer.
4
13650
3716
ยกตัวอย่างเรื่องธรรมดาๆ เช่น เรื่องเบียร์
00:29
If I gave you a few beers to taste
5
17366
2182
ถ้าผมเอาเบียร์ให้คุณชิมซัก 3-4 ยี่ห้อ
00:31
and I asked you to rate them
on intensity and bitterness,
on intensity and bitterness,
6
19548
3808
แล้วให้คุณจัดลำดับตามความเข้มข้นและความขม
00:35
different beers would occupy
different space.
different space.
7
23356
3697
เบียร์ต่างยี่ห้อ ก็จะถูกจัดลำดับต่างกันไป
00:39
But what if we tried
to be objective about it?
to be objective about it?
8
27053
2757
แต่ถ้าเราพยายามที่จะพิจารณาอย่างยุติธรรม
00:41
In the case of beer,
it would be very simple.
it would be very simple.
9
29810
2160
ในกรณีของเบียร์ ก็คงทำได้ง่ายๆ
00:43
What if we did a blind taste?
10
31970
2152
แต่ถ้าเราให้ทดสอบรสชาติแบบปิดตาล่ะ
00:46
Well, if we did the same thing,
you tasted the same beer,
you tasted the same beer,
11
34122
2724
เราทำเหมือนเดิม ชิมเบียร์กลุ่มเดิม
00:48
now in the blind taste,
things would look slightly different.
things would look slightly different.
12
36846
3971
ทีนี้การปิดตา ผลลัพธ์อาจต่างออกไปเล็กน้อย
00:52
Most of the beers will go into one place.
13
40817
2222
เบียร์ส่วนใหญ่ ถูกจัดไปรวมอยู่ในกลุ่มเดียว
00:55
You will basically not
be able to distinguish them,
be able to distinguish them,
14
43039
2445
คุณจะไม่สามารถแยกแยะมันพวกออกจากกันได้
00:57
and the exception, of course,
will be Guinness.
will be Guinness.
15
45484
3089
และข้อยกเว้นคือ แน่ล่ะ คงเป็นเบียร์กินเนส
01:00
(Laughter)
16
48573
2228
(เสียงหัวเราะ)
01:02
Similarly, we can think about physiology.
17
50801
2786
เช่นกัน เราลองคิดถึงเรื่องทางสรีระศาสตร์
01:05
What happens when people expect
something from their physiology?
something from their physiology?
18
53587
3042
จะเป็นอย่างไรถ้าคนคาดหวังกับ
เรื่องทางกายภาพของเขา
เรื่องทางกายภาพของเขา
01:08
For example, we sold people
pain medications.
pain medications.
19
56629
2508
ตัวอย่างเช่น เมื่อเราขายยาแก้ปวดให้กับคน
01:11
Some people, we told them
the medications were expensive.
the medications were expensive.
20
59137
2739
แล้วบอกกับบางคนว่า ยานั้นมีราคาแพง
01:13
Some people, we told them it was cheap.
21
61876
1881
แต่บางคน เราก็บอกว่ามันเป็นของราคาถูก
01:15
And the expensive
pain medication worked better.
pain medication worked better.
22
63757
2972
ปรากฎว่ายากลุ่มที่บอกราคาแพงให้ผลดีกว่า
01:18
It relieved more pain from people,
23
66729
2554
มันช่วยแก้ปวดได้ดีกว่า
01:21
because expectations
do change our physiology.
do change our physiology.
24
69283
3504
เพราะความคาดหวังนั้น
ส่งผลต่อการเปลี่ยนทางกายภาพได้
ส่งผลต่อการเปลี่ยนทางกายภาพได้
01:24
And of course, we all know that in sports,
25
72787
2062
และแน่นอน พวกเรารู้กันว่าในเรื่องกีฬา
01:26
if you are a fan of a particular team,
26
74849
1818
ถ้าคุณเป็นแฟนของทีมใดทีมหนึ่ง
01:28
you can't help but see the game
27
76667
2369
มันช่วยไม่ได้ที่คุณเห็นการที่
01:31
develop from the perspective of your team.
28
79036
3505
เกมพัฒนาไป โดยมุมมองของทีมที่คุณชอบ
01:34
So all of those are cases in which
our preconceived notions
our preconceived notions
29
82541
4176
ซึ่งในกรณีทั้งหมดนั้น
เป็นเรื่องที่เราอุปาทานขึ้น
เป็นเรื่องที่เราอุปาทานขึ้น
01:38
and our expectations color our world.
30
86717
3440
และความคาดหวังของเราก็ระบายสีสันให้กับโลก
01:42
But what happened
in more important questions?
in more important questions?
31
90157
3402
แต่จะเกิดอะไรขึ้นกับคำถามที่สำคัญยิ่งกว่า
01:45
What happened with questions
that had to do with social justice?
that had to do with social justice?
32
93559
3552
เกิดอะไรขึ้นกับคำถามที่มีผล
ต่อความยุติธรรมในสังคม
ต่อความยุติธรรมในสังคม
01:49
So we wanted to think about
what is the blind tasting version
what is the blind tasting version
33
97111
3405
ดังนั้นเราจึงอยากจะลองคิดถึง
วิธีการทดสอบแบบปิดตา
วิธีการทดสอบแบบปิดตา
01:52
for thinking about inequality?
34
100516
3065
ในเรื่องของความไม่เท่าเทียมกันดูบ้าง
01:55
So we started looking at inequality,
35
103581
2299
เราเริ่มต้นโดยมองไปที่ ความไม่เท่าเทียมกัน
01:57
and we did some large-scale surveys
36
105880
1950
และเราก็ทำการสำรวจขนาดใหญ่
01:59
around the U.S. and other countries.
37
107830
2554
ทั่วทั้งสหรัฐและประเทศอื่นๆ
02:02
So we asked two questions:
38
110384
1951
เราตั้งคำถาม 2 ข้อว่า
02:04
Do people know what kind of
level of inequality we have?
level of inequality we have?
39
112335
3366
ผู้คนทราบหรือไม่ว่า เรามีระดับ
ความไม่เท่าเทียมกันแบบไหนบ้าง
ความไม่เท่าเทียมกันแบบไหนบ้าง
02:07
And then, what level of inequality
do we want to have?
do we want to have?
40
115701
4111
แล้วค่อยถามต่อว่า
เราอยากให้มีความไม่เท่าเทียมกันที่ระดับไหน
เราอยากให้มีความไม่เท่าเทียมกันที่ระดับไหน
02:11
So let's think about the first question.
41
119812
2414
มาลองคิดถึงคำถามแรกกันก่อน
02:14
Imagine I took all the people in the U.S.
42
122226
2113
จินตนาการดูว่าผมนำประชาชนทั้งหมดในสหรัฐฯ
02:16
and I sorted them from
the poorest on the right
the poorest on the right
43
124339
2925
มาแบ่งประเภทเรียงกัน
จากคนที่ยากจนที่สุดให้อยู่ทางขวา
จากคนที่ยากจนที่สุดให้อยู่ทางขวา
02:19
to the richest on the left,
44
127264
2392
คนที่รวยที่สุดให้อยู่ทางซ้าย
02:21
and then I divided them into five buckets:
45
129656
2662
จากนั้นจึงแบ่งคนทั้งหมดออกเป็น 5 กลุ่ม
02:24
the poorest 20 percent,
the next 20 percent,
the next 20 percent,
46
132318
2298
เริ่มจากคนจนที่สุด 20 %
ถัดมาอีก 20%
ถัดมาอีก 20%
02:26
the next, the next,
and the richest 20 percent.
and the richest 20 percent.
47
134616
2856
และถัดกันมาเรื่อยๆ จนถึง
กลุ่มคนที่รวยที่สุด 20%
กลุ่มคนที่รวยที่สุด 20%
02:29
And then I asked you to tell me
how much wealth do you think
how much wealth do you think
48
137472
2996
และผมค่อยถามคุณว่า
ความมั่งคั่งแค่ไหนที่คุณคิดว่า
ความมั่งคั่งแค่ไหนที่คุณคิดว่า
02:32
is concentrated in each of those buckets.
49
140468
2949
รวมกันอยู่ในคนกลุ่มต่างๆ
02:35
So to make it simpler,
imagine I ask you to tell me,
imagine I ask you to tell me,
50
143417
2461
เพื่อทำให้มันง่ายมากขึ้น
ลองจินตนาการว่าผมถามคุณว่า
ลองจินตนาการว่าผมถามคุณว่า
02:37
how much wealth do you think
is concentrated
is concentrated
51
145878
2260
ความมั่งคั่งแค่ไหนที่รวมกันอยู่
02:40
in the bottom two buckets,
52
148138
2260
ใน 2 กลุ่มคนที่อยู่ล่างสุด
02:42
the bottom 40 percent?
53
150398
2261
รวมเป็นคนกลุ่มล่าง 40%
02:44
Take a second. Think about it
and have a number.
and have a number.
54
152659
2692
ลองใช้เวลาสักครู่ คิดถึงเรื่องนี้
และนึกถึงตัวเลขไว้
และนึกถึงตัวเลขไว้
02:47
Usually we don't think.
55
155351
1904
โดยทั่วไปเราไม่ทันคิด
02:49
Think for a second,
have a real number in your mind.
have a real number in your mind.
56
157255
2485
ลองคิดซักนิด แล้วเก็บตัวเลขไว้ในใจ
02:51
You have it?
57
159740
1625
ได้หรือยังครับ
02:53
Okay, here's what lots
of Americans tell us.
of Americans tell us.
58
161365
3065
โอเคและนี่คือสิ่งที่
คนอเมริกันจำนวนมากบอกเรา
คนอเมริกันจำนวนมากบอกเรา
02:56
They think that the bottom 20 percent
59
164430
1927
พวกเขาคิดว่ากลุ่มล่างสุด 20%
02:58
has about 2.9 percent of the wealth,
60
166357
2322
มีความมั่งคั่งประมาณ 2.9%
03:00
the next group has 6.4,
61
168679
2183
กลุ่มถัดมา 6.4%
03:02
so together it's slightly more than nine.
62
170862
2507
รวมกันก็เกิน 9% มานิดหน่อย
03:05
The next group, they say, has 12 percent,
63
173369
3413
กลุ่มต่อมา พวกเขาบอกว่ามี 12%
03:08
20 percent,
64
176782
1649
20%
03:10
and the richest 20 percent, people think
has 58 percent of the wealth.
has 58 percent of the wealth.
65
178431
4644
และกลุ่มคนที่รวยที่สุด 20% นั้น
ผู้คนคิดว่าเขามั่งคั่งถึง 58 %
ผู้คนคิดว่าเขามั่งคั่งถึง 58 %
03:15
You can see how this relates
to what you thought.
to what you thought.
66
183075
3135
คุณคงเห็นได้ว่ามันสอดคล้องกับ
สิ่งที่คุณเคยคิดอย่างไร
สิ่งที่คุณเคยคิดอย่างไร
03:18
Now, what's reality?
67
186210
1741
ทีนี้มาดูความเป็นจริงกันบ้าง
03:19
Reality is slightly different.
68
187951
1811
ความจริงนั้นต่างออกไปเล็กน้อย
03:21
The bottom 20 percent
has 0.1 percent of the wealth.
has 0.1 percent of the wealth.
69
189762
3813
20% ของกลุ่มล่างสุด
มีความมั่งคั่งเพียง 0.1%
มีความมั่งคั่งเพียง 0.1%
03:25
The next 20 percent
has 0.2 percent of the wealth.
has 0.2 percent of the wealth.
70
193575
3251
อีก20% ถัดมามีความมั่งคั่งที่ 0.2%
03:28
Together, it's 0.3.
71
196826
2113
รวมกันเป็น 0.3%
03:30
The next group has 3.9,
72
198939
3529
กลุ่มถัดมามี 3.9%
รวมเป็น 11.3
03:34
11.3,
73
202468
2183
03:36
and the richest group
has 84-85 percent of the wealth.
has 84-85 percent of the wealth.
74
204651
5741
และกลุ่มคนที่รวยที่สุด
มีความมั่งคั่งรวมกันถึง 84-85%
มีความมั่งคั่งรวมกันถึง 84-85%
03:42
So what we actually have
and what we think we have
and what we think we have
75
210392
2966
จะเห็นว่า สิ่งที่เรามีจริงๆ
กับสิ่งที่เราคิดว่าเรามี
กับสิ่งที่เราคิดว่าเรามี
03:45
are very different.
76
213358
1973
นั้นช่างแตกต่างกัน
03:47
What about what we want?
77
215331
2090
แล้วสิ่งที่เราต้องการล่ะ
03:49
How do we even figure this out?
78
217421
1997
เราจะรู้ได้อย่างไร
03:51
So to look at this,
79
219418
1411
ลองดูนี่
03:52
to look at what we really want,
80
220829
1578
เพื่อหาสิ่งที่เราต้องการจริงๆ
03:54
we thought about
the philosopher John Rawls.
the philosopher John Rawls.
81
222407
3065
เราคิดถึงนักปรัชญาชื่อ จอห์น รอลส์
03:57
If you remember John Rawls,
82
225472
1835
ถ้าคุณจำ จอห์น รอลส์ ได้
03:59
he had this notion
of what's a just society.
of what's a just society.
83
227307
3250
เขาให้เหตุผลว่า
สังคมที่เป็นธรรมเป็นอย่างไร
สังคมที่เป็นธรรมเป็นอย่างไร
04:02
He said a just society
84
230557
1482
เขาบอกว่าสังคมที่เป็นธรรม
04:04
is a society that if
you knew everything about it,
you knew everything about it,
85
232039
2715
ก็คือสังคมที่ หากว่าคุณ
รู้ทุกสิ่งทุกอย่างเกี่ยวกับมัน
รู้ทุกสิ่งทุกอย่างเกี่ยวกับมัน
04:06
you would be willing
to enter it in a random place.
to enter it in a random place.
86
234754
2433
คุณก็จะยินดีที่จะก้าวเข้ามาในที่ใดก็ได้
04:09
And it's a beautiful definition,
87
237187
1524
และมันก็เป็นคำจำกัดความที่สวยงาม
04:10
because if you're wealthy,
you might want the wealthy
you might want the wealthy
88
238711
2478
เพราะหากว่าคุณเป็นคนร่ำรวย
คุณก็อาจต้องการให้คนร่ำรวย
คุณก็อาจต้องการให้คนร่ำรวย
04:13
to have more money, the poor to have less.
89
241189
2037
มีเงินมากกว่า ให้คนจนมีน้อยกว่า
04:15
If you're poor, you might
want more equality.
want more equality.
90
243226
2109
ถ้าคุณเป็นคนจน คงต้องการ
ความเท่าเทียมมากขึ้น
ความเท่าเทียมมากขึ้น
04:17
But if you're going
to go into that society
to go into that society
91
245335
2004
แต่ถ้าคุณจะเข้าไปในสังคมนั้น
04:19
in every possible situation,
and you don't know,
and you don't know,
92
247339
3320
ในทุกสถานการณ์ที่อาจเป็นไปได้
ซึ่งคุณไม่รู้
ซึ่งคุณไม่รู้
04:22
you have to consider all the aspects.
93
250659
2206
คุณก็ต้องพิจารณาในทุกแง่มุม
04:24
It's a little bit like blind tasting
in which you don't know
in which you don't know
94
252865
2926
ก็คล้ายๆ กับการทดสอบแบบปิดตา
ซึ่งคุณไม่รู้
ซึ่งคุณไม่รู้
04:27
what the outcome will be
when you make a decision,
when you make a decision,
95
255791
2670
ว่าผลจะเป็นอย่างไร
เมื่อคุณตัดสินใจไป
เมื่อคุณตัดสินใจไป
04:30
and Rawls called this
the "veil of ignorance."
the "veil of ignorance."
96
258461
3715
และรอลส์เรียกสิ่งนี้ว่า
"ผ้าคลุมหน้าของความไม่รู้"
"ผ้าคลุมหน้าของความไม่รู้"
04:34
So, we took another group,
a large group of Americans,
a large group of Americans,
97
262176
3607
เรามาดูกลุ่มอื่นดู กลุ่มใหญ่ของชาวอเมริกัน
04:37
and we asked them the question
in the veil of ignorance.
in the veil of ignorance.
98
265783
2755
แล้วเราถามคำถามพวกเค้าเรื่องของ
ผ้าคลุมหน้าของความไม่รู้
ผ้าคลุมหน้าของความไม่รู้
04:40
What are the characteristics of a country
that would make you want to join it,
that would make you want to join it,
99
268538
4110
อะไรคือคุณลักษณะของประเทศ
ที่คุณอยากจะไปอยู่
ที่คุณอยากจะไปอยู่
04:44
knowing that you could end
randomly at any place?
randomly at any place?
100
272648
3158
โดยรู้ว่าคุณไปอยู่ที่ไหนก็ได้
04:47
And here is what we got.
101
275806
1479
และนี่ก็คือคำตอบที่เราได้
04:49
What did people want to give
to the first group,
to the first group,
102
277285
2259
อะไรคือสิ่งที่ผู้คนอยากให้ ในกลุ่มแรก
04:51
the bottom 20 percent?
103
279544
2183
กลุ่มที่เป็น 20% สุดท้าย
04:53
They wanted to give them
about 10 percent of the wealth.
about 10 percent of the wealth.
104
281727
2694
พวกเขาอยากให้มีความมั่งคั่งที่ 10%
04:56
The next group, 14 percent of the wealth,
105
284421
2600
กลุ่มถัดไปที่ 14% ของความมั่งคั่ง
04:59
21, 22 and 32.
106
287021
5363
21, 22 และ 32
05:04
Now, nobody in our sample
wanted full equality.
wanted full equality.
107
292384
3506
ทีนี้ ไม่มีใครเลยในกลุ่มตัวอย่างที่อยากให้
กลายเป็นความเท่าเทียมเต็มๆ
กลายเป็นความเท่าเทียมเต็มๆ
05:07
Nobody thought that socialism
is a fantastic idea in our sample.
is a fantastic idea in our sample.
108
295890
4433
ไม่มีใครคิดเลยว่า ระบบสังคมนิยม
คือความคิดอันสุดวิเศษในกลุ่มตัวอย่างของเรา
คือความคิดอันสุดวิเศษในกลุ่มตัวอย่างของเรา
05:12
But what does it mean?
109
300323
1288
แต่ มันหมายความว่าอย่างไร
05:13
It means that we have this knowledge gap
110
301611
2038
มันหมายความว่า เรามีช่องว่างของความรู้อยู่
05:15
between what we have
and what we think we have,
and what we think we have,
111
303649
2658
ระหว่างสิ่งที่เรามี
กับสิ่งที่เราคิดว่าเรามี
กับสิ่งที่เราคิดว่าเรามี
05:18
but we have at least as big a gap
between what we think is right
between what we think is right
112
306307
3715
แต่อย่างน้อยก็มีช่องว่างขนาดใหญ่
ระหว่างสิ่งที่เราคิดว่าถูก
ระหว่างสิ่งที่เราคิดว่าถูก
05:22
to what we think we have.
113
310022
2798
กับสิ่งที่เราคิดว่าเรามีอยู่
05:24
Now, we can ask these questions,
by the way, not just about wealth.
by the way, not just about wealth.
114
312820
3192
ทีนี้ เราสามารถถามคำถามเหล่านี้
ไม่เพียงแต่เรื่องความมั่งคั่ง
ไม่เพียงแต่เรื่องความมั่งคั่ง
05:28
We can ask it about other things as well.
115
316012
2415
เราสามารถถามเกี่ยวกับเรื่องอื่นๆได้ด้วย
05:30
So for example, we asked people
from different parts of the world
from different parts of the world
116
318427
4203
ยกตัวอย่างเช่น เราถามผู้คน
ที่มาจากที่ต่างๆของโลก
ที่มาจากที่ต่างๆของโลก
05:34
about this question,
117
322630
1718
เกี่ยวกับคำถามนี้
05:36
people who are liberals and conservatives,
118
324348
2343
คนที่เป็นพวกเสรีนิยม และ อนุรักษ์นิยม
05:38
and they gave us basically
the same answer.
the same answer.
119
326691
2044
แล้วพวกเขาให้คำตอบเหมือนๆกัน
05:40
We asked rich and poor,
they gave us the same answer,
they gave us the same answer,
120
328735
2482
เราถามกลุ่มคนรวยและจน
แล้วเขาให้คำตอบที่เหมือนกัน
แล้วเขาให้คำตอบที่เหมือนกัน
05:43
men and women,
121
331217
1301
ชายและหญิง
05:44
NPR listeners and Forbes readers.
122
332518
2693
กลุ่มคนที่ฟังเอ็นพีอาร์ (NPR)
และคนที่อ่านฟอร์ปส์ (Forbes)
และคนที่อ่านฟอร์ปส์ (Forbes)
05:47
We asked people in England,
Australia, the U.S. --
Australia, the U.S. --
123
335211
3229
เราถามคนที่อังกฤษ ออสเตรเลีย และสหรัฐฯ
05:50
very similar answers.
124
338440
1717
คำตอบที่ได้คล้ายๆ กัน
05:52
We even asked different
departments of a university.
departments of a university.
125
340157
2771
เราถามแม้กระทั่งคนจากต่างคณะในมหาวิทยาลัย
05:54
We went to Harvard and we checked
almost every department,
almost every department,
126
342928
2758
เราไปที่ฮาวาร์ด และเข้าไปเช็คเกือบทุกคณะ
05:57
and in fact, from Harvard Business School,
127
345686
2012
อันที่จริง จากโรงเรียนธุรกิจฮาวาร์ด
05:59
where a few people wanted the wealthy
to have more and the [poor] to have less,
to have more and the [poor] to have less,
128
347698
3712
ที่ๆซึ่งมีไม่กี่คนที่ต้องการให้มีความมั่งคั่งมากขึ้น
แล้วคนรวยมีน้อยลง
แล้วคนรวยมีน้อยลง
เป็นความคล้ายคลึงกันที่น่าทึ่ง
06:03
the similarity was astonishing.
129
351410
2540
06:05
I know some of you went
to Harvard Business School.
to Harvard Business School.
130
353950
2824
ผมรู้ว่าพวกคุณบางคนที่นี่เคยเรียนที่นั่น
06:08
We also asked this question
about something else.
about something else.
131
356774
3346
เรายังถามคำถามเกี่ยวกับเรื่องอื่นด้วย
06:12
We asked, what about the ratio
of CEO pay to unskilled workers?
of CEO pay to unskilled workers?
132
360120
4969
เราถามถึงสัดส่วน
ที่ผู้บริหารจ่ายให้กับแรงงานไร้ฝีมือ
ที่ผู้บริหารจ่ายให้กับแรงงานไร้ฝีมือ
06:17
So you can see what
people think is the ratio,
people think is the ratio,
133
365089
3157
ดังนั้นคุณจะได้เห็นสิ่งที่
ผู้คนคิดเป็นอัตราส่วน
ผู้คนคิดเป็นอัตราส่วน
06:20
and then we can ask the question,
what do they think should be the ratio?
what do they think should be the ratio?
134
368246
3901
แล้วเราจะถามคำถามว่า
คุณคิดว่าอัตราส่วนจะเป็นเท่าไหร่
คุณคิดว่าอัตราส่วนจะเป็นเท่าไหร่
06:24
And then we can ask, what is reality?
135
372147
2627
เสร็จแล้วเราถึงจะถามได้ว่า
แล้วความจริงเป็นอย่างไร
แล้วความจริงเป็นอย่างไร
06:26
What is reality? And you could say,
well, it's not that bad, right?
well, it's not that bad, right?
136
374774
3278
อะไรคือความจริง แล้วคุณพูดได้ว่า
อืม มันก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น ใช่มั้ย
อืม มันก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น ใช่มั้ย
06:30
The red and the yellow
are not that different.
are not that different.
137
378052
2153
สีแดง และสีเหลือง มันก็ไม่ได้ต่างกันมาก
06:32
But the fact is, it's because
I didn't draw them on the same scale.
I didn't draw them on the same scale.
138
380205
3920
แต่ข้อเท็จจริงคือ เป็นเพราะว่า
ผมไม่ได้วาดมันลงไปโดยใช้สเกลเดียวกัน
ผมไม่ได้วาดมันลงไปโดยใช้สเกลเดียวกัน
06:38
It's hard to see, there's yellow
and blue in there.
and blue in there.
139
386105
3910
มันยากที่จะเห็นว่า มีสีเหลืองและสีฟ้า
อยู่ในนั้น
อยู่ในนั้น
06:42
So what about other outcomes of wealth?
140
390015
2345
แล้วผลลัพธ์อื่นๆ ในเรื่องความมั่งคั่งล่ะ
06:44
Wealth is not just about wealth.
141
392360
1695
ความมั่งคั่ง ไม่ใช่แค่นี้อย่างเดียว
06:46
We asked, what about things like health?
142
394055
2624
เราถามว่า แล้วเรื่องของสุขภาพล่ะ
06:48
What about availability
of prescription medication?
of prescription medication?
143
396679
4133
แล้วเรื่องการหาใบสั่งยามาได้ล่ะ
06:52
What about life expectancy?
144
400812
2020
แล้วเรื่องของอายุขัย
06:54
What about life expectancy of infants?
145
402832
2415
เรื่องอายุขัยของเด็กทารก
06:57
How do we want this to be distributed?
146
405247
2345
เราอยากให้เรื่องนี้ กระจายไปอย่างไร
06:59
What about education for young people?
147
407592
2809
แล้วเรื่องการศึกษาของเด็กๆ
07:02
And for older people?
148
410401
1870
และผู้สูงอายุ
07:04
And across all of those things,
what we learned was that people
what we learned was that people
149
412271
2983
และจากสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด
สิ่งที่เราเรียนรู้นั่นคือ
สิ่งที่เราเรียนรู้นั่นคือ
07:07
don't like inequality of wealth,
150
415254
3158
ผู้คนไม่ชอบเรื่องความไม่เท่าเทียม
ในเรื่องความมั่งคั่ง
ในเรื่องความมั่งคั่ง
07:10
but there's other things where inequality,
which is an outcome of wealth,
which is an outcome of wealth,
151
418412
3506
แต่มันมีอย่างอื่น ที่ความไม่เท่าเทียม
ซึ่งเป็นผลลัพธ์ของความมั่งคั่ง
ซึ่งเป็นผลลัพธ์ของความมั่งคั่ง
07:13
is even more aversive to them:
152
421918
2043
ซึ่งยิ่งสร้างความไม่ชอบใจต่อพวกเขา
07:15
for example, inequality
in health or education.
in health or education.
153
423961
3971
ตัวอย่างเช่น ความไม่เท่าเทียมในเรื่อง
สุขภาพและการศึกษา
สุขภาพและการศึกษา
07:19
We also learned that people
are particularly open
are particularly open
154
427932
2461
เราเรียนรู้มาว่าผู้คนจะเปิดเผย
07:22
to changes in equality
when it comes to people
when it comes to people
155
430393
2554
ที่จะเปลี่ยนแปลง ความเท่าเทียม
เวลาที่มันมาถึงพวกเขา
เวลาที่มันมาถึงพวกเขา
07:24
who have less agency --
156
432947
2044
เรามีตัวแทนน้อยลง
07:26
basically, young kids and babies,
157
434991
2345
โดยพื้นฐานแล้วคือ ลูกๆ ของคุณ
07:29
because we don't think of them
as responsible for their situation.
as responsible for their situation.
158
437336
4667
เพราะเราไม่ได้คิดว่าพวกเขาต้องรับผิดชอบ
กับสถานการณ์ของเขา
กับสถานการณ์ของเขา
07:34
So what are some lessons from this?
159
442003
2345
แล้วบทเรียนที่ได้ในเรื่องนี้คืออะไร
07:36
We have two gaps:
160
444348
1160
เรามีช่องว่าง 2 แบบ
07:37
We have a knowledge gap
and we have a desirability gap
and we have a desirability gap
161
445508
2580
และช่องว่างทางความรู้ และ
ช่องว่างของความพึงพอใจ
ช่องว่างของความพึงพอใจ
07:40
And the knowledge gap
is something that we think about,
is something that we think about,
162
448088
2622
และช่องว่างทางความรู้
เป็นบางสิ่งที่เราคิดไว้
เป็นบางสิ่งที่เราคิดไว้
07:42
how do we educate people?
163
450710
1370
เราให้ความรู้กับผู้คนอย่างไร
07:44
How do we get people to think
differently about inequality
differently about inequality
164
452080
2716
เราทำให้เขาคิดต่าง อย่างไร
ในเรื่องความไม่เท่าเทียม
ในเรื่องความไม่เท่าเทียม
07:46
and the consequences of inequality
in terms of health, education,
in terms of health, education,
165
454796
3762
แล้วผลที่ได้จากความไม่เท่าเทียม
ในเรื่องของสุขภาพและการศึกษา
ในเรื่องของสุขภาพและการศึกษา
07:50
jealousy, crime rate, and so on?
166
458558
2391
ความริษยา อัตราการเกิดอาชญากรรม
และเรื่องอื่นๆ
และเรื่องอื่นๆ
07:52
Then we have the desirability gap.
167
460949
1881
แล้วเราก็มีช่วงว่างของความพึงพอใจ
07:54
How do we get people to think differently
about what we really want?
about what we really want?
168
462830
3823
เราทำให้คนอื่นๆ คิดต่างอย่างไร
ในเรื่องของสิ่งที่เราต้องการ จริงๆ
ในเรื่องของสิ่งที่เราต้องการ จริงๆ
07:58
You see, the Rawls definition,
the Rawls way of looking at the world,
the Rawls way of looking at the world,
169
466653
3375
คุณเห็นมั้ย คำจำกับความของ รอลส์
และสิ่งที่ รอลส์ มองโลกนี้
และสิ่งที่ รอลส์ มองโลกนี้
08:02
the blind tasting approach,
170
470028
1742
การทดสอบแบบปิดตา
08:03
takes our selfish motivation
out of the picture.
out of the picture.
171
471770
2925
จะดึงเอาสิ่งเร้าที่เห็นแก่ตัวของเราออกมา
08:06
How do we implement that
to a higher degree
to a higher degree
172
474695
2577
เราจะนำสิ่งนั้นไปใช้อย่างไรในทางที่สูงขึ้น
08:09
on a more extensive scale?
173
477272
2624
หรือในสเกลที่ขยายเพิ่มขึ้น
08:11
And finally, we also have an action gap.
174
479896
2856
และท้ายสุด เราก็ยังคงมีช่องว่างของการกระทำ
08:14
How do we take these things
and actually do something about it?
and actually do something about it?
175
482752
2949
เราจะทำอย่างไรกับสิ่งนี้จริงๆ ดี
08:17
I think part of the answer
is to think about people
is to think about people
176
485701
2902
ผมคิดว่า ส่วนหนึ่งของคำตอบก็คือ
การคิดถึงผู้คน
การคิดถึงผู้คน
08:20
like young kids and babies
that don't have much agency,
that don't have much agency,
177
488603
3112
เช่นเด็กๆ และทารก
ที่ไม่ได้มีหน้าที่อะไรมาก
ที่ไม่ได้มีหน้าที่อะไรมาก
08:23
because people seem to be
more willing to do this.
more willing to do this.
178
491715
3808
เพราะคนเราดูเหมือนจะยอมทำสิ่งนี้
08:27
To summarize, I would say,
next time you go to drink beer or wine,
next time you go to drink beer or wine,
179
495523
5270
โดยสรุปแล้ว ผมอยากบอกว่า คราวหน้า
ตอนที่คุณดื่มเบียร์ หรือไวน์
ตอนที่คุณดื่มเบียร์ หรือไวน์
08:32
first of all, think about, what is it
in your experience that is real,
in your experience that is real,
180
500793
4087
ก่อนอื่นให้คิดว่า โดยประสบการณ์
ของคุณแล้ว อะไรเป็นของจริง
ของคุณแล้ว อะไรเป็นของจริง
08:36
and what is it in your experience
that is a placebo effect
that is a placebo effect
181
504880
3274
แล้วอะไรที่เป็นประสบการณ์ของคุณ
ที่มันเป็น ปรากฎการณ์ยาหลอก
ที่มันเป็น ปรากฎการณ์ยาหลอก
08:40
coming from expectations?
182
508154
1604
ที่มาจากความคาดหวัง
08:41
And then think about what it also means
for other decisions in your life,
for other decisions in your life,
183
509758
3529
และคิดไปถึงว่า มันไปมีผลต่อ
การตัดสินใจอื่นๆ ในชีวิตคุณอย่างไร
การตัดสินใจอื่นๆ ในชีวิตคุณอย่างไร
08:45
and hopefully also for policy questions
184
513287
2075
แล้วหวังว่าจะมีผลต่อคำถามเรื่องนโยบาย
08:47
that affect all of us.
185
515362
1305
ที่ส่งผลกระทบต่อเราทุกคน
08:48
Thanks a lot.
186
516667
1727
ขอบคุณมากครับ
08:50
(Applause)
187
518394
2337
(เสียงปรบมือ)
Translated by Raweeon Rithiruang
ABOUT THE SPEAKER
Dan Ariely - Behavioral economistThe dismal science of economics is not as firmly grounded in actual behavior as was once supposed. In "Predictably Irrational," Dan Ariely told us why.
Why you should listen
Dan Ariely is a professor of psychology and behavioral economics at Duke University and a founding member of the Center for Advanced Hindsight. He is the author of the bestsellers Predictably Irrational, The Upside of Irrationality, and The Honest Truth About Dishonesty -- as well as the TED Book Payoff: The Hidden Logic that Shapes Our Motivations.
Through his research and his (often amusing and unorthodox) experiments, he questions the forces that influence human behavior and the irrational ways in which we often all behave.
Dan Ariely | Speaker | TED.com